Nie jest przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego fakt istnienia innych członków rodziny zobowiązanych alimentacyjnie, o ile istnieje faktyczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.
Pouczenie beneficjenta świadczeń rodzinnych o warunkach nienależnego pobrania zasiłku powinno być jasne i zrozumiałe, jednak nie jest konieczne, aby wykraczało poza zawarte w decyzji terminowe określenia konsekwencji uzyskania nowego orzeczenia o niepełnosprawności.
Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną osobą konieczne jest istnienie bezpośredniego związku przyczynowego, gdy konieczność opieki jest przeszkodą w podjęciu pracy zarobkowej. Brak takiego związku wyklucza możliwość przyznania świadczenia.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni i aktualny związek przyczynowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.
Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczny jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie opieka ta uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej.
Świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, przyznawane jest wyłącznie wtedy, gdy istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy koniecznością rezygnacji z zatrudnienia a zakresem sprawowanej opieki nad osobą niepełnosprawną.
Bieg terminu przedawnienia roszczenia z umowy kredytu rozpoczyna się wraz z jej skutecznym wypowiedzeniem, a zawezwanie do próby ugodowej podjęte w celu zaspokojenia roszczenia skutecznie przerywa bieg przedawnienia, o ile nie stanowi ono nadużycia prawa.
Przepisy art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, limitujące wysokość świadczeń emerytalno-rentowych byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL do kwoty przeciętnej emerytury, są sprzeczne z Konstytucją RP w zakresie, w jakim obniżają świadczenie należne z tytułu służby po 1990 r., niebędącej służbą na rzecz totalitarnego państwa. Ponowne obniżenie świadczeń emerytalno-rentowych
Automatyczne obniżenie renty rodzinnej na podstawie informacji IPN o służbie funkcjonariusza w jednostkach uznanych za działające na rzecz totalitarnego państwa, bez indywidualnej oceny jego faktycznych działań, może naruszać zasadę ochrony praw nabytych i proporcjonalności, wynikające z Konstytucji RP.
Przy ocenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla rolnika należy badać przede wszystkim, czy zaprzestanie aktywności zawodowej w postaci prowadzenia gospodarstwa rolnego wynika bezpośrednio z konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a nie wyłącznie z chronologii działań lub dodatkowych okoliczności.
Obniżenie policyjnej emerytury i renty inwalidzkiej na podstawie art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej wymaga indywidualnej oceny zakresu służby funkcjonariusza, a jego automatyczne zastosowanie wobec osób kontynuujących służbę po 1990 r. jest sprzeczne z Konstytucją RP.
Pobieranie zarówno renty rodzinnej jak i posiadanie prawa do emerytury nie stanowi negatywnej przeszkody do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli brak jest zbiegu tych świadczeń z innymi świadczeniami emerytalno-rentowymi, a rezygnacja z pracy uzasadnia sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny.
Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe zgodnie z art. 28 ust. 2, art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 oraz art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy wypadkowej, jest ustalany z uwzględnieniem wszystkich osób zatrudnionych w środowisku, w którym występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych norm bhp, niezależnie od wyposażenia
Zgodnie z art. 30 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nie jest dopuszczalne umarzanie należności z tytułu składek finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, co wyłącza możliwość wszczęcia postępowania w zakresie umorzenia takich składek.
W postępowaniu dotyczącym umorzenia należności z tytułu składek sąd administracyjny ma obowiązek uwzględnienia kwestii przedawnienia składek oraz musi przestrzegać wcześniejszych wyroków, które zawierają wiążące oceny prawne i wskazania co do postępowania.
Świadczenie pielęgnacyjne z art. 17 ust. 1 u.ś.r. może być przyznane jedynie w sytuacji, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną w oczywisty sposób uniemożliwia podjęcie jakiejkolwiek pracy zarobkowej, a związek ten musi być bezpośredni i ścisły.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego istotny jest rzeczywisty związek przyczynowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną, a posiadanie rodzeństwa nie wyklucza prawa do uzyskania świadczenia, o ile wnioskodawca realnie sprawuje szeroką i stałą opiekę.
W kontekście ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenia emerytalne przyznane na podstawie przepisów państwa obcego blokują możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli wnioskodawca nie zrezygnuje z tego świadczenia na rzecz polskiego świadczenia pielęgnacyjnego.
Dla przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego istotne jest nie tylko formalne spełnienie przesłanek ustawowych, ale również rzeczywiste ustalenie związku przyczynowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Czynności życia codziennego oraz obowiązki związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego mogą wypełniać wymóg sprawowania stałej opieki
Przyczyna odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może opierać się na istnieniu innych osób zobowiązanych wobec osoby wymagającej opieki do alimentacji, które mogłyby podjąć się opieki lub ją sfinansować, gdyż ustawa o świadczeniach rodzinnych nie przewiduje takich przesłanek negatywnych w przyznawaniu tego świadczenia.
Rezygnacja z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny wymaga wykazania, że zakres opieki wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej oraz że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między sprawowaną opieką a brakiem możliwości zatrudnienia. Posiadanie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji nie stanowi samodzielnej przesłanki odmowy
Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, z tytułu sprawowania opieki nad osobą w związku małżeńskim, przysługuje innej osobie niż współmałżonek jedynie wtedy, gdy współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.
Przesłanka rezygnacji z zatrudnienia lub niepodejmowania pracy dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wymaga, aby między opieką a brakiem pracy istniał bezpośredni związek przyczynowy, a także by opieka rzeczywiście uniemożliwiała podjęcie działalności zawodowej. Inne osoby zobowiązane do alimentacji nie mogą być podstawą do odmowy świadczenia, jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje opiekę.