Stwierdzenie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa nie może być dokonane wyłącznie w oparciu o formalną przynależność do wymienionych formacji, lecz wymaga zbadania wszystkich okoliczności sprawy, łącznie z czynami jednostkowymi funkcjonariusza.

Dla zakwalifikowania pracy jako wykonywanej w szczególnym charakterze na podstawie ustawy o emeryturach pomostowych, należy ocenić rzeczywisty charakter i odpowiedzialność wykonywanych czynności, a nie tylko tytuł stanowiska.

W razie zbiegu prawa do emerytur z systemu zaopatrzeniowego i powszechnego, świadczenie wypłaca się zgodnie z wolą ubezpieczonego, który może wybrać świadczenie wyższe, chyba że umyślnie złożył oświadczenie o wyborze niższego świadczenia.

Stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy nie prowadzi automatycznie do nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jej podstawie; rozstrzygnięcie to podlega wzruszeniu w trybie określonym przez przepisy prawa administracyjnego.

W przypadku przyznawania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, organ powinien dokonać kompleksowej oceny okoliczności stanu faktycznego sprawy, w tym szczególnie problemów zdrowotnych, które mogły mieć wpływ na możliwość kontynuowania zatrudnienia i spełnienia warunków do uzyskania świadczenia na ogólnych zasadach.

Świadczenie Kindergeld oraz dobrowolne wsparcie finansowe podlegają wliczeniu do dochodu, gdyż katalog świadczeń niewliczanych do dochodu zawarty w art. 8 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej ma charakter zamknięty.

Zatwierdzona przez sąd ugoda mediacyjna, która wstecznie uchyla obowiązek alimentacyjny, posiada taką samą moc prawną jak wyrok zmieniający tę powinność, co zobowiązuje osobę do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, bez względu na intencje towarzyszące zawarciu ugody.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie pociąga za sobą automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz wymaga uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tego rodzaju rozstrzygnięć administracyjnych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych opartych na tym akcie; wymaga to odrębnej analizy zgodności z zasadami wzruszenia decyzji administracyjnych oraz zasadą trwałości decyzji i ochrony praw nabytych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia administracyjnego nie powoduje automatycznie nieważności tego rozstrzygnięcia; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tego rodzaju rozstrzygnięć administracyjnych zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie tej uchwały; wymaga to odrębnego postępowania i oceny wpływu uchwały na decyzję administracyjną.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji czy postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych; wzruszenie tych decyzji wymaga zastosowania trybu określonego w postępowaniu administracyjnym lub w postępowaniu szczególnym.

Świadczenie rentowe w drodze wyjątku może być przyznane wyłącznie wtedy, gdy ubezpieczony wykazał wolę podejmowania pracy i opłacania składek, ale na skutek nadzwyczajnych, niezależnych od jego woli okoliczności, nie spełnia warunków do uzyskania świadczenia w trybie zwykłym.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie nieważnością decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczna jest ocena wpływu tej nieważności na wydane akty oraz zastosowanie odpowiednich trybów wzruszenia takich decyzji.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie automatycznie skutkuje nieważnością rozstrzygnięć administracyjnych opartych na tym akcie; konieczne jest badanie wpływu nieważności aktu normatywnego na wydane na jego podstawie akty oraz uwzględnienie zasad stabilności obrotu prawnego, ochrony praw nabytych i trwałości decyzji ostatecznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest indywidualne badanie wpływu tego aktu na wydane rozstrzygnięcia administracyjne, w szczególności z uwzględnieniem art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, który stanowił podstawę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego, nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia - wymaga wznowienia postępowania i oceny wpływu stwierdzenia nieważności aktu normatywnego na decyzje podjęte na jego podstawie.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych wynikających z koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego różnych państw członkowskich UE, pierwszeństwo mają świadczenia przyznawane przez państwo zatrudnienia lub pracy na własny rachunek jednego z rodziców, nawet jeśli drugi rodzic wraz z dzieckiem zamieszkują w innym państwie członkowskim.

Problemy kadrowe, których kierownik podmiotu leczniczego jest świadom z wyprzedzeniem, nie mogą być uznane za siłę wyższą w kontekście art. 34 ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, co obliguje do zachowania trybu określonego w art. 34 ust. 1 i 2 u.d.l., w tym uzyskania zgody wojewody na czasowe zaprzestanie działalności leczniczej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych, lecz wymaga przeprowadzenia odpowiedniego postępowania w celu oceny, czy decyzje te zostały wydane na podstawie wtedy obowiązującej podstawy prawnej oraz czy zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych nie zostały naruszone.