Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych wymaga wykazania bezpośredniego związku przyczynowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, co oznacza, że samo sprawowanie opieki, bez ustalenia związku między nią a brakiem możliwości podjęcia pracy, nie jest

W przypadku świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, wykazanie szczególnych, niezależnych okoliczności, które uniemożliwiły wypracowanie wymaganych okresów składkowych, obciąża wnioskodawcę. Przesłanki tego świadczenia muszą wystąpić łącznie, a brak spełnienia jednej z nich uniemożliwia przyznanie świadczenia.

Dla przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego decydujące znaczenie ma faktyczna niemożność podjęcia zatrudnienia przez opiekuna z powodu konieczności sprawowania ciągłej opieki nad osobą niepełnosprawną; istnienie innych osób potencjalnie zobowiązanych do udzielania tej opieki lub finansowania jej nie jest przesłanką do odmowy przyznania świadczenia.

1. Rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych w sytuacjach (warunkach) nadzwyczajnych (w porze nocnej oraz w dni wolne od pracy) nie może apriorycznie uwzględnić realnych potrzeb ludności, albowiem nie można przewidzieć prawdopodobieństwa pojawienia się zdarzeń zagrażających zdrowiu lub życiu człowieka. Samo użycie przez ustawodawcę zwrotu "również w porze nocnej, w niedzielę, święta i inne dni wolne

Opieka w rozumieniu art. 17 ust. 1 u.ś.r. nie może być postrzegana wyłącznie w kontekście jej długotrwałości. Zakres czynności opiekuńczych w stosunku do osoby niepełnosprawnej jest zależny od rodzaju i zakresu niepełnosprawności. Czynności opiekuńcze nie muszą zatem ograniczać się do pomocy w wykonywaniu czynności samoobsługowych dnia codziennego, ale mogą – w zależności od okoliczności – polegać

Rada powiatu, ustalając rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych, może nałożyć na apteki obowiązek dyżurów nocnych oraz w dni wolne od pracy, o ile działa zgodnie z przewidzianymi procedurami i rozważa opinie odpowiednich organów, a takie nałożenie dyżurów jest zgodne z potrzebami ludności i realizuje cel zapewnienia dostępu do usług farmaceutycznych.

W sprawach dotyczących umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych organ administracji musi w pierwszej kolejności ustalić, czy zachodzą specjalne okoliczności uzasadniające udzielenie ulgi w postaci umorzenia, odroczenia płatności lub rozłożenia na raty, i dokonać oceny zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 k.p.a. Decyzja o umorzeniu jest uznaniowa i powinna być pozbawiona cech dowolności

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje osobie, która pozostaje rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej i jest obciążona wobec osoby wymagającej opieki obowiązkiem alimentacyjnym.

Jeżeli wyłączną przyczyną wypadku jest naruszenie przez ubezpieczonego przepisów o ochronie życia i zdrowia z powodu rażącego niedbalstwa, to zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy wypadkowej ubezpieczony traci prawo do świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego.

Złożone struktury umów prawa cywilnego nie wyłączają z mocy prawa obowiązku podlegania ubezpieczeniu społecznemu wynikającego z faktycznego wykonywania pracy, a samo redagowanie wielu umów z jednym wykonawcą nie prowadzi do powstawienia wielokrotnych tytułów ubezpieczenia, jeśli faktycznie istnieje de facto tylko jeden stosunek prawny. Interpretacja prawa materialnego w sprawach z zakresu ubezpieczeń

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga istnienia obowiązku alimentacyjnego, określonego w art. 128 k.r.o., ciążącego na krewnych w linii prostej oraz rodzeństwie, natomiast inne osoby nieobciążone tym obowiązkiem, w tym siostrzeńcy osoby niepełnosprawnej, nie mają prawa do tego świadczenia, nawet jeśli faktycznie sprawują nad nią opiekę.

Sprawowanie osobistej opieki nad dziećmi jako przyczyna przerwy w zatrudnieniu nie stanowi 'szczególnej okoliczności' w rozumieniu art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, uprawniającej do przyznania świadczenia emerytalnego w drodze wyjątku, gdyż stanowi dobrowolny wybór osoby ubezpieczonej, natomiast nie zdarzenie niezależne i niemożliwe do przezwyciężenia