Informacja o lokalizacji i godzinach pracy apteki nie stanowi reklamy zabronionej wmyśl art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, jeżeli jest zgodna z treścią i nie zawiera elementów perswazyjnych.

Reklama działalności aptek w formie telewizyjnej i internetowej, przekraczająca zakres informacji o lokalizacji i godzinach pracy, narusza całkowity zakaz reklamy i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej. Podział postępowań wynika z właściwości miejscowej, a nałożona kara nie narusza zasady jednolitości prawa.

Czynności wykonywane przez wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy, o charakterze ciągłym i stałym, podlegają przepisom dotyczącym zlecenia. W związku z tym wspólnik zobowiązany jest do opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż takie czynności nie stanowią periodycznych świadczeń niepieniężnych w rozumieniu art. 176 k.s.h.

W przypadku świadczeń ciągłych i stałych wspólnika spółki z o.o., których charakter nie wpisuje się w ramy art. 176 k.s.h., należne wynagrodzenie powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Członek zarządu spółki z o.o. świadczący stałe, nieperiodyczne usługi na rzecz spółki, objęty jest zobowiązaniem do ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca, nie zaś realizujący powtarzalne świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 k.s.h.

Świadczenia wykonywane przez wspólnika członka zarządu o stałym i nieprzerwanym charakterze, nie stanowią świadczeń powtarzających się w rozumieniu art. 176 § 1 k.s.h., lecz są zakwalifikowane jako ciągłe, co uzasadnia objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że odmowa umorzenia zaległości abonamentowych przez KRRiTV była prawidłowa, a decyzja miała charakter uznaniowy i opierała się na niewykazaniu przez skarżącego wyjątkowych przesłanek społecznych lub losowych.

Związek zdarzenia wypadkowego z pracą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy obejmuje zdarzenia pozostające w związku czasowym, miejscowym lub funkcjonalnym z pracą; dla przyjęcia tego związku nie ma znaczenia zachowanie pracownika, które może być oceniane jedynie przez pryzmat art. 21 ust. 1 ustawy dotyczącego wyłączenia świadczeń.

W przypadku jednoczesnego otrzymania przez osobę uprawnioną świadczenia z funduszu alimentacyjnego i alimentów bezpośrednio od dłużnika, kwoty z funduszu stanowią nienależnie pobrane świadczenie i podlegają zwrotowi.

Skarga kasacyjna oddalona; pobranie świadczeń z funduszu alimentacyjnego przy równoczesnym otrzymywaniu alimentów od dłużnika stanowi nienależnie pobrane środki, zobowiązujące do zwrotu według przepisów ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną uprawnia opiekuna do świadczenia pielęgnacyjnego, nawet gdy czynności opiekuńcze nie wymagają nieustannej obecności.

Skoro osoba uprawniona do świadczeń z funduszu alimentacyjnego otrzyma jednocześnie świadczenie alimentacyjne od dłużnika, nawet symboliczne, wówczas świadczenie z funduszu alimentacyjnego staje się nienależnie pobranym i podlega zwrotowi. Prawo zabrania bowiem kumulacji takich świadczeń, bez względu na ich charakter i cel.

Pobranie świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie jednoczesnego otrzymania alimentów od dłużnika, pomimo że nie są one równoczesne w czasie, stanowi pobranie świadczeń nienależnych, podlegających zwrotowi zgodnie z ustawą o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Skarga kasacyjna wniesiona przez J.P. została oddalona, ponieważ zarzuty naruszenia prawa materialnego oraz przepisów postępowania nie były uzasadnione; decyzje organów administracyjnych potwierdzone przez sądy spełniały wymagania przewidziane przepisami prawa.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest rezygnacja z zatrudnienia na rzecz opieki nad osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności; obecność innych zobowiązanych nie wyklucza prawa do świadczenia.

Dodatek elektryczny może być przyznany osobie w gospodarstwie domowym, które korzysta z energii na podstawie umowy z członkiem rodziny, co jest zgodne z celem ustawy o ochronie odbiorców energii.

Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego są nienależne, gdy równocześnie otrzymano alimenty od syndyka, co wymagało ich zwrotu zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Skarga kasacyjna, która nie spełnia wymogów formalnych oraz nie wykazuje istotnych naruszeń prawa materialnego lub procesowego, nie może zostać uwzględniona. Organom przysługuje prawo oceny sytuacji skarżącego pod kątem zasadności udzielenia ulgi w spłacie zadłużenia alimentacyjnego, a ich ocena, gdy prawidłowo ugruntowana, nie może być podważana bez wykazania konkretnego uchybienia.

Organ administracyjny, rozstrzygając o prawie do świadczenia pielęgnacyjnego dla rolnika, musi w pełni zweryfikować stan faktyczny i prawną podstawę ubezpieczenia, w tym związek pomiędzy zaprzestaniem działalności rolnej a opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, z uwzględnieniem odrębnych regulacji dotyczących rolników.

Skarżący nie spełnia przesłanek przyznania dodatku węglowego, gdyż lokal w L., gdzie ubiega się o dodatek, nie jest faktycznym miejscem zamieszkania i prowadzenia gospodarstwa domowego, a organy i sądy prawidłowo oceniły zebrane dowody, co uzasadnia oddalenie skargi.

Brak związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a opieką nad osobą niepełnosprawną, jeśli czynności opiekuńcze nie wykluczają podjęcia pracy zarobkowej, wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 uśr.

Brak aktualizacji przesłanki bezpośredniego związku rezygnacji z zatrudnienia z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Czynności opiekuńcze muszą wykluczać możliwość jakiegokolwiek zatrudnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając konieczność pełnej i obiektywnej analizy dowodowej zgodnie z art. 15b u.ś.r. oraz wytycznymi TK, uwzględniając przyczyny niezależne od skarżącej dotyczące niedochowania terminu opieki medycznej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest istnienie ścisłego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, co nie może zostać ograniczone do ustalenia dat rezygnacji z pracy w odniesieniu do dat rozpoczęcia opieki.