„Wyzerowanie lat służby” godzi w funkcjonariuszy, których lata służby przypadały przed zmianami zapoczątkowanymi w 1989 r. Dotkliwość tego rozwiązania jest proporcjonalna i w niewielkim stopniu dotyka osoby, które tylko kilka lat służyły w PRL. W rezultacie, rozwiązanie to - przez swoją proporcjonalność - wpisuje się w cel promowany przez ustawodawcę. Skutecznie obniża emerytury „osób służących na

Zmiana zaskarżonej decyzji nie musi polegać na wydaniu nowej decyzji zmieniającej zaskarżoną, ale na wydaniu takiej decyzji, której skutkiem jest uwzględnienie w całości lub w części żądania strony objętego przedmiotem zaskarżonej decyzji.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego zależy od wystąpienia związku przyczynowego pomiędzy wykonywaniem opieki nad osobą niepełnosprawną a brakiem możliwości podjęcia pracy zawodowej przez opiekuna; konieczne jest dokładne zbadanie wszystkich okoliczności faktycznych, w tym stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej oraz rzeczywistego zakresu sprawowanej nad nią opieki.

Osoba, która spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a pobiera świadczenie emerytalne lub rentowe, winna móc dokonać wyboru jednego z tych świadczeń przez rezygnację z pobierania świadczenia niższego. Wybór może zrealizować przez złożenie do organu rentowego wniosku o zawieszenie prawa do emerytury.

Postępowanie o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 6 oraz art. 28 ust. 3a i 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga od skarżącego wykazania, iż opłacenie należności spowodowałoby dla niego i jego rodziny zbyt ciężkie skutki, a stan majątkowy uniemożliwia uzyskanie kwoty w postępowaniu egzekucyjnym przekraczającej wydatki egzekucyjne. Oceniając podane przesłanki

W sytuacji, gdy skarżący występuje o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jako rolnik, istotnym jest potwierdzenie faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zaprzestaniem tejże działalności a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Sąd jest obowiązany do oceny konstytucyjności przepisu ustawy w ramach ustalania, który przepis obowiązującego prawa będzie zastosowany do rozstrzygnięcia danego stanu faktycznego w indywidualnej sprawie. Dlatego odmowa zastosowania przepisu ustawy uznanego przez sąd za sprzeczny z Konstytucją nie narusza kompetencji Trybunału Konstytucyjnego i nie ma bezpośredniego związku z tymi kompetencjami.

W procesie ustalania prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, dane o przeważającej działalności gospodarczej zawarte w rejestrze REGON nie mogą być traktowane jako jedyne kryterium decydujące i w przypadku wątpliwości co do ich aktualności i zgodności ze stanem rzeczywistym, organ ma obowiązek dokonania własnych ustaleń przy wykorzystaniu innych dostępnych środków

W przypadkach, gdzie ustawa jasno określa obowiązki stron, organ administracyjny nie ma obowiązku dodatkowego informowania o konsekwencjach ich niespełnienia, jeżeli te konsekwencje są wyraźnie wskazane w przepisach prawa.

Osoba przebywająca na zasiłku macierzyńskim posiada status osoby ubezpieczonej i w tym kontekście wchodzi w skład kręgu osób, dla których płatnik składek może uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne określonych w art. 31zo ustawy o COVID-19.

Likwidacja stanowiska pracy jako wynik rzeczywistych zmian organizacyjnych w zakładzie podjętych w ramach przysługującej pracodawcy autonomii zarządczej stanowi uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę, nawet jeśli zadania wykonywane przez pracowników na zlikwidowanych stanowiskach są powierzane podmiotom zewnętrznym.

Praca montera konstrukcji żelbetowych oraz sprawowanie kontroli i dozoru nad pracownikami wykonującymi takie prace nie kwalifikują się jako praca w szczególnych warunkach uprawniająca do rekompensaty w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, jeśli nie są wymienione w wykazie prac w szczególnych warunkach i nie są wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chcąc uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, musi dokonać wyboru i zrezygnować z dotychczas pobieranego świadczenia, pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego eliminującego pobieranie renty jako przesłankę odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty i eliminuje negatywną przesłankę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Przepis prawa uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjny w wyroku zakresowym nie może stanowić podstawy odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a sądy administracyjne powinny orzekać, uwzględniając bezpośrednie stosowanie Konstytucji.

Brak możliwości ustalenia daty powstania niepełnosprawności nie może być przyczyną odmowy zasiłku pielęgnacyjnego, jeśli w identycznych warunkach prawnych i faktycznych przyznano to świadczenie innym osobom, co stanowi naruszenie zasady równości wobec prawa i prowadzi do podważenia zaufania obywateli do władzy publicznej.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ma prawo ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, ale uzyskanie go wymaga dokonania wyboru jednego z tych świadczeń poprzez zawieszenie prawa do renty (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).

Organy administracyjne są zobowiązane do przeprowadzenia rzetelnego i wyczerpującego postępowania wyjaśniającego, z uwzględnieniem zasad swobodnej oceny dowodów i obowiązku dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, co jest kluczowe dla prawidłowego rozstrzygnięcia spraw dotyczących przyznania świadczeń uzależnionych od kryterium dochodowego.