Posiadanie udziałów w jednoosobowej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością należy traktować jako prowadzenie działalności gospodarczej, co wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego osobom innym niż małżonek, wymaga, aby małżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności nie przysługuje, gdy zakres faktycznie sprawowanej opieki ogranicza się do czynności, które przy odpowiedniej organizacji dnia nie uniemożliwiają podjęcia aktywności zawodowej w określonym wymiarze i warunkach, a osoba wymagająca opieki

Skarga kasacyjna dotycząca przyznania dodatku węglowego została oddalona, gdyż wnioskodawczyni nie spełniła ustawowego wymogu faktycznego stałego zamieszkiwania pod adresem wniosku, a na lokal już przyznano dodatki innym osobom.

W przypadku składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami, odmowa wszczęcia postępowania o umorzenie tych należności przez organ rentowy ZUS jest prawidłowa i znajduje oparcie w art. 30 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Dla uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego związanego z rezygnacją z zatrudnienia, opiekun musi wykazać istnienie związku przyczynowego między niemożnością podjęcia pracy a koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną; organizacyjne trudności nie są równoznaczne z całkowitym ograniczeniem możliwości pracy.

Do uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, a zwykła opieka, nieobejmująca nieprzerwanego wsparcia, tego nie uzasadnia.

Osoba pobierająca emeryturę może uzyskać prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, pod warunkiem rezygnacji z emerytury poprzez definitywne zrzeczenie się jej pobierania.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego koniecznym jest wykazanie istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną oraz wykluczenie faktu istnienia innych osób, które mogą efektywnie pełnić obowiązki opiekuńcze.

Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego opiekunowi osoby pozostającej w związku małżeńskim jest, aby współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Stwierdzenie częściowej niekonstytucyjności przepisu wyłączającego opiekunów osób niepełnosprawnych z kręgu uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z pobieraniem renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie eliminuje konieczności wyboru jednego ze świadczeń poprzez zawieszenie prawa do renty.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, gdy zakres opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny nie wyklucza możliwości podjęcia pracy zarobkowej, a jedynie wymaga odpowiedniej organizacji codziennych obowiązków.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie sprawującej opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeżeli zakres tej opieki nie wyklucza możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej, nawet przy obecności innych członków rodziny mogących uczestniczyć w opiece.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a opieką nad osobą niepełnosprawną, niezależnie od wieku opiekuna.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie, że sprawowana opieka uniemożliwia podjęcie zatrudnienia, a sam fakt posiadania innych zobowiązanych członków rodziny nie jest przeszkodą do przyznania tego świadczenia.

Osoba pobierająca emeryturę nie jest automatycznie pozbawiona prawa do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne, jednak musi spełnić określone warunki, w tym zawiesić prawo do emerytury, aby móc otrzymać świadczenie pielęgnacyjne.

Rezygnacja z pracy w gospodarstwie rolnym przez A.Z. jest bezpośrednio związana z koniecznością sprawowania ustawicznej opieki nad matką, co spełnia przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Brak możliwości podjęcia zatrudnienia jest wynikiem faktycznej konieczności codziennej opieki.

Przesłanką przyznania renty w drodze wyjątku jest brak spełnienia warunków do uzyskania świadczeń na skutek szczególnych okoliczności, co nie może być zastąpione trudnościami materialnymi lub stanem zdrowia uniemożliwiającym pracę (art. 83 ust. 1 ustawy FUS).

Decyzja o przyznaniu renty w drodze wyjątku ma charakter konstytutywny; świadczenie to przysługuje od daty wydania decyzji przyznającej, a brak podstaw prawnych do przyznania z mocą wsteczną świadczenia.

Odmowa przyznania świadczenia wychowawczego polskiemu dziecku z powodu cudzoziemskiego statusu rodzica narusza zasadę równego traktowania i wymaga wykładni uwzględniającej konstytucyjne prawa dziecka i rodziny, co przewyższa wymogi formalne dotyczące statusu rodzica.

Spadkobierca płatnika składek nie ma statusu płatnika, lecz jest jedynie traktowany jak płatnik na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy systemowej. Uprawnienia wynikające z art. 24 ust. 6c-6e ustawy systemowej (prawo do zwrotu nienależnie opłaconych składek oraz odsetek za zwłokę) przysługują spadkobiercy jako ekspektatywa nabycia prawa podmiotowego. Odsetki od nienależnie

Opłata za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest należna nawet w okresie zakazu działalności spowodowanego pandemią COVID-19; brak podstaw prawnych do zwolnienia z tej opłaty.

Dla skutecznego zaskarżenia decyzji odmawiającej świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie właściwej interpretacji i zastosowania przepisów oraz podważenie ustaleń faktycznych potwierdzających brak związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga istnienia bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym.