Przy ponownym ustaleniu wysokości emerytury i renty policyjnej na podstawie ustawy nowelizującej z 2016 r. ocena spełnienia przesłanek „służby na rzecz totalitarnego państwa” nie może opierać się wyłącznie na kryterium formalnej przynależności do służb, lecz wymaga analizy indywidualnej aktywności oraz jej wpływu na naruszenie podstawowych praw i wolności człowieka.

Odmowa zastosowania przepisu niekonstytucyjnego wobec funkcjonariusza, którego służba po 1990 r. wypracowała emeryturę ponad przeciętny wskaźnik, jest dopuszczalna i zgodna z zasadami konstytucyjnymi.

Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wymaga indywidualnej oceny charakteru służby funkcjonariusza i jego rzeczywistego wpływu na realizację zadań totalitarnego państwa. Nie wystarcza samo formalne przypisanie do jednostki wymienionej w art. 13b tej ustawy. Mechanizm obniżania świadczeń nie może naruszać konstytucyjnych zasad ochrony

Pojęcie „służby na rzecz totalitarnego państwa” nie może być oceniane wyłącznie na podstawie formalnej przynależności do wymienionych w ustawie jednostek SB. Konieczne jest uwzględnienie realnych działań funkcjonariusza, ich charakteru oraz skali ingerencji w prawa i wolności obywatelskie. Należy więc dokładnie zbadać, czy odwołujący się rzeczywiście uczestniczył w represyjnych działaniach, czy też

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnej wydanej na jego podstawie. Należy ocenić możliwość wzruszenia decyzji w trybach przewidzianych w postępowaniach administracyjnych, uwzględniając zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności rozstrzygnięć indywidualnych wydanych na jej podstawie. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszone jedynie w trybie przewidzianym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym, co uwzględnia zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych. Teza od Redakcji

Bezczynność organu administracji, polegająca na niewydaniu decyzji w terminie ustawowym przy zaistnieniu okoliczności wymagających działania, wskazuje na rażące naruszenie prawa, co uzasadnia zobowiązanie organu do załatwienia sprawy oraz przyznanie stronie odpowiedniej sumy pieniężnej jako formy zadośćuczynienia.

Organ administracji publicznej, w ramach postępowania dotyczącego świadczeń koordynowanych przepisami unijnymi, ma obowiązek współpracy z właściwymi zagranicznymi instytucjami i nie może pozostawić wniosku bez rozpoznania z powodu niewykonania określonych czynności przez stronę, której wniosek dotyczy, jeśli nie zostały spełnione procedury wynikające z zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie określonych czynności (np. przygotowanie układu choreograficznego) i która nie prowadzi do osiągnięcia samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, powinna być kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, i z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej jest wystarczające do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznej nieważności decyzji administracyjnej wydanej na jego podstawie; konieczna jest odrębna ocena, czy decyzja narusza prawo w sposób rażący. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie tego aktu; decyzja ta podlega wzruszeniu w trybie przewidzianym w postępowaniu administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności uchwały prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności indywidualnych rozstrzygnięć wydanych na jej podstawie; konieczne jest rozważenie trybu wznowienia postępowania w oparciu o przepisy kpa. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszone w trybie wznowienia postępowania, jeśli spełnione są przesłanki ustawowe przewidziane w KPA. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie nieważnością aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; rozstrzygnięcia te podlegają wzruszeniu w postępowaniu administracyjnym zgodnie z art. 147 § 2 ppsa. Teza od Redakcji