Świadomość beneficjenta dotycząca nienależnego pobrania świadczeń ma kluczowe znaczenie dla ustalenia obowiązku ich zwrotu; w przypadku niepełnego pouczenia ze strony organów, pobranie środków niekoniecznie musi być uznane za nienależne.

Świadczenia z funduszu alimentacyjnego pobrane jednocześnie ze świadczeniami alimentacyjnymi uzyskanymi z innego źródła mogą być uznane za nienależne tylko wtedy, gdy świadczeniobiorca działał w złej wierze, będąc świadomym nieuprawnionego charakteru pobranego świadczenia.

Przy wydawaniu decyzji o umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne organ musi właściwie przeprowadzić postępowanie dowodowe i wyjaśnić okoliczności istotne dla oceny spełnienia przesłanek umorzenia tych należności, co powinno być odzwierciedlone w uzasadnieniu decyzji zgodnie z wymaganiami art. 107 § 3 k.p.a.

Nie jest przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego fakt istnienia innych członków rodziny zobowiązanych alimentacyjnie, o ile istnieje faktyczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Pouczenie beneficjenta świadczeń rodzinnych o warunkach nienależnego pobrania zasiłku powinno być jasne i zrozumiałe, jednak nie jest konieczne, aby wykraczało poza zawarte w decyzji terminowe określenia konsekwencji uzyskania nowego orzeczenia o niepełnosprawności.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną osobą konieczne jest istnienie bezpośredniego związku przyczynowego, gdy konieczność opieki jest przeszkodą w podjęciu pracy zarobkowej. Brak takiego związku wyklucza możliwość przyznania świadczenia.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni i aktualny związek przyczynowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczny jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie opieka ta uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej.

Świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, przyznawane jest wyłącznie wtedy, gdy istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy koniecznością rezygnacji z zatrudnienia a zakresem sprawowanej opieki nad osobą niepełnosprawną.

Przy ocenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla rolnika należy badać przede wszystkim, czy zaprzestanie aktywności zawodowej w postaci prowadzenia gospodarstwa rolnego wynika bezpośrednio z konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a nie wyłącznie z chronologii działań lub dodatkowych okoliczności.

Bieg terminu przedawnienia roszczenia z umowy kredytu rozpoczyna się wraz z jej skutecznym wypowiedzeniem, a zawezwanie do próby ugodowej podjęte w celu zaspokojenia roszczenia skutecznie przerywa bieg przedawnienia, o ile nie stanowi ono nadużycia prawa.

Automatyczne obniżenie renty rodzinnej na podstawie informacji IPN o służbie funkcjonariusza w jednostkach uznanych za działające na rzecz totalitarnego państwa, bez indywidualnej oceny jego faktycznych działań, może naruszać zasadę ochrony praw nabytych i proporcjonalności, wynikające z Konstytucji RP.

Przepisy art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, limitujące wysokość świadczeń emerytalno-rentowych byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL do kwoty przeciętnej emerytury, są sprzeczne z Konstytucją RP w zakresie, w jakim obniżają świadczenie należne z tytułu służby po 1990 r., niebędącej służbą na rzecz totalitarnego państwa. Ponowne obniżenie świadczeń emerytalno-rentowych