Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem są działania edukacyjne i dydaktyczne, nie spełnia warunków umowy o dzieło, gdy nie można z góry określić zindywidualizowanego dzieła w rozumieniu art. 627 k.c., a charakter takich umów podpada pod przepisy dotyczące zlecenia.

Każde działanie apteki skierowane na zachęcanie klientów do zakupu, w tym promocje cenowe i użycie haseł sugerujących promocyjne oferty, stanowi niedozwoloną reklamę apteki w rozumieniu art. 94a ust. 1 Prawa farmaceutycznego, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz lokalu.

Umowy o prowadzenie zajęć dydaktycznych na uczelniach wyższych, które nie przewidują osiągnięcia zindywidualizowanego rezultatu, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co skutkuje obowiązkiem podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Okres służby funkcjonariusza może zostać zakwalifikowany jako służba na rzecz totalitarnego państwa tylko po dokładnej analizie wszystkich okoliczności, w tym czynów oraz ich wpływu na podstawowe prawa człowieka, a także w kontekście służby po 1990 r. zasady zmniejszenia emerytury muszą odpowiadać zasadom sprawiedliwości społecznej.

Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, które wymagają staranności i są cykliczne, nie spełnia kryteriów umowy o dzieło i podlega przepisom o świadczeniu usług, co skutkuje objęciem obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Umowy, które nie przewidują określonego rezultatu w postaci zindywidualizowanego dzieła zgodnie z art. 627 k.c., ale obejmują wykonanie czynności starannego działania, stanowią umowy o świadczenie usług, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, skutkując podleganiem obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Reklamą aptek i ich działalności jest każdy przekaz mający na celu zachęcenie do korzystania z usług apteki lub zakupu produktów w niej oferowanych, z wyłączeniem informacji o lokalizacji i godzinach pracy apteki, co jest zabronione na mocy art. 94a ust. 1 Prawa farmaceutycznego.

Pracownik wykonujący pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich podlega ustawodawstwu państwa, w którym znajduje się siedziba jego pracodawcy, pod warunkiem, że praca nie jest wykonywana wyłącznie w jednym z tych państw i że istotne więzi z tym państwem zostały odpowiednio ustalone.

Umowy związane z przygotowaniem i prowadzeniem zajęć dydaktycznych, bez wyraźnego rezultatu ucieleśnionego w umowie, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu, a nie jako umowy o dzieło.

Jako pracownik tymczasowo wykonujący pracę w dwóch lub więcej państwach członkowskich podlega się ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym prowadzi się znaczącą działalność, zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004, które określa zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, oraz niespokrewnionym rodzinom zastępczym niezawodowym, które nie otrzymują wynagrodzenia za sprawowaną opiekę.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie pobierającej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy; osoba taka musi zrezygnować z jednego ze świadczeń.

Pouczenie beneficjenta świadczeń rodzinnych powinno być zrozumiałe dla przeciętnego odbiorcy i wskazywać na obowiązek poinformowania o zmianach mających wpływ na prawo do świadczeń, w tym w szczególności o uzyskaniu nowego orzeczenia o niepełnosprawności, co stanowi podstawę do uznania świadczeń za nienależnie pobrane, jeśli beneficjent nie dopełni tego obowiązku.