W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, niemożliwe jest równoczesne przyznanie obu świadczeń za ten sam okres, a przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jest możliwe dopiero od daty wygaśnięcia uprawnienia do wcześniejszego świadczenia.

W sytuacji, gdy jedno z rodzeństwa faktycznie sprawuje pełną opiekę nad niepełnosprawnym rodzicem i z tego tytułu zrezygnowało z pracy lub nie podejmuje zatrudnienia, nie można pozbawiać takiej osoby prawa do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu istnienia innego rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji osoby niepełnosprawnej.

Zgłoszenie SENT zawierające numer referencyjny oraz wezwanie do kontroli jest wiążące i skuteczne, jeżeli zgłoszenia dokonuje osoba uprawniona. Przewoźnik jest odpowiedzialny za zapewnienie, by osoba dokonująca zgłoszenia była upoważniona do odbioru numeru referencyjnego i wezwania do kontroli. Nałożenie kary za nieprzedstawienie transportu oraz za nieprzesyłanie danych geolokalizacyjnych może być

Rada gminy ma prawo wprowadzać ograniczenia w godzinach nocnej sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, nawet jeżeli ograniczenia te dotyczą tylko wybranych jednostek pomocniczych gminy, pod warunkiem że działanie Rady jest uzasadnione w sposób zgodny z prawem oraz celami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Decyzja w przedmiocie przyznania świadczenia w drodze wyjątku powinna uwzględniać wszystkie szczególne okoliczności, które mogłyby ograniczać lub uniemożliwiać spełnienie warunków do uzyskania świadczenia na zasadach ogólnych. Organ administracyjny jest zobowiązany do wnikliwego i wszechstronnego rozważania wszystkich okoliczności faktycznych, dotyczących zarówno wnioskodawcy, jak i osoby, po której

Pobieranie renty socjalnej wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jednakże wstrzymanie wypłaty renty socjalnej może wyeliminować tę przeszkodę, umożliwiając nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych w zw. z art. 10 ustawy o rencie socjalnej oraz art. 134 ust. 1 pkt 1 u.e.r.f.u.s.).

Otrzymanie świadczenia pielęgnacyjnego nie jest możliwe, jeśli osoba sprawująca opiekę pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chyba że zawiesi pobieranie renty. Teza od Redakcji

Świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane tylko w przypadkach, gdy ubezpieczony, mimo wykazanej woli podejmowania pracy i opłacania składek, nie spełnia warunków z powodu obiektywnych, niezależnych i niezawinionych przez siebie 'szczególnych okoliczności', a trudna sytuacja materialna sama w sobie nie uprawnia do jego przyznania.

Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku jest uzasadnione jedynie w przypadku wystąpienia szczególnych, obiektywnych okoliczności, które uniemożliwiły spełnienie ustawowych warunków do przyznania świadczenia, a trudna sytuacja materialna nie jest tożsama z brakiem niezbędnych środków utrzymania.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Do oceny, czy podmiot ubiegający się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie podejmuje zatrudnienia w związku ze sprawowaną opieką, decydujący jest stan istniejący w dacie powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a organ nie ma prawa ustalać przyczyn braku wcześniejszego zatrudnienia osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., warunkiem

Rezygnacja z zatrudnienia lub jego niepodjęcie przez osobę ubiegającą się o świadczenie pielęgnacyjne jest uzasadniona, gdy stała opieka nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności stanowi przeszkodę do wykonywania pracy zarobkowej.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga, aby rezygnacja z zatrudnienia lub jego niepodejmowanie było bezpośrednio związane z koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a ocena ta musi być dokonywana indywidualnie na czas rozpoznania wniosku, niezależnie od wcześniejszych okoliczności braku zatrudnienia.

W przypadku ustalania nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, organy administracji publicznej są zobowiązane do przeprowadzenia szczegółowego postępowania dowodowego w zakresie okresów zatrudnienia i przebywania członków rodziny w państwach, w których mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Nieprzeprowadzenie właściwego postępowania dowodowego w tym zakresie

Wprowadzenie jako kryterium rekrutacji do przedszkoli obowiązku przedstawienia zaświadczenia lekarskiego o odbyciu obowiązkowych szczepień ochronnych wykracza poza delegację ustawową oraz narusza przepisy dotyczące ochrony danych osobowych i konstytucyjną zasadę równości.

Świadczenie rodzinne pobrane w warunkach określonych w art. 23a ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, które zostało uchylonej z powodu zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jest świadczeniem nienależnie pobranym, co zobowiązuje do jego zwrotu.

Zgodnie z art. 235(1) Kodeksu pracy, do uznania choroby zakaźnej (w tym COVID-19) za chorobę zawodową wystarczy wykazanie wysokiego prawdopodobieństwa związku przyczynowo-skutkowego między warunkami pracy a chorobą, bez konieczności bezspornego wykazania tego związku.

COVID-19, choroba wywołana przez wirus SARS-CoV-2, może być uznana za chorobę zawodową w ramach ogólnej kategorii chorób zakaźnych lub pasożytniczych określonych w wykazie chorób zawodowych, jeśli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że zakażenie nastąpiło w środowisku pracy.

Zakażenie wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19) może być uznane za chorobę zawodową u pracowników ochrony zdrowia, ponieważ wirus ten jest wymieniony w wykazie szkodliwych czynników biologicznych, a praca w jednostkach ochrony zdrowia niesie wysokie ryzyko narażenia zawodowego na ten wirus.

Umieszczenie reklamy przed wejściem do apteki zawierającej informacje o promocyjnej, bardziej korzystnej cenie produktów stanowi naruszenie zakazu reklamy aptek, określonego w art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne. Teza od Redakcji