Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji

Umowa o dzieło musi dotyczyć osiągnięcia indywidualnego i z góry określonego rezultatu. Powtarzalne czynności, które nie wyróżniają się indywidualnym charakterem, kwalifikowane są jako umowa o świadczenie usług i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Decyzja w przedmiocie umorzenia składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter uznaniowy i może zostać podjęta przy braku całkowitej nieściągalności składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację zdrowotną nie jest w stanie opłacić składek bez narażenia na zbyt ciężkie skutki, a Dowodzenie przesłanek umorzenia należy do zobowiązanego.

Sąd administracyjny ma obowiązek weryfikacji decyzji wydanych w formule uznania administracyjnego, w tym badania przesłanek całkowitej nieściągalności należności, opierając ocenę na pełnym materiale dowodowym i zgodnie z kryterium legalności.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być jedynie wzruszone poprzez wznowienie postępowania administracyjnego (art. 147 § 2 p.p.s.a.). Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznie nieważnością wydanego na jego podstawie aktu administracyjnego; konieczne jest dokonanie szczegółowej analizy prawnej wpływu wadliwego aktu normatywnego na decyzje administracyjne. Teza od Redakcji

Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w Polsce przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą obejmuje również okresy świadczenia czasowych usług za granicą, jeśli działalność została zarejestrowana w Polsce, a działania podejmowane w kraju świadczą o zamiarze jej kontynuacji.

Zwolnienie z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie przepisów wprowadzonych w związku z COVID-19 przysługuje przedsiębiorcy, jeśli wystąpił u niego spadek przychodów, niezależnie od branży, w której prowadzi działalność gospodarczą.

Całkowite nieściągalność należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania braku majątku dłużnika i niemożności egzekucji, co nie może być opierane jedynie na umorzeniu egzekucji z jednego składnika majątkowego.

W postępowaniach administracyjnych dotyczących umorzenia należności z tytułu składek, sądy administracyjne posiadają kompetencje do oceny upływu terminu przedawnienia tych składek, co jest warunkiem wstępnym do kontynuowania procedury umorzeniowej. W przypadku przedawnienia należności postępowanie powinno być umorzone jako bezprzedmiotowe.

Art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w zakresie dotyczącym pomniejszenia podstawy obliczenia emerytury powszechnej dla osób, które przed 1 stycznia 2013 r. miały prawo do wcześniejszej emerytury, musi być interpretowany w sposób zgodny z zasadą zaufania obywatela do państwa, co może oznaczać wyłączenie jego stosowania wobec mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953.

Zastosowanie art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia nr 883/2004 wymaga szczegółowego ustalenia, czy ubezpieczony wykonuje działalność zawodową w co najmniej dwóch państwach członkowskich, a ograniczenie rozpoznania sprawy do przesłanki delegowania może prowadzić do naruszenia prawa do rozpoznania istoty sprawy.

Skarga kasacyjna powinna zawierać precyzyjne wskazanie naruszeń przepisów prawa materialnego i procesowego oraz ich uzasadnienie, bowiem sąd kasacyjny związany jest granicami skargi i nie może dokonywać domniemań ani suplementacji w zakresie podstaw kasacyjnych.