Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.

Z obowiązku pracodawcy polegającego na zgłoszeniu do ubezpieczenia społecznego zatrudnionych pracowników, należy wysnuć wniosek, że bycie podmiotem ubezpieczenia związane jest wyłącznie z realizacją podstawowego dla stosunków tego ubezpieczenia warunku wykonywania pracy w ramach stosunku pracy. W świetle tego istotne jest, czy pracownik zawierający umowę o pracę w rzeczywistości pracę taką wykonywał

1. Z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP nie da się wyprowadzić konstytucyjnego prawa do jakiejkolwiek postaci świadczenia. Podstawą roszczeń mogą być jedynie przepisy ustawowe szczegółowo regulujące te kwestie. Nie ma zatem podstaw, aby z samego art. 67 ust. 1 Konstytucji RP w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP wyprowadzić określone prawo do zasiłku chorobowego. 2. Nakaz równego traktowania, o którym mowa

Przepis o nienależnym świadczeniu (art. 410 k.c.) nie ma zastosowania do żądania zwrotu nienależnie pobranej składki na ubezpieczenie emerytalne.

Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.

Osoba pobierająca świadczenie emerytalne może dokonać wyboru między emeryturą a świadczeniem pielęgnacyjnym poprzez zawieszenie prawa do emerytury, co eliminuje negatywną przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wynikającą z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych należy interpretować z uwzględnieniem dyrektyw wykładni systemowej, funkcjonalnej i celowościowej, co może prowadzić do odstąpienia od rezultatów wykładni językowej w przypadku jasności przepisu. Świadczenie pielęgnacyjne może przysługiwać osobie mającej ustalone prawo do emerytury, jeśli osoba ta zawiesi pobieranie emerytury i

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko tym osobom, które rezygnują z zatrudnienia lub nie podejmują pracy w bezpośrednim związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Zawieszenie pobierania emerytury może usuwać negatywną przesłankę, ale nie stanowi automatycznie potwierdzenia przesłanek pozytywnych.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje tylko wówczas, gdy osoba rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bezpośrednio w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, a rezygnacja z pobierania emerytury nie jest wystarczająca do uzyskania tego świadczenia.

Członek spółki komandytowej, który prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, nie spełnia warunków uprawniających do świadczenia pielęgnacyjnego, niezależnie od faktycznego uzyskiwania z tego tytułu dochodów.

Osoba uprawniona do emerytury, która spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, może dokonać wyboru wyższego świadczenia pielęgnacyjnego poprzez zawieszenie prawa do emerytury, co pozwala na zastosowanie wykładni prokonstytucyjnej mającej na celu zabezpieczenie finansowe opiekuna osoby niepełnosprawnej.

Pojęcie „przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego” użyte w art. 40 ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy musi być wykładane w świetle „zasad dotyczących zmniejszania emerytury”, do których zaliczamy definicję „działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego” z art. 104 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej.

Osobie spełniającej warunki do przyznania wyższego świadczenia pielęgnacyjnego i chcącej je otrzymać, a pobierającej emeryturę, należy umożliwić wybór jednego z tych świadczeń przez rezygnację z pobierania świadczenia niższego (art. 17 ust. 1 oraz art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Warunkiem uwzględnienia przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości przypadających przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresów pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 504) nie jest spełnienie przez

Umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego może mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach szczególnych i nadzwyczajnych, a sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika musi wyróżniać się w sposób obiektywny spośród innych dłużników (art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane w okresie, w którym wnioskodawca posiada ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, nawet jeżeli złożył on oświadczenie o rezygnacji ze specjalnego zasiłku uzależnione od wcześniejszego przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Nakazanie zwrotu zasiłku chorobowego wypłaconego za okres niezdolności do pracy, podczas którego ubezpieczony wykonywał czynności mieszczące się w definicji pracy zarobkowej, zawartej w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, w żadnej mierze nie narusza art. 84 ust. 2 w związku z ust. 1 ustawy systemowej.

Oddalenie skargi na decyzję administracyjną nie wyłącza możliwości badania i stwierdzenia jej nieważności w odrębnym postępowaniu; organ administracji publicznej obowiązany jest rozpoznać żądanie stwierdzenia nieważności stosując odpowiednie przepisy k.p.a., chyba że zachodzą przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania ze względu na wcześniejszy wyrok sądu administracyjnego.

Wyłączenia z okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zasiłków chorobowych z mocy art. 12 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych nie znosi regulacja z art. 32 ust. 1a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Przesłanki z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej ocenia najpierw organ rentowy, co oznacza, że muszą one być ujawnione na tym etapie postępowania. Dopiero w przypadku ich wadliwej oceny - a więc sporu co do istoty sprawy - krystalizuje się substrat zaskarżenia decyzji organu rentowego do sądu powszechnego. Wówczas pojawia się możliwość wskazania, że organ rentowy błędnie nie dał wiary określonym

Termin trzymiesięczny, określony w art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, biegnie od dnia stwierdzenia prawomocności wyroku sądu powszechnego, a nie od dnia jego prawomocności czy wydania.

Nie jest dopuszczalne wymaganie od osoby uprawnionej do zasiłku dla opiekuna rezygnacji z tego świadczenia, zanim otrzyma zapewnienie organu o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego. Organy administracji muszą podjąć wszelkie niezbędne działania, aby umożliwić stronie skorzystanie z prawa wyboru jednego ze świadczeń w przypadku ich zbiegu.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego powinno być interpretowane w taki sposób, aby nie naruszało konstytucyjnej zasady równości, umożliwiając osobie, która zawiesiła wypłatę emerytury i sprawuje opiekę nad członkiem rodziny niepełnosprawnym, korzystanie ze świadczenia pielęgnacyjnego.

Zastosowanie wykładni systemowej oraz celowościowej i funkcjonalnej może prowadzić do odstąpienia od jasnych rezultatów wykładni językowej przepisu prawa, jeśli zmiana relacji pomiędzy wysokościami świadczeń systemu ubezpieczeń emerytalno-rentowych i świadczeń rodzinnych wskazuje na potrzebę takiego działania, zapewniającego ochronę konstytucyjnej zasady równości w dostępie do świadczeń socjalnych.