Z brzmienia art. 5 ust. 8 ustawy o świadczeniach rodzinnych należy wyprowadzić wniosek, że ustawodawca na potrzeby przywołanej ustawy przyjął domniemanie, iż z prawa własności gospodarstwa rolnego, bez względu na okoliczność, czy jest ono prowadzone osobiście, czy też oddane innej osobie w posiadanie zależne, wynika, że właściciel osiąga określony normatywnie dochód. Powyższy przepis nie stanowi więc

Sam fakt choroby alkoholowej zmarłego, mającej wpływ na nieuzyskanie przez niego uprawnień rentowych w trybie zwykłym, nie może być traktowany jako przyczyna nieprzyznania świadczenia, a przez to wyłączenie jego małoletniego dziecka z grona adresatów normy zawartej w art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej.

Przesłankę „braku posiadania niezbędnych środków utrzymania”, o której stanowi art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, należy ocenić porównując sytuację materialną ubiegającego się o świadczenie z wysokością świadczeń określonych w przepisach jako minimalne.

Jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się żywego dziecka przysługuje także wówczas, gdy kobieta pozostawała pod opieką medyczną później niż od 10 tygodnia ciąży, a opóźnienie to wynikało z przyczyn od niej niezależnych (art. 15b ust. 1 w zw. z art. 15b ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Same przypuszczenia lub przekonanie organu (nawet jeśli są one zgodne z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego) nie są wystarczające do zastosowania normy sankcyjnej zawartej w art. 52a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.