Wypowiedzenie umowy o świadczenie zdrowotne zawartej na podstawie ustawy o działalności leczniczej wymaga wskazania szczegółowych okoliczności uzasadniających jej rozwiązanie, a brak takiego wskazania skutkuje jego nieskutecznością w świetle art. 27 ust. 4 pkt 8 oraz art. 27 ust. 8 pkt 3 u.d.l.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która nie podejmuje zatrudnienia lub rezygnuje z niego w celu sprawowania opieki nad członkiem rodziny, jeśli opieka ta ma charakter stały lub długotrwały i jest adekwatna do potrzeb zdrowotnych osoby niepełnosprawnej, niezależnie od tego, czy są inne osoby zobowiązane alimentacyjnie.
W sytuacji, gdy uprawniony wyraża wolę skorzystania ze świadczenia korzystniejszego i deklaruje chęć rezygnacji z wcześniej pobieranego świadczenia, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego powinno nastąpić od daty złożenia wniosku, nawet jeśli w tym okresie pobierane było świadczenie wykluczające możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.
Niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę sprawującą całodobową i stałą opiekę nad członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest wystarczającą przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli wcześniej opiekun rezygnował z pracy z innych przyczyn, a konieczność sprawowania takiej opieki uniemożliwia skarżącemu podejmowanie jakiejkolwiek pracy zarobkowej.
Jeżeli osoba jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę i prowadzi działalność gospodarczą w dwóch różnych państwach UE, obejmuje ją w zakresie zabezpieczenia społecznego zasadniczo tylko ustawodawstwo tego państwa, w którym jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę.
Pracownik delegowany do pracy w innym państwie UE powinien posiadać nie tylko wydany przez ZUS dokument A1 (zaświadczenie dotyczące właściwego ustawodawstwa), ale także kartę EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego). Karta ta uprawnia go do korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej w danym państwie (w którym pracownik tymczasowo wykonuje pracę) w nagłych przypadkach.
Emeryci i renciści otrzymają list z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W kopercie znajdą się dwie informacje: na temat marcowej waloryzacji oraz trzynastych emerytur.
Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową, przysługuje prawo do wyboru jednego ze świadczeń emerytalnych: z systemu wojskowego lub powszechnego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Decyzja zmieniająca prawo do świadczenia wychowawczego ma charakter konstytutywny i działa jedynie ze skutkiem ex nunc, co wyklucza możliwość wydania jej z mocą wsteczną, a w razie nienależnie pobranego świadczenia, organ powinien działać na podstawie przepisów dotyczących zwrotu takich świadczeń.
Decyzje organów właściwych w sprawach świadczeń rodzinnych są decyzjami konstytutywnymi, tworzą prawa na przyszłość, ze skutkiem ex nunc. W konsekwencji powyższego art. 24 ust. 2 u.ś.r. wyklucza możliwość przyznania świadczenia za okres sprzed daty złożenia wniosku.
Obniżenie emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z 1994 r., którzy po roku 1990 pełnili służbę w wolnej Polsce, narusza art. 32, art. 64 oraz art. 67 ustawy zasadniczej, gdyż stanowi nieuzasadnioną represję wobec osób wiernych prawu po zmianach ustrojowych.
Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym, mająca ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne wyłącznie pod warunkiem zawieszenia pobierania tej renty.
1. Jeżeli poszkodowany poniósł już koszty naprawy pojazdu lub zobowiązał się do ich poniesienia, wysokość odszkodowania z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych powinna odpowiadać tym kosztom, chyba że w danych okolicznościach są one oczywiście nieuzasadnione; wysokość odszkodowania nie zależy od ulg i rabatów możliwych do uzyskania przez poszkodowanego od podmiotów
Sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, aby uprawniało do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, musi mieć charakter ciągły i stały oraz wykluczać możliwość podjęcia przez opiekuna zatrudnienia nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.
Epizodyczne umowy zlecenia realizowane przez ubezpieczonego nie spełniają przesłanek negatywnych do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli ich charakter i uzyskany dochód nie zapewniają źródła utrzymania, a tym samym nie wyczerpują pojęcia podjęcia działalności zarobkowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.