18 października 2024 r. Sejm uchwalił ustawę o świadczeniu honorowym dla osób, które ukończyły 100 lat. Określa ona warunki nabywania prawa do tego świadczenia oraz zasady jego wypłaty.

Przy wprowadzaniu przepisów dotyczących oskładkowania umów cywilnoprawnych potrzebne jest długie, co najmniej półroczne vacatio legis, a jednocześnie regulacja powinna wejść w życie z początkiem roku kalendarzowego - uważa minister rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk.

Zasady obejmowania ubezpieczeniami społecznymi w Polsce określa ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Natomiast pierwszeństwo przed jej stosowaniem mają unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, które obowiązek tych ubezpieczeń zasadniczo wiążą z krajem wykonywania pracy przez pracowników czy inne osoby ubezpieczone. Dotyczy to również obowiązków podatkowych pracodawcy

Przygotowane na podstawie porządku obrad 20 posiedzenia Sejmu RP w dniach 16, 17 i 18 października 2024 r.

Pracodawcy, który nie wywiązuje się z obowiązku dokonywania wpłat do PPK grozi odpowiedzialność wykroczeniowa. Kara grzywny może wynosić od 1000 zł do 1 000 000 zł. Pracownik może dochodzić swoich roszczeń przewidzianych w Kodeksie cywilnym, a także skierować skargę na działalność pracodawcy do Państwowej Inspekcji Pracy.

Organ rentowy nie może jednostronnie wycofać zaświadczenia A1 bez przeprowadzenia procedury współpracy z instytucją właściwą innego państwa członkowskiego, ponieważ narusza to zasadę lojalnej współpracy i może prowadzić do wyłączenia ubezpieczonego z systemu zabezpieczenia społecznego.

Organ rentowy nie jest uprawniony do ustalania podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w odniesieniu do form prowadzonej działalności, gdyż kompetencja ta zastrzeżona jest dla Narodowego Funduszu Zdrowia. Sąd ubezpieczeń społecznych, kontrolując decyzje organu rentowego, nie może orzekać poza zakresem właściwości tego organu.

Obniżenie wysokości policyjnej emerytury do przeciętnej emerytury FUS na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, w odniesieniu do osób, które po służbie w instytucjach PRL pełniły długoletnią i nienaganną służbę w Policji III RP, narusza zasady demokratycznego państwa prawnego, równości i ochrony prawa własności wynikające z Konstytucji RP.

Repatriant, który nie posiadał obywatelstwa polskiego w okresie swojej aktywności zawodowej, może nabyć prawo do polskiej emerytury na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy emerytalnej, jeśli powrócił do kraju po dniu 22 lipca 1944 r. i nie pobiera świadczenia emerytalnego z instytucji zagranicznej. Okresy zatrudnienia za granicą mogą być uznane za składkowe tylko w zakresie, w jakim nie skutkują wypłatą

Zmniejszenie świadczenia emerytalnego funkcjonariusza na podstawie przepisów ustawy zaopatrzeniowej wymaga indywidualnej oceny charakteru pełnionej służby, a domniemanie wynikające z przynależności do określonej jednostki musi być weryfikowane w świetle całokształtu okoliczności sprawy, z poszanowaniem zasad równości i ochrony praw nabytych.