Umowy o dzieło muszą wskazywać na jednorazowy, samoistny, materialny lub niematerialny rezultat, który można poddać weryfikacji, aby nie były traktowane jako umowy o świadczenie usług, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. Strony umowy nie mogą swoją wolą zmieniać charakteru obowiązków publicznoprawnych wynikających z prawa.

Umowa o świadczenie usług, która nie prowadzi do powstania konkretnego, jednorazowego rezultatu, nie może być uznana za umowę o dzieło, a obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego dotyczy m.in. osób wykonujących pracę na podstawie takich umów (umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o umowie zlecenia).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest, aby rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie go było bezpośrednio związane z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, niezależnie od wcześniejszej aktywności zawodowej osoby ubiegającej się o to świadczenie.

W postępowaniu dotyczącym przyznania świadczenia w drodze wyjątku nie ma możliwości weryfikacji treści orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej ZUS, a decyzja organu powinna być oparta na treści tego orzeczenia.

Umowa o świadczenie usług, polegająca na cyklicznym wykonywaniu zadań dydaktycznych bez tworzenia unikalnego i weryfikowalnego rezultatu, podlega przepisom dotyczącym umowy zlecenia, na podstawie których istnieje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o świadczenie usług, polegająca na wykonywaniu powtarzalnych czynności dydaktycznych, nawet jeśli obejmuje elementy tworzenia materiałów dydaktycznych, nie może być uznana za umowę o dzieło, przez co wykonujący obowiązki na podstawie takiej umowy podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków

Umowa o świadczenie usług, z której rezultatem nie jest jednorazowe i weryfikowalne dzieło, a której celem jest przekazywanie wiedzy i realizacja programu nauczania, nie jest umową o dzieło, lecz umową zlecenia. W takich przypadkach, wynagrodzenie za powtarzalne czynności dydaktyczne podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Wykonywanie pracy dydaktycznej na podstawie umowy o świadczenie usług na uczelni wyższej podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach, gdyż umowy te są umowami starannego działania, a nie umowami o dzieło.

Umowa, której przedmiotem jest opracowanie układu choreograficznego oraz jego artystyczne wykonanie, jest umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, a nie umową o dzieło.

Osoby sprawujące opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, które mają ustalone prawo do renty, muszą dokonać wyboru świadczenia poprzez zawieszenie pobierania renty, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, mimo że przepisy nie przewidują kolizji z innymi świadczeniami społecznymi w takiej sytuacji.

Umowa, której przedmiotem jest opracowanie układu choreograficznego i jego artystyczne wykonanie dla celów ćwiczeń fitness, należy kwalifikować jako umowę o świadczenie usług, a nie jako umowę o dzieło. W związku z tym, wykonawca podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem jest opracowanie układu choreograficznego i jego artystyczne wykonanie, nie spełnia kryteriów umowy o dzieło, ponieważ istota i cel takiej umowy wyrażają się w starannym działaniu, a nie w osiągnięciu konkretnego, indywidualnego rezultatu w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, zgodnie z art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, jest legitymowanie się przez rodziców osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Teza od Redakcji

Prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wpłynął kompletny i prawidłowo wypełniony wniosek.

Lekarz, ujawniając informacje o leczeniu pacjenta rzecznikowi praw pacjenta lub dyrektorowi szpitala w kontekście skarg pacjenta, musi ograniczyć zakres tych informacji do niezbędnego minimum wymaganego do rzetelnego rozpatrzenia skarg, co wynika z art. 40 ust. 2 pkt 6 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Decyzja w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego musi być poprzedzona wyczerpującą analizą sytuacji życiowej i materialnej rodziny, a jej rozstrzygnięcie nie może być dowolne, lecz oparte o wnikliwe i pełne zbadanie okoliczności zgodnie z zasadami obiektywnej prawdy i sprawiedliwego postępowania administracyjnego.