Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Wymaganą i niezbędną przesłanką przyznania świadczenia rehabilitacyjnego jest dalsze, nieprzerwane występowanie niezdolności do pracy po wyczerpaniu okresu zasiłkowego. Stan zdrowia pracownika (ubezpieczonego) uniemożliwia mu więc podjęcie pracy, ale jednocześnie daje podstawę do przyjęcia, że rehabilitacja prowadzona w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, umożliwi mu w pełnym zakresie
Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, przyznanie świadczenia w drodze wyjątku jest możliwe tylko w sytuacji, gdy ubezpieczony nie spełnia wymagań do uzyskania świadczenia w trybie zwykłym na skutek szczególnych okoliczności, przy jednoczesnym braku możliwości podjęcia pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym spowodowanej całkowitą
W przypadku pracowników delegowanych do pracy za granicą, przychód do obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne powinien być kalkulowany na podstawie wynagrodzenia brutto, uwzględniając podatki odprowadzane w imieniu pracownika przez pracodawcę, jako element składający się na całość przychodu pracownika.
Praca przy obróbce wykańczającej odlewy, w tym wykonywanie odlewów z bakelitu oraz ich oczyszczanie, kwalifikuje się jako prace w szczególnych warunkach w rozumieniu załącznika nr 1 poz. 5 ustawy o emeryturach pomostowych. Ograniczenie zakresu tej regulacji tylko do odlewów żeliwnych, ze staliwa czy metali nieżelaznych i ich stopów jest sprzeczne z językowym sformułowaniem ustawy oraz nie znajduje
Systemowa wykładnia użytego w art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej zwrotu „z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa (…) została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo 18e ustawy (zaopatrzeniowej) …” daje podstawę do przyjęcia, że ów wyjątek należy interpretować nie tylko przedmiotowo, to znaczy wyłącznie przez pryzmat zasad obliczania emerytury wojskowej wynikających z art. 15a albo 18e
W sytuacji, gdy ubezpieczony kontynuował zatrudnienie i opłacał składki na ubezpieczenie społeczne po pierwszorazowym przyznaniu prawa do emerytury, spełnia warunki do skorzystania z mechanizmu jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, niezależnie od tego, czy w późniejszym czasie uzyskał kolejne prawo do
W świetle prawa emerytalnego, dla ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy kluczowe jest nie tylko rozpatrywanie niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy, ale także możliwości podjęcia innej pracy, zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, które są rozumiane zarówno jako kwalifikacje formalne, jak i te wynikające z doświadczenia i praktyki zawodowej.
Zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy dotyczącej rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, osoba, która otrzymuje emeryturę lub rentę w kwocie równej lub wyższej niż ustalony poziom najniższej emerytury, nie ma prawa do otrzymania tego rodzaju świadczenia rodzicielskiego.
Postrzeganie "pobytu o charakterze stałym" w kontekście art. 5 ust. 2 ustawy systemowej winno odnosić się do systemu ubezpieczenia społecznego i realizowanej działalności generującej obowiązek podlegania ubezpieczeniom, a nie do formalnego statusu pobytu czy długości tego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wcześniejsze wypłacenie przez organ rentowy świadczenia emerytalno-rentowego za okres do dnia śmierci uprawnionego do tego świadczenia w jeden ze sposobów przewidzianych w art. 130 ust. 2 ustawy emerytalnej przed uzyskaniem informacji o śmierci powoduje, że do takiego świadczenia art. 136 ust. 1 tej ustawy nie znajdzie zastosowania. Świadczenie wypłacone w ten sposób będzie bowiem podlegać dziedziczeniu
Elementem decydującym o zakwalifikowaniu świadczenia jako nienależnie pobranego jest na gruncie ubezpieczeń społecznych świadomość osoby pobierającej świadczenie co do braku prawa do tego świadczenia. Kryterium istnienia świadomości wynika bądź z pouczenia dokonanego przez ZUS, bądź z zachowania samego ubezpieczonego, tj. składania fałszywych zeznań czy posługiwania się fałszywymi dokumentami.
Świadczenie pielęgnacyjne z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje, jeśli istnieje związek przyczynowy między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Opieka ta może obejmować zarówno czynności pielęgnacyjne, jak i codzienne obowiązki, których osoba niepełnosprawna nie może wykonywać
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie w przypadku, gdy sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza podjęcie jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Sporadyczna opieka lub opieka nie wymagająca całodobowej dyspozycyjności nie spełniają warunku niezdolności do podjęcia pracy.
Całkowita niezdolność do pracy, stanowiąca podstawę przyznania renty socjalnej, nie może być utożsamiana z niepełnosprawnością spowodowaną wyłącznie zaburzeniami w pełnieniu ról społecznych. Decydujący czynnik stanowi koniunkcję stanu naruszenia sprawności organizmu z wywołanym nią stanem niezdolności do pracy oraz brakiem możliwości przekwalifikowania się zawodowego.