W przypadku zbiegu prawa do emerytury mundurowej, obliczonej na maksymalnych zasadach bez możliwości doliczenia okresów pracy cywilnej, oraz prawa do emerytury z ubezpieczenia społecznego, ustawodawca przewiduje wypłatę jednego świadczenia - wyższego lub wybranego przez zainteresowanego, co wynika z zasady nie kumulacji świadczeń i jest zgodne z konstytucyjnymi zasadami równości oraz sprawiedliwości

1. W kontekście naruszenia prawa materialnego w sprawach dotyczących zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy służb na rzecz totalitarnego państwa, kluczowe jest ustalenie, czy dana osoba rzeczywiście pełniła służbę na rzecz takiego państwa, uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy, a także zachowując proporcjonalność i legalność działań ograniczających prawa nabyte w procesie transformacji ustrojowej

Obowiązek ubezpieczenia wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest powiązany jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu prawnego, a nie z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega zatem obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści

Niezdolność do pracy jako przesłanka prawa do świadczeń jest ściśle związana ze zdrowiem ubezpieczonego (stopniem naruszenia sprawności organizmu) oraz z rokowaniem co do odzyskania przez niego zdolności do pracy zarobkowej (art. 12 u.e.r.f.u.s.). Jest stanem, który może ulegać zmianom, w związku z czym określenie "trwała niezdolność do pracy" i "renta stała" są pojęciami prawnymi mającymi inną treść

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W kontekście przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, istotne jest, aby małżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, sprawującym opiekę nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje opiekunowi osoby niepełnosprawnej, który pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jednak nie jest możliwe jednoczesne pobieranie obu tych świadczeń. W przypadku zbiegu praw do świadczeń, opiekun musi dokonać wyboru i zrezygnować z jednego z nich.

Odmowa przyznania pomocy społecznej w formie dostarczania ciepłych posiłków nie narusza prawa, jeśli organ odmawiający udzielenia pomocy nie dysponuje możliwościami zaspokojenia konkretnej potrzeby skarżącego zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, pomimo istnienia uzasadnionych przesłanek do udzielenia takiej pomocy.

W przypadku rozbieżności wyników wykładni językowej, systemowej i celowościowej przepisów prawa, konieczne jest zastosowanie wykładni prokonstytucyjnej, zapewniającej najpełniejszą realizację postanowień Konstytucji RP, nawet jeśli oznacza to odstąpienie od brzmienia językowego przepisu ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, w sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim z osobą nieposiadającą orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym członkom rodziny, nawet jeśli faktycznie sprawują oni opiekę.

Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, ograniczenie prawa do jawnego rozpatrzenia sprawy sądowej, na posiedzeniu niejawnym jest dopuszczalne w warunkach stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii uzasadnionego ochroną zdrowia publicznego i porządku publicznego.

Przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie art. 16a ust. 1 u.ś.r. wymaga istnienia bezpośredniego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem stałej opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, a sama opieka musi uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Artykuł 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym dotyczy sytuacji, w której kupujący prowadzi jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową tego napoju słodzonego, który kupił.

Prawidłowe pouczenie świadczeniobiorcy, wymagane przez art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, musi być sformułowane i przedstawione w sposób jasny i zrozumiały, umożliwiający adresatowi świadome zrozumienie okoliczności, w których może dochodzić do utraty prawa do pobieranych świadczeń, a tym samym uznanie ich za nienależnie pobrane.

Zgodnie z art. 235¹ kodeksu pracy, przy rozpoznawaniu choroby zawodowej istotne jest ustalenie związku przyczynowego między warunkami pracy a wystąpieniem choroby. Dla stwierdzenia choroby zawodowej konieczne jest nie tylko udowodnienie narażenia zawodowego na czynniki szkodliwe, ale również wykazanie, że charakterystyka kliniczna choroby odpowiada skutkom działania tych czynników.

Udział radnego w sesjach rady miejskiej nie kwalifikuje się jako działalność zarobkowa powodująca utratę prawa do zasiłku chorobowego, ze względu na charakter publicznoprawny stosunku, w ramach którego działa radny, oraz brak otrzymywania wynagrodzenia w formie zarobku za uczestnictwo w takich sesjach. Diety otrzymane przez radnego mają charakter rekompensujący i nie przewyższają minimalnego wynagrodzenia

Zawieszenie wypłaty emerytury przez ZUS bez właściwej weryfikacji faktów oraz bez wezwania ubezpieczonej do przedłożenia dokumentów potwierdzających rozwiązanie stosunku pracy jest błędem organu rentowego. Prawo do emerytury nie może być zawieszone w sytuacji, gdy ubezpieczony rozwiązał stosunek pracy w okresie między złożeniem wniosku a wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia, a organ rentowy ma

Świadczenie usług na podstawie umowy zlecenia zawartej w ramach prowadzonej działalności nie prowadzi do powstania nowego (odrębnego) tytułu ubezpieczenia społecznego ani też zbiegu tytułów do ochrony ryzyk socjalnych z ustawy systemowe.

1. Osoby, które w znacznym stopniu utraciły prawo do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji mogą utracić prawo do renty, jeżeli uzyskały nowe kwalifikacje predestynujące je do nowej pracy, odpowiedniej ze względu na stopień naruszenia sprawności organizmu oraz wiek i predyspozycje psychofizyczne. 2. Przekwalifikowaniem jest nabycie nowych kwalifikacji zarówno formalnych, jak i rzeczywistych

Ocena niezdolności do pracy ubezpieczonego rolnika w kontekście ubiegania się o rentę rolniczą musi uwzględniać specyfikę i charakterystykę prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, w tym jego wielkość, poziom zmechanizowania i rodzaj prowadzonej produkcji. Brak takich ustaleń może skutkować niepełnym materiałem dowodowym i niewłaściwą oceną stanu zdrowia ubezpieczonego.