Zasiłek macierzyński nie jest równoznaczny z rezygnacją z pracy i nie spełnia warunku rezygnacji z zatrudnienia, wymaganego do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.

Legitymowanie się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest koniecznym warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Obiektywne kryteria dotyczące przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, takie jak stopień niepełnosprawności, nie naruszają zasady równości i sprawiedliwości społecznej. Są one zgodne z konstytucyjnymi prawami i wartościami państwa prawnego, takimi jak pewność prawa i przewidywalność decyzji władzy publicznej. Regulacje te służą zwiększeniu przejrzystości procesu przyznawania świadczeń i ograniczeniu

Legitymowanie się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności przez współmałżonka osoby niepełnosprawnej stanowi niezbędne kryterium uprawniające do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych. Tym samym, osoba będąca w związku małżeńskim z niepełnosprawnym małżonkiem, nieposiadająca orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności

Tylko prace rybaków morskich wykonywane w służbie pokładowej mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu prawa do emerytury pomostowej, o której mowa w art. 8 (bądź art. 49 w związku z art. 8) ustawy o emeryturach pomostowych. Są to zaś wyłącznie prace wymagające stałego (w czasie wykonywania obowiązków służbowych) przebywania na pokładzie statku przeznaczonego do połowu ryb, bezpośrednio związane z kierowaniem

W przypadku ustalania prawa do emerytury na preferencyjnych warunkach, okresy zatrudnienia na kolei nie mogą być przeliczane w sposób preferencyjny (1 rok jako 14 miesięcy) zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do ustalania prawa do emerytury kolejowej. Rozstrzygnięcie to potwierdza, że specjalne zasady

Interpretacja przepisów art. 8a ust. 1 ustawy dotyczącej emerytur dla osób, które służyły totalitarnemu państwu, wymaga zastosowania kryteriów 'krótkotrwałej służby' oraz 'rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków'. Brak spełnienia tych kryteriów nie wyklucza automatycznie uznania przesłanki 'szczególnie uzasadnionych przypadków'. Należy zbadać czy wykonywania służba była służbą charakteryzującą się

W świetle obowiązujących przepisów prawa emerytalnego osoba pobierająca emeryturę wojskową, która wynika wyłącznie z okresów zawodowej służby wojskowej, nie ma prawa do jednoczesnego pobierania emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okresy pracy cywilnej niewliczone wcześniej do emerytury wojskowej, wobec obowiązującej zasady prawa do jednego świadczenia z tytułu tego samego ryzyka ubezpieczeniowego

Zgodnie z art. 184 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, Naczelny Sąd Administracyjny ma prawo rozpoznawać sprawę na posiedzeniu niejawnym, pod warunkiem zachowania

Ocena, czy w konkretnym przypadku zachodzi 'szczególnie uzasadniony przypadek' powodujący wyłączenie stosowania przepisów restrykcyjnych na podstawie art. 8a ustawy dotyczącej dotyczącej emerytur dla osób, które służyły totalitarnemu państwu, musi opierać się na wszechstronnym zbadaniu wszystkich okoliczności faktycznych, a nie tylko na spełnieniu kryteriów 'krótkotrwałej służby' oraz 'rzetelnego wykonywania

Przyznawanie świadczeń pielęgnacyjnych innemu członkowi rodziny, gdy małżonek nie jest w stanie sprawować opieki ze względu na swoje zdrowie lub wiek, jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy współmałżonek posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W sytuacji, gdy orzeczenie o stopniu niepełnosprawności jest wymagane do rozstrzygnięcia sprawy zasiłku pielęgnacyjnego, a ważność tego orzeczenia została wydłużona na mocy przepisów tzw. ustawy COVID-owej, organ administracji publicznej nie ma podstaw do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Zastosowanie przepisów o zawieszeniu postępowania jest niezgodne z zasadą efektywności

Zgodnie z art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych przy ubieganiu się o świadczenie pielęgnacyjne, istotnym warunkiem jest brak posiadania przez wnioskodawcę uprawnienia do otrzymywania świadczenia konkurencyjnego. W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, uprawnionemu może przysługiwać wyłącznie jedno z tych świadczeń, co wyklucza możliwość

W świetle art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz art. 27 ust. 5 tej samej ustawy, w przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, ostateczny wybór świadczenia należy do osoby uprawnionej, jednakże decyzja organu administracji publicznej wydana na podstawie zgody strony stanowi wyraz jej woli i jest wiążąca, co wpływa na możliwość

Zasada swobody prowadzenia działalności gospodarczej nie ma nieograniczonego charakteru. Istnieje wiele rodzajów działalności gospodarczej podlegających ograniczeniom, a jedną z nich jest działalność polegająca na sprzedaży napojów alkoholowych, która obwarowana jest szeregiem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Organom państwowej inspekcji sanitarnej, orzekającym o chorobach zawodowych, przysługuje prawo do weryfikacji materiału dowodowego, w tym orzeczeń lekarskich, oraz do krytycznej oceny danych dotyczących pracy pracownika, a także do wydawania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia na podstawie przepisów art. 5 pkt 4a ustawy o państwowej inspekcji sanitarnej w

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie jest wykluczone z powodu posiadania prawa do emerytury, o ile osoba rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. Przy ocenie wniosku o świadczenie powinno się uwzględniać konstytucyjną zasadę równości.

Ocena zdolności do pracy, w kontekście prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, musi być oparta na aktualnym i kompleksowym badaniu stanu zdrowia ubezpieczonego, uwzględniającym zarówno wyniki badań medycznych, jak i opinie biegłych z odpowiednich dziedzin medycyny. W przypadku, gdy analiza ta wskazuje na poprawę stanu zdrowia oraz zdolność do wykonywania pracy zawodowej, nie ma podstaw do przyznania

Praca wykonywana w gospodarstwie rolnym, aby mogła zostać uznana za okres składkowy na potrzeby emerytury, musi charakteryzować się stałością i być wykonywana w wymiarze co najmniej połowy pełnego wymiaru czasu pracy, co nie zostało spełnione w przypadku pracy wnioskodawczyni w gospodarstwie rodziców oraz wykonywanych przez nią prac domowych i krawieckich.

Ponowne ustalenie wysokości emerytury na podstawie art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga nie tylko wskazania przez wnioskodawcę podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne przypadającej po przyznaniu świadczenia, ale również wykazania, że nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. Naruszenie tych zasad prowadzi do nieuzasadnienia

W interpretacji umów ubezpieczenia, szczególnie w przypadku ubezpieczeń o charakterze ochronnym, zasada in dubio contra proferentem powinna być ściśle respektowana, co oznacza, że wszelkie niejasności lub wątpliwości co do zakresu odpowiedzialności i wyłączeń powinny być rozstrzygane na korzyść ubezpieczającego, aby zachować zgodność z celem ubezpieczenia i zasady lojalności.

Działalność ubezpieczonego podczas zwolnienia lekarskiego, obejmująca incydentalne uczestnictwo w posiedzeniach Rady Nadzorczej i wykonanie jednorazowych czynności technicznych, nie kwalifikuje się jako praca zarobkowa w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli nie ma charakteru regularnej i zyskownej działalności

Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana okresowo i sporadycznie, a także jeśli nie jest ona prowadzona w celu osiągnięcia dochodu (zarobku) rozumianego jako nadwyżka przychodów nad poniesionymi kosztami.

Działalność gospodarcza jako podstawa do objęcia ubezpieczeniami społecznymi musi być rzeczywista i spełniać kryteria zarobkowości, ciągłości oraz zorganizowania, przy czym same deklaracje prowadzenia takiej działalności, bez realnego jej wykonywania i osiągania z niej zysku, nie są wystarczające do uznania, że przedsiębiorca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.