W przypadku zbiegu uprawnień, jednoczesne przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego jest wykluczone; niezbędne jest wyraźne zrzeczenie się konkurencyjnego świadczenia przez wnioskodawcę przed przyznaniem nowego świadczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczające jest niepodejmowanie pracy z uwagi na konieczność sprawowania opieki, niezależnie od wcześniejszego statusu zawodowego wnioskodawcy.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania zatrudnienia celem sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną wystarczy istnienie rzeczywistego zakresu opieki, bez wymogu wcześniejszego zatrudnienia przez opiekuna.

Uchylenie decyzji Prezesa ZUS o odmowie przyznania świadczenia w drodze wyjątku było uzasadnione, gdyż organ nie wykazał wystarczająco starannego ustalenia istotnych okoliczności faktycznych, co naruszyło przepisy postępowania administracyjnego. Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że szczególne okoliczności mogą uzasadniać przyznanie świadczenia.

Orzekając o braku podstaw do skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dzieci osoby niepełnosprawnej, nieposiadające orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, zobowiązane są do opieki, co wyłącza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wnuczce.

Świadczenie wychowawcze uznane za nienależnie pobrane, jeśli brak obiektywnych podstaw prawnych do jego przyznania, niezależnie od subiektywnej wiedzy odbiorcy.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego jest bezzasadna, a zaskarżona decyzja organu podlega uchyleniu z uwagi na niekompletny wywiad środowiskowy i błędne ustalenia faktyczne.

Opieka nad osobą niepełnosprawną, która uniemożliwia podjęcie zatrudnienia, uzasadnia przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, nawet w braku wcześniejszej rezygnacji z zatrudnienia.

Pisemna informacja ZUS o odmowie akceptacji oferty zawarcia umowy nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, a jedynie oświadczeniem woli dotyczącej odrzucenia oferty. NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez WSA w Krakowie.

W sprawie dotyczącej odmowy przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, sąd wskazał na obowiązek organu rentowego dokładnego zbadania indywidualnych okoliczności faktycznych, mających wpływ na spełnienie przesłanki "szczególnych okoliczności". Nieprzemyślana decyzja, oparta jedynie na formalnych przesłankach bez uwzględnienia wyjątkowej sytuacji wnioskodawcy, jest nieprawidłowa

Oddalenie skargi kasacyjnej J.Z. przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego i brak wywiązywania się ze zobowiązań alimentacyjnych uzasadniają uznanie skarżącego za dłużnika uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

Decyzja ZUS o odmowie zwolnienia z opłacania składek za okresy od marca do maja 2020 r. została uchylona na skutek naruszenia przez organ zasad wynikających z przepisów o związaniu postanowieniami prawomocnych wyroków, co legło u podstaw oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

NSA: Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane, jeśli zakres opieki uniemożliwia podjęcie pracy przez opiekuna, a inne obowiązki alimentacyjne nie wpływają na odmowę świadczenia przyznanego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r.

Brak podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wywołanej przez substancje chemiczne w miejscu pracy, gdyż zgromadzony materiał dowodowy, zwłaszcza orzeczenia lekarskie oraz opinie uzupełniające, nie wykazał związku przyczynowo-skutkowego między dolegliwościami a narażeniem zawodowym.

NSA odrzucił zarzuty skargi kasacyjnej, potwierdzając naruszenie prawa przez ZUS w postępowaniu o wznowienie. Błędnie oceniono dowody i zachowano terminy, co skutkowało uchyleniem decyzji odmownej.

Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny jest uprawniony do osobistego przeprowadzania kontroli w aptekach w ramach swoich kompetencji, a kontrola może obejmować całość dokumentacji niezbędnej do weryfikacji zgodności z przepisami prawa farmaceutycznego.

Wspólnik spółki jawnej podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z dniem nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce, które następuje z otwarciem spadku po zmarłym wspólniku, niezależnie od późniejszych formalnych aktów stwierdzenia dziedziczenia.

Prowadzenie działalności aptecznej bez wymaganego zezwolenia nie stanowi per se naruszenia art. 120 ust. 2 Pr. farm., o ile brak jest dowodów na realne i bezpośrednie zagrożenie zdrowia ludzkiego. Unieruchomienie apteki musi opierać się na dowodach potwierdzających bezpośrednie zagrożenie, nie zaś wyłącznie na formalnych naruszeniach prawa.

Formalne pozostawanie wspólnikiem spółki jawnej powoduje, iż taka osoba podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności i osiągania przychodów przez spółkę.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje od chwili uchylenia konkurencyjnego świadczenia, nawet jeśli decyzja uchylająca staje się ostateczna później. Formalne wymogi nie mogą prowadzić do opóźnienia realizacji słusznego prawa.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje w sytuacji, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną nie wyklucza realnej możliwości podjęcia jakiejkolwiek działalności zarobkowej, a zaskarżone ustalenia faktyczne nie zostały skutecznie podważone przez skarżącego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wcześniejsze niepodejmowanie pracy nie może determinować prawa do świadczenia, jeśli istnieje obecna konieczność rezygnacji z zatrudnienia celem sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, co wymaga zindywidualizowanego ustalenia.

Osoba nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym jako wspólnik spółki z o.o., jeśli nie jest jej jedynym wspólnikiem, nawet gdy posiada zdecydowaną większość udziałów; jest to niedopuszczalne w świetle definicji jednoosobowej spółki oraz zamkniętego katalogu podmiotów objętych ubezpieczeniem.

Spadkobierca zmarłego wspólnika spółki jawnej podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu od dnia otwarcia spadku, z chwilą śmierci wspólnika, niezależnie od formalności związanych z przyjęciem spadku.