Osobie spełniającej warunki do przyznania wyższego świadczenia pielęgnacyjnego i chcącej je otrzymać, a pobierającej emeryturę, należy umożliwić wybór jednego z tych świadczeń przez rezygnację z pobierania świadczenia niższego (art. 17 ust. 1 oraz art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego może mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach szczególnych i nadzwyczajnych, a sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika musi wyróżniać się w sposób obiektywny spośród innych dłużników (art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów).

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane w okresie, w którym wnioskodawca posiada ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, nawet jeżeli złożył on oświadczenie o rezygnacji ze specjalnego zasiłku uzależnione od wcześniejszego przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Nakazanie zwrotu zasiłku chorobowego wypłaconego za okres niezdolności do pracy, podczas którego ubezpieczony wykonywał czynności mieszczące się w definicji pracy zarobkowej, zawartej w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, w żadnej mierze nie narusza art. 84 ust. 2 w związku z ust. 1 ustawy systemowej.

Oddalenie skargi na decyzję administracyjną nie wyłącza możliwości badania i stwierdzenia jej nieważności w odrębnym postępowaniu; organ administracji publicznej obowiązany jest rozpoznać żądanie stwierdzenia nieważności stosując odpowiednie przepisy k.p.a., chyba że zachodzą przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania ze względu na wcześniejszy wyrok sądu administracyjnego.

Wyłączenia z okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zasiłków chorobowych z mocy art. 12 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych nie znosi regulacja z art. 32 ust. 1a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Przesłanki z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej ocenia najpierw organ rentowy, co oznacza, że muszą one być ujawnione na tym etapie postępowania. Dopiero w przypadku ich wadliwej oceny - a więc sporu co do istoty sprawy - krystalizuje się substrat zaskarżenia decyzji organu rentowego do sądu powszechnego. Wówczas pojawia się możliwość wskazania, że organ rentowy błędnie nie dał wiary określonym

Termin trzymiesięczny, określony w art. 24 ust. 2a ustawy o świadczeniach rodzinnych, biegnie od dnia stwierdzenia prawomocności wyroku sądu powszechnego, a nie od dnia jego prawomocności czy wydania.