Decyzja o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego winna uwzględniać rzeczywisty związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z pracy a koniecznością stałej opieki nad niepełnosprawnym, nie zaś formalne przesłanki dotyczące terminów.

Naczelny Sąd Administracyjny, przyjmując prawidłowość ustaleń organów niższej instancji, zdecydował o oddaleniu skargi kasacyjnej B.K. z uwagi na brak przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że konieczność sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną stanowi uzasadnioną przyczynę rezygnacji z zatrudnienia, a obecność rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, przysługuje wyłącznie jedno z tych świadczeń. Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga braku prawa do zasiłku opiekuńczego.

Rejestracja w ewidencji producentów rolnych nie przesądza o ciągłym prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Faktyczne zaprzestanie działalności w gospodarstwie, przy braku roszczeń o dopłaty, nie stanowi przeszkody do świadczenia pielęgnacyjnego, co NSA potwierdził poprzez uchylenie wcześniejszych rozstrzygnięć.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że prawomocne uchybienie terminu nie czyni postępowania o jego przywrócenie bezprzedmiotowym. Każda skarga, nawet dotycząca tożsamych kwestii, winna być rozpatrzona merytorycznie niezależnie od kolejności ich wpływu.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, iż weryfikacja zgłoszeń źródeł ciepła do centralnej ewidencji emisyjności powinna uwzględniać późniejsze zmiany deklaracji paliw, kierując się wykładnią celowościową i pełnym badaniem dowodów.

Sąd oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że niespełnienie przez zmarłą matkę wymogów okresów składkowych nie było usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami, a sytuacja materialna nie uzasadnia przyznania renty w drodze wyjątku.

Ustawa o dodatku węglowym nie uzależnia przyznania świadczenia od nadania odrębnego numeru porządkowego do 30 listopada 2022 r. Decyzja przyznająca dodatek węglowy powinna być oparta na faktycznej wykonalności odrębności adresowej lokalu oraz rzeczywistym istnieniu odrębnego gospodarstwa domowego.

Skarga kasacyjna L.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego jako nieuzasadniona podlega oddaleniu na podstawie art. 184 ppsa, bez wykazania naruszenia procesów związanych z art. 1 i art. 3 ppsa oraz w realizacji wyroku z wywiadem środowiskowym.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczny jest związek pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki. Samo orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji nie wystarcza do uzyskania świadczenia, jeżeli nie wykazano, że zakres opieki wyklucza możliwość zatrudnienia.

W sprawie dotyczącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli istnieje ostateczna decyzja administracyjna w takim samym stanie faktycznym i prawnym, kolejne wnioski są tożsame, przez co postępowanie staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu w myśl art. 105 § 1 kpa.

Rezygnacja z pracy zarobkowej, rozumiana jako definitywne zaprzestanie działalności, warunkuje przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej, nawet poprzez wynikające z dzierżawy przychody, wyklucza takie świadczenie.

Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy sprawowaną opieką a niepodejmowaniem zatrudnienia musi być bezpośredni i wymagać, aby wymiar sprawowanej opieki uniemożliwiał podjęcie pracy zarobkowej.

Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu nieuznania związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z pracy a koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną musi uwzględniać indywidualną ocenę faktycznego wymiaru i charakteru opieki sprawowanej przez wnioskodawcę (art. 17 ust. 1 u.ś.r.).

Zadeklarowanie wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przy jednoczesnym braku przychodów z działalności gospodarczej oraz świadomości przeszkód do jej prowadzenia (ciąża, planowana przerwa), połączone z podejmowaniem jedynie niezobowiązujących kontaktów biznesowych nierokowujących zawarciem kontraktów, wskazuje na pozorowanie działalności gospodarczej w celu uzyskania wysokich

Wspólnik spółki jawnej podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu formalnego statusu ujawnionego w KRS, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej i uzyskiwania przychodów.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 u.s.u.s., sąd administracyjny może kontrolować decyzje o umorzeniu należności z tytułu składek pod kątem ich przedawnienia. Istnienie należności jest warunkiem prowadzenia postępowania umarzającego, co uzasadnia kognicję sądu w tym zakresie.

Skarga kasacyjna na wyrok WSA została oddalona z powodu braku naruszeń przepisów postępowania, które mogłyby mieć istotny wpływ na wynik sprawy. NSA potwierdził zgodność z prawem uchylenia przez WSA postanowienia ZUS dotyczącego uchybienia terminu do wniesienia zażalenia.

W sprawie odmowy przywrócenia terminu przez Prezesa ZUS, decyzja organu rentowego nie może być uchylona, o ile proceduralne uchybienia nie kształtują w sposób istotny wyników postępowania, a strony miały w istocie możliwość obrony swoich praw.

Postanowienie Prezesa ZUS o odmowie przywrócenia terminu na zażalenie zostało uchylone jako przedwczesne i wydane z naruszeniem praw stron postępowania, co potwierdza konieczność udziału wszystkich stron o możliwym interesie prawnym w danej sprawie.

Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie może być umorzone z powodu bezprzedmiotowości, jeśli istnieją przesłanki do jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Organ jest zobowiązany do wydania decyzji co do istoty sprawy.

Uchybienie terminu, mimo błędnego pouczenia organu, nie stanowi podstawy do jego przywrócenia w obliczu wcześniejszych prawomocnych wyroków. Formalne zasady udziału stron muszą być przestrzegane, a postępowanie sądowe koncentruje się na ocenie zgodności z prawem.

Odmowa przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia była niezgodna z prawem z uwagi na brak udziału potencjalnego płatnika składek w postępowaniu, co uzasadniało uchylenie wykonanej decyzji Prezesa ZUS.