COVID-19, choroba wywołana przez wirus SARS-CoV-2, może być uznana za chorobę zawodową w ramach ogólnej kategorii chorób zakaźnych lub pasożytniczych określonych w wykazie chorób zawodowych, jeśli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że zakażenie nastąpiło w środowisku pracy.

Zgodnie z art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego, obowiązek przekazywania dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością na wezwanie organu zezwalającego istnieje jedynie w ramach przeprowadzanej inspekcji lub kontroli, a nie poza nimi. W związku z tym, nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę za nieprzekazanie dokumentacji jest niezasadne, jeśli wezwanie do jej przekazania nie jest związane

Umieszczenie reklamy przed wejściem do apteki zawierającej informacje o promocyjnej, bardziej korzystnej cenie produktów stanowi naruszenie zakazu reklamy aptek, określonego w art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne. Teza od Redakcji

Organ zezwalający nie jest uprawniony do żądania od przedsiębiorcy dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością w trybie art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego poza inspekcjami i kontrolami, a naruszenie tego przepisu stanowi podstawę do uchylenia decyzji o nałożeniu kary zgodnie z art. 127b ust. 1a Prawa farmaceutycznego.

Organy orzekające w sprawach dotyczących chorób zawodowych są zobowiązane do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i przeprowadzenia wszechstronnego postępowania dowodowego, uwzględniającego wytyczne wcześniejszych wyroków sądów, a brak realizacji tych obowiązków może skutkować uchyleniem ich decyzji przez sąd administracyjny.

Umieszczenie informacji o 'nowej cenie' produktu przed apteką, nawet w postaci neutralnej, może zostać uznane za niedozwoloną reklamę apteki zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, jeśli ma na celu przyciągnięcie potencjalnych klientów i zachęcenie do zakupów w danej aptece. Teza od Redakcji

Odmowa odroczenia terminu płatności składek na ubezpieczenie społeczne przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wyrażona w formie pisemnej informacji, nie stanowi decyzji administracyjnej i nie podlega rozstrzygnięciu w ogólnym postępowaniu administracyjnym.

Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych po derogacyjnym orzeczeniu TK nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego przy posiadaniu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, pod warunkiem zawieszenia wypłaty renty.

Nie przysługuje świadczenie pielęgnacyjne osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby niepełnosprawnej (np. siostrze), jeśli żyje rodzic osoby wymagającej opieki, który nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Ocena niezdolności do pracy ubezpieczonego rolnika powinna uwzględniać specyfikę konkretnego gospodarstwa rolnego, w tym jego wielkość, poziom zmechanizowania i charakter prowadzonej działalności, a także wymaga szczegółowej analizy możliwości wykonywania przez ubezpieczonego pracy w tym gospodarstwie, przy uwzględnieniu schorzeń własnych i ewentualnych ograniczeń wynikających z choroby zawodowej.