Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wykluczający możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do zasiłku, powinien być interpretowany w taki sposób, że wyłącza on możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jedynie w sytuacji, gdy osoba uprawniona do świadczenia pobiera zasiłek stały i nie chce zrezygnować

Okres odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej powinien być traktowany jako przymusowa przerwa w zatrudnieniu w celu zachowania wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym samym zakładzie pracy.

Przyczyną zewnętrzną wypadku może być każdy czynnik zewnętrzny, który jest zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. Związek zdarzenia z pracą należy uznać za normatywny, z uwagi na fakt, że jest sformułowaniem języka prawnego. Taka konstrukcja określa cel ustawodawcy, którym jest przypisanie pracodawcy

Organ rentowy może kwestionować istnienie tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym w przypadku zadeklarowania wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne przez osobę rozpoczynającą działalność gospodarczą albo podejmującą ponownie taką działalność po dłuższej przerwie, która od chwili zgłoszenia się do dobrowolnego zgłoszenia chorobowego do chwili ziszczenia się ryzyka ubezpieczeniowego

W procesie przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego decyzja organu nie może być oparta jedynie na negatywnych przesłankach z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r., lecz musi uwzględniać w pierwszej kolejności warunki przyznania tego świadczenia określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., uwzględniając okoliczności faktyczne danej sprawy.

Konstrukcja prawna „nieposiadania niezbędnych środków utrzymania”, o której mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nie została w pełni zobiektywizowana przez przyjęcie jako punktu odniesienia wysokości świadczeń minimalnych, jako granicy posiadania lub nieposiadania niezbędnych środków utrzymania, gdyż w tym sformułowaniu zawarty został obowiązek badania indywidualnej sytuacji

W przypadku ostatecznej zmiany brzmienia art. 17 ust. 1a u.ś.r. - przed zmianą osoby inne, niż spokrewnione w pierwszym stopniu, mogły się ubiegać o świadczenie, jeżeli osoby spokrewnione w pierwszym stopniu faktycznie nie były w stanie sprawować opieki. Po zmianie kryterium to zastąpione zostało warunkiem, aby osoby uprawnione do świadczenia w pierwszej kolejności legitymowały się orzeczeniem o znacznym

Niedopuszczalne jest przeprowadzanie dowodów innych niż orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, aby potwierdzić brak możliwości pełnienia opieki przez współmałżonka osoby wymagającej opieki.