Służba w Wydziale Śledczym milicji podległej MSW może być zakwalifikowana jako służba na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy zaopatrzeniowej w oparciu o ujęcie "instytucjonalne" (przynależność do struktury SB, opinie służbowe o zaangażowaniu ideologicznym, członkostwo w PZPR, przebieg kariery zawodowej) bez konieczności wykazywania działań represyjnych przez cały okres, gdyż totalitaryzm
Przesłanki podmiotowe i przedmiotowe oraz brak nowych okoliczności uniemożliwiają wznowienie postępowania w sprawie podejrzenia choroby zawodowej przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej rozstrzygniętej w 2010 roku.
Umowy o świadczenie usług pomiędzy F. S.A. a P.P., objęte obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, nie były umowami o dzieło, lecz umowami o starannym działaniu, stąd decyzja organu NFZ była zgodna z prawem.
Podnoszone w skardze kasacyjnej zarzuty dotyczące wystąpienia związku przyczynowego pomiędzy schorzeniem cieśni nadgarstka a pracą zawodową skarżącej nie mają podstaw, gdyż udowodnione jest istnienie pozazawodowych przyczyn schorzeń, co skutkuje oddaleniem skargi.
W postępowaniu administracyjnym nie można ponownie badać tej samej sprawy zakończonej prawomocną decyzją ostateczną, jeśli nie zaistniały nowe okoliczności mogące wpłynąć na treść rozstrzygnięcia.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak nowych istotnych okoliczności prawnych lub faktycznych wyklucza zmianę uprzednio prawomocnie zakończonego postępowania dotyczącego podejrzenia choroby zawodowej, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.
Opieka nad osobą niepełnosprawną, będąca przedmiotem świadczeń opiekuńczych, nie uzasadnia przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; brak związku przyczynowego między opieką a rezygnacją z zatrudnienia. Skarga kasacyjna oddalona.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w braku nowej, istotnej dla istoty sprawy okoliczności, umorzenie ponownie wszczętego postępowania opartego na tożsamym przedmiocie i faktycznych przesłankach, jest zgodne z art. 105 § 1 k.p.a., wykluczając jakiekolwiek nowe rozstrzygnięcie.
Osoba uprawniona do emerytury nie może jednocześnie otrzymywać świadczenia pielęgnacyjnego, a jedynie dokonać wyboru pomiędzy tymi świadczeniami. Art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych jest zgodny z Konstytucją RP w zakresie zasady niepołączalności świadczeń.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że stwierdzenie choroby zawodowej można oprzeć na wysokiej prawdopodobności związku między sposobem wykonywania pracy a chorobą, zgodnie z art. 235¹ k.p., odrzucając konieczność wykluczenia wszystkich pozawywiadowczych przyczyn schorzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie kasacyjnej T. S.A. przeciwko decyzji KNF, potwierdza prawidłowość nałożenia kary pieniężnej z uwagi na brak efektywnego systemu zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego, zgodnie z przepisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
W przypadku, gdy skarżący w wyniku konieczności sprawowania opieki nad osobą całkowicie zależną nie jest w stanie podjąć zatrudnienia, przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne. Organy administracyjne są zobowiązane do uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych oraz do rzetelnej oceny dowodów, z wykluczeniem możliwości częściowego zatrudnienia.
Skarga kasacyjna oddalona. Brak podstaw do umorzenia składek ZUS w oparciu o przesłanki całkowitej nieściągalności i sytuacji życiowej dłużnika, który nie przedłożył aktualnych dokumentów wykazujących niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb. ZUS prawidłowo zawiesił bieg przedawnienia należności.
Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania wyjątkowych okoliczności. Brak wykazania przez dłużnika takich przesłanek i podanie nierzetelnych informacji finansowych uniemożliwia umorzenie długu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za konieczne uchylenie wyroku WSA oraz decyzji organów administracyjnych z powodu niespełnienia przesłanek ustawowych, co do oceny związku rezygnacji z zatrudnienia z niezbędnością opieki nad osobą niepełnosprawną, spełniającą kryteria świadczenia pielęgnacyjnego.
Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., osoba posiadająca prawo do renty nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego bez zawieszenia wdrażania prawa do renty. Realizacja prawa do renty przez jego wypłatę eliminuje możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.
NSA uchylił zaskarżony wyrok oraz wcześniejsze postanowienia, uznając A. A. za stronę postępowania dotyczącego nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego. Ponowne rozpatrzenie ma uwzględniać faktyczne sprawowanie opieki nad dzieckiem.
Oświadczenie podnosi, że trudna sytuacja ekonomiczna nie uzasadnia przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku, bez spełnienia ustawowych przesłanek, przy braku szczególnych okoliczności, które uniemożliwiłyby ubezpieczonemu nabycie uprawnień świadczeniowych w trybie zwykłym.
Swobodne ustalenie początkowej daty przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie jest możliwe bez uprzedniego wyeliminowania decyzji o konkurencyjnym świadczeniu. Gdy obowiązuje prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne można przyznać dopiero po jego ustaniu lub skutecznej rezygnacji.
W sprawie o zwrot nienależnie pobranego świadczenia z ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, sąd nie jest w pełni związany ustaleniami faktycznymi i oceną prawną dokonanymi w postępowaniu dotyczącym podlegania ubezpieczeniom społecznym, lecz obowiązany jest do samodzielnego ustalenia, czy w momencie wypłaty świadczenia ubezpieczony miał
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego o sygnaturze K 38/13 skutkuje koniecznością pominięcia niekonstytucyjnego kryterium temporalnego przy orzekaniu w sprawach o świadczenia pielęgnacyjne. Organy administracyjne mają obowiązek zastosować art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, uwzględniając wyrok Trybunału w punkcie zgodności z konstytucją.
Skorygowanie deklaracji rozliczeniowej po dniu 30 czerwca 2021 r., nie samo w sobie nieusprawiedliwia odmowy zwolnienia z opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż korekta służy ustaleniu prawidłowej wysokości składek, a cel przepisów COVID-19 zakłada ich elastyczność i dostosowanie do zmieniających się okoliczności gospodarczych.
Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.
Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.