Publikacja artykułu w gazecie, wskazującego konkretną aptekę jako miejsce odbioru darmowych leków, stanowi niedozwoloną reklamę apteki zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne.
W przypadkach wątpliwości co do kompletności materiału dowodowego w postępowaniu administracyjnym, organy mają obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, jednak nie muszą dopuszczać nowych dowodów, jeżeli dostępne dowody są już w pełni wystarczające do podjęcia decyzji.
Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, jeżeli opiekun nie podejmuje zatrudnienia z powodu konieczności opieki, a nie ze względu na swoją niezdolność do pracy.
Uprawnienie do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza możliwości przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jednak osoba uprawniona musi dokonać wyboru poprzez zawieszenie prawa do renty, eliminując w ten sposób przesłankę negatywną wyłączającą prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.
Osoba ubiegająca się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego powinna sprawować opiekę nad osobą niepełnosprawną w wymiarze, który obiektywnie zmusza ją do rezygnacji z dotychczasowego zatrudnienia, bądź wyklucza możliwość podjęcia zatrudnienia (lub innej pracy zarobkowej). Istotna jest tu również ocena, czy zakres sprawowanej opieki wypełnia ustawowe przesłanki, warunkujące ustalenie tego
Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, osobom wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, jest legitymowanie się przez rodziców osoby wymagającej opieki, osoby spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się od miesiąca, w którym złożono wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności, przy czym data przyznania świadczenia uzależniona jest od spełnienia wszystkich wymaganych przesłanek określonych w ustawie o świadczeniach rodzinnych.
Osoba, która nie jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym względem niepełnosprawnej osoby dorosłej i która zrezygnowała z pracy zarobkowej w celu sprawowania nad nią opieki, nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ kluczowym warunkiem do uzyskania świadczenia jest ciążący obowiązek alimentacyjny w rozumieniu Kodeksu rodzinnego i
Posiadanie prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyklucza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że osoba dokonuje zawieszenia prawa do renty – wówczas wyeliminowana jest negatywna przesłanka wyłączająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.
Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom, na które ciąży obowiązek alimentacyjny względem osoby niepełnosprawnej, przy czym krąg osób zobowiązanych jest ściśle określony przez przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, co wyklucza osoby będące w stopniu powinowactwa takie jak szwagierka.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie opiekującej się członkiem rodziny, gdy zakres wykonywanej przez nią opieki wymaga rezygnacji z zatrudnienia czy innej pracy zarobkowej, a ocena tej konieczności wymaga analizy całokształtu okoliczności, w tym stanu zdrowia osoby wymagającej opieki i jej faktycznej zależności od wsparcia opiekuna.
Wypowiedzenie umowy o świadczenie zdrowotne zawartej na podstawie ustawy o działalności leczniczej wymaga wskazania szczegółowych okoliczności uzasadniających jej rozwiązanie, a brak takiego wskazania skutkuje jego nieskutecznością w świetle art. 27 ust. 4 pkt 8 oraz art. 27 ust. 8 pkt 3 u.d.l.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która nie podejmuje zatrudnienia lub rezygnuje z niego w celu sprawowania opieki nad członkiem rodziny, jeśli opieka ta ma charakter stały lub długotrwały i jest adekwatna do potrzeb zdrowotnych osoby niepełnosprawnej, niezależnie od tego, czy są inne osoby zobowiązane alimentacyjnie.
W sytuacji, gdy uprawniony wyraża wolę skorzystania ze świadczenia korzystniejszego i deklaruje chęć rezygnacji z wcześniej pobieranego świadczenia, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego powinno nastąpić od daty złożenia wniosku, nawet jeśli w tym okresie pobierane było świadczenie wykluczające możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.
Niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę sprawującą całodobową i stałą opiekę nad członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest wystarczającą przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli wcześniej opiekun rezygnował z pracy z innych przyczyn, a konieczność sprawowania takiej opieki uniemożliwia skarżącemu podejmowanie jakiejkolwiek pracy zarobkowej.
Decyzja zmieniająca prawo do świadczenia wychowawczego ma charakter konstytutywny i działa jedynie ze skutkiem ex nunc, co wyklucza możliwość wydania jej z mocą wsteczną, a w razie nienależnie pobranego świadczenia, organ powinien działać na podstawie przepisów dotyczących zwrotu takich świadczeń.
Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową, przysługuje prawo do wyboru jednego ze świadczeń emerytalnych: z systemu wojskowego lub powszechnego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Obniżenie emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z 1994 r., którzy po roku 1990 pełnili służbę w wolnej Polsce, narusza art. 32, art. 64 oraz art. 67 ustawy zasadniczej, gdyż stanowi nieuzasadnioną represję wobec osób wiernych prawu po zmianach ustrojowych.
Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym, mająca ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne wyłącznie pod warunkiem zawieszenia pobierania tej renty.