Od 20 maja br. obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie wymagań, jakie muszą spełnić płatnicy składek, którzy przekazują dokumenty ubezpieczeniowe w formie dokumentu elektronicznego przez transmisję danych. Nie wnosi ono rewolucyjnych zmian. Porządkuje zmiany wprowadzone wraz z początkiem obowiązywania programu Płatnik w wersji 8.01.001.
Do 31 maja 2010 r. pracujące osoby, które pobierają równocześnie świadczenie lub zasiłek przedemerytalny, muszą rozliczyć się z ZUS. Płatnik składek, np. pracodawca/zleceniodawca, ma obowiązek wystawić dla tych osób zaświadczenie o przychodzie osiągniętym w okresie od 1 marca 2009 r. do 28 lutego 2010 r. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, które same opłacają składki na ubezpieczenia
Od 31 marca 2010 r. osoba, która nie może przedstawić zaświadczenia, że była pod opieką medyczną najpóźniej od 10 tygodnia ciąży, nie utraci prawa do dodatku/zapomogi z tytułu urodzenia dziecka. Osoby, którym z powodu braku takiego zaświadczenia odmówiono prawa do tych świadczeń, mają prawo wystąpić o ich wypłatę. Wymóg przedstawiania zaświadczenia w celu udokumentowania prawa do świadczenia został
Do 1 lutego 2010 r. płatnicy składek muszą złożyć informację ZUS IWA za 2009 r. Na jej podstawie ZUS ustali wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązującej poszczególnych płatników w kolejnym roku składkowym, który zacznie się 1 kwietnia 2010 r. Informację ZUS IWA za 2009 r. należy sporządzić na nowym druku, podając w nim kod PKD 2007.
Pracodawcy, którzy muszą wypłacić wyrównania wynagrodzenia chorobowego lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego swoim pracownikom na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r. (sygn. akt 16/06), mają obowiązek wypłacić wraz z tym wyrównaniem odsetki ustawowe. ZUS opublikował na swojej stronie internetowej wyjaśnienie na temat zasad naliczania tych odsetek.
W związku z nowelizacją ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorcy mogą zwracać się m.in. do ZUS o wydawanie pisemnych interpretacji. Okazuje się, że nie z każdym pytaniem dotyczącym ubezpieczeń i składek można się zwrócić do ZUS. Na swojej stronie internetowej ZUS opublikował wykaz spraw, z którymi można się zwrócić o wydanie interpretacji, i tych, w których nie będzie zajmował stanowiska
Niezgłoszenie w odpowiednim czasie przez członka zarządu upadłości spółki z o.o. może skutkować odpowiedzialnością za nieopłacone w terminie składki ZUS również w okresie, w którym ten członek nie pełni faktycznie swojej funkcji (np. z powodu niezdolności do pracy lub przebywania na urlopie macierzyńskim). Zaniechania pełnomocnika w tej kwestii obciążają członka zarządu, który udzielił pełnomocnictwa
Sejm przedłużył o następny rok, czyli do końca grudnia 2008 r., obowiązujące obecnie zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury.
Każde państwo członkowskie Unii Europejskiej ma obowiązek wprowadzenia takich regulacji do swojego porządku prawnego, które zapewnią równe wynagrodzenie dla kobiet i mężczyzn za wykonywanie podobnej pracy. W sprawie Pirkko Niemi przeciwko finlandzkiemu ZUS, ETS rozstrzygał, czy w tym aspekcie dopuszczalne jest badanie zróżnicowanego wieku emerytalnego pracowników (sprawa C-351/00).
Płatnicy lub ich spadkobiercy, którzy chcieliby skorzystać z abolicji składkowej, muszą złożyć wniosek o umorzenie zaległych składek najpóźniej 15 stycznia 2015 r. Chodzi o zaległości za okres od stycznia 1999 r. do lutego 2009 r. Termin jest ostateczny i nie będzie możliwości jego przywrócenia. Wniosek może być złożony w jednostce terenowej ZUS lub nadany w placówce pocztowej. W tym drugim przypadku
Od 23 listopada 2011 r. obowiązuje nowe rozporządzenie regulujące postępowanie w sprawach świadczeń emerytalno-rentowych. W odróżnieniu od dotychczasowych przepisów przewiduje ono m.in. możliwość elektronicznego zgłoszenia wniosku o emeryturę lub rentę, a także określa zasady ubiegania się o emeryturę lub rentę w drodze wyjątku.
Świadczenia wypadkowe przysługują członkom rodziny zmarłego pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy, bez względu na jego stopień przyczynienia się do spowodowania wypadku (wyrok Sądu Najwyższego z 13 lipca 2011 r., I UK 46/11).