Przerwa w wykonywaniu działalności gospodarczej wynikająca z niezdolności do pracy nie może być traktowana na równi z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych.

W przypadku powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez wspólników spółki istotne jest, by organ interpretacyjny bazował na stanie faktycznym wynikającym z wniosku i nie przyjmował domniemań, a sama częstotliwość świadczeń nie może wskazywać na ich ciągły charakter. Świadczenia te muszą mieścić się w definicji powtarzalnych działań periodycznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz umożliwia wzruszenie tych decyzji w trybie wznowienia postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności podjętych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które w momencie wydania były zgodne z obowiązującym prawem.

Wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z samego tytułu posiadania tego statusu, niezależnie od prowadzenia działalności gospodarczej, a decyzje dotyczące tego obowiązku mogą być wydawane przez Prezesa NFZ, jeśli spełnione są ustawowe przesłanki.

Obniżenie emerytury policyjnej na podstawie formalnej przynależności do służb PRL wymaga indywidualnej oceny czynów i postawy osoby wobec kryteriów służby na rzecz totalitarnego państwa, a samo domniemane wyznaczenie nie może być podstawą do automatycznego obniżenia uprawnień emerytalnych, aby nie naruszać podstawowych zasad prawa unijnego i konstytucyjnego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznie nieważnością wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych; decyzje te podlegają wzruszeniu zgodnie z trybem przewidzianym w prawie administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jej podstawie; decyzje takie podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie. Teza od Redakcji

Członek zarządu spółki odpowiada za zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne powstałe w trakcie postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, jeśli postępowanie to nie zostało wszczęte we właściwym czasie, a spółka nie miała realnych szans na zawarcie ani wykonanie układu.

Kwalifikacja służby jako pełnionej na rzecz totalitarnego państwa, według art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, wymaga analizy wszystkich okoliczności danej sprawy, w tym indywidualnych czynów, a nie tylko formalnej przynależności do służb, co zapewnia zgodność z zasadami konstytucyjnymi i sprawiedliwością społeczną.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych; taki akt podlega wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym.

Zastosowanie uznania administracyjnego przy umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, nawet w obiektywnie trudnej sytuacji rodzinnej i finansowej, nie obliguje organu do przyznania ulgi, jeżeli brak jest podstaw do stwierdzenia całkowitej nieściągalności zobowiązań.

Sądy administracyjne posiadają kognicję do kontroli przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy rozpatrywaniu spraw dotyczących umorzenia tych należności, ponieważ ocena przedawnienia jest kluczowa dla określenia przedmiotowości postępowania umorzeniowego.

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinna być interpretowana w sposób, który zapewnia ubezpieczonemu realną ochronę, a w przypadku wątpliwości interpretacyjnych winni je ponosić twórcy postanowień umowy, jeśli niejasności nie można usunąć za pomocą wykładni.

Art. 30 ust. 2 u.o.p.u.a. wymaga, aby sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika alimentacyjnego wyróżniała się w sposób szczególny na tle innych dłużników, aby mogło być rozważone umorzenie należności z funduszu alimentacyjnego; trudna sytuacja finansowa jako cecha większości dłużników nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania tej instytucji.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszane jedynie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji