Wartość godziwą akcji w kontekście postępowania przymusowego wykupu, o ile nie istnieje odrębna definicja w przepisach, powinno się określać zgodnie z definicją legalną zawartą w ustawie o rachunkowości, tj. jako kwotę, za jaką składnik aktywów mógłby zostać wymieniony w transakcji rynkowej między dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi stronami, przy uwzględnieniu cen bieżących na rynku i pomniejszonej
Skoro art. 13b ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy łączy służbę na rzecz totalitarnego państwa z samym podjęciem służby w instytucjach i formacjach w tym przepisie wymienionych, to można przyjąć, że istnieje domniemanie faktyczne (wynikające z informacji o przebiegu służby potwierdzającej służbę w tych jednostkach), że służba w nich była służbą na rzecz totalitarnego państwa. Domniemanie
1. Strony umowy korzystają ze swobody w oznaczeniu sumy stanowiącej karę umowną, jednak ich ustalenia muszą być na tyle precyzyjne, aby umożliwiały obiektywne jej oznaczenie. 2. Kara umowna nie może prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia wierzyciela. W przypadku wątpliwości co do wysokości kary umownej, należy zweryfikować, czy nie dochodzi do nieusprawiedliwionej okolicznościami sprawy dysproporcji
1. W przypadku spraw, gdzie pozwanym jest konsument, wynikająca z Konstytucji regulacja dotycząca obowiązku zapewnienia jego skutecznej ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi, wymaga, by sądy mogły badać zgodność z prawem postanowień umowy o pożyczkę konsumencką również w postępowaniu nakazowym z weksla własnego in blanco, stanowiącego zabezpieczenie tej umowy. 2. Stosując przepisy kodeksu
Sądy, w ramach obowiązku wynikającego z art. 76 Konstytucji RP, mają obowiązek zapewnienia skutecznej ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. W przypadku postępowania nakazowego z weksla własnego in blanco, stanowiącego zabezpieczenie umowy pożyczki konsumenckiej, sądy powinny badać zgodność z prawem postanowień umowy o pożyczkę konsumencką.
W przypadku wątpliwości, niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które nakładają wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy lub nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego.
Mechanizmy ustalania ceny przymusowego wykupu akcji mniejszościowych w spółkach publicznych, zgodnie z przepisami ustawy o ofercie, zapewniają ochronę zarówno interesów akcjonariuszy większościowych, jak i mniejszościowych, poprzez ustalenie uczciwej ceny opartej na kryteriach rynkowych i wartości godziwej.
Zawarcie umowy z celem sprzecznym z prawem, w tym przypadku przestępstwem przewidzianym w art. 300 § 2 k.k., prowadzi do nieważności takiej umowy na mocy art. 58 k.c. W tym kontekście, druga strona umowy, będąca świadoma tego celu, nie może uniknąć odpowiedzialności.
Z uwagi na objęcie braku zgody małżonka na dokonanie dwustronnej czynności prawnej sankcją bezskuteczności zawieszonej, pozwana winna doprowadzić do zawarcia umowy zgodnie z art. 41 ust. 1 u.g.n. i następnie wyznaczyć małżonkowi, którego zgoda jest wymagana, odpowiedni termin do potwierdzenia tej umowy.
Uprawnienie banku do wypowiedzenia umowy może być uruchomione jedynie w przypadku, gdy kredytobiorca godzi w trwałość stosunku prawnego naruszając warunki umowy. Nie można zatem negować uprawnienia banku stwierdzającego zaległość w spłacie kredytu, której kredytobiorca, mimo wystosowanych do niego – tak jak to miało miejsce w okolicznościach sprawy – ponagleń nie reguluje, do ograniczenia ryzyka i
Niedozwolone postanowienia umowne, które nie wiążą konsumenta, nie mogą stanowić podstawy do określenia podstawy i zakresu jego zobowiązania. Z tego względu świadczenie spełnione przez konsumenta na podstawie abuzywnego postanowienia umowy, jest świadczeniem nienależnym i podlega zwrotowi, chociażby konsument był nadal dłużnikiem banku.
Stosowanie art. 5 k.c. nie może prowadzić do modyfikacji normy prawnej, ani do nabycia prawa lub jego zniweczenia. Uwzględnienie zarzutu nadużycia prawa podmiotowego oznacza jedynie, że w konkretnych okolicznościach faktycznych ocenianych in casu przyznane normą prawną istniejące prawo podmiotowe zostaje zakwalifikowane jako wykonywane bezprawnie i w konsekwencji nie podlega ochronie.
1. Wypowiedzenie umowy kredytowej przez bank może zawierać zastrzeżenie, iż jej skutek zależy od skorzystania z uprawnienia lub woli osoby wykonującej zobowiązanie, a zdarzenie zależne od zachowania strony może polegać na spełnieniu lub niespełnieniu świadczenia. 2. Art. 75c Prawa bankowego nie zawiera wymogu, aby wezwanie do zapłaty zaległych świadczeń z pouczeniem o możliwości złożenia wniosku o
W ramach kontroli sądowej decyzji administracyjnej istotne jest, czy organ administracji publicznej, wykonując wytyczne zawarte w poprzednim wyroku sądu, prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe i czy jego decyzje w tym zakresie odpowiadają wymogom postępowania administracyjnego.
Przewóz wykonany przez członka najbliższej rodziny przedsiębiorcy może być uznany za przewóz na potrzeby własne, jeżeli pozostaje on z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym i realizuje pomocniczy transport w zastępstwie przedsiębiorcy, o czym mowa w art. 4 pkt 4 ustawy o transporcie drogowym.
Niewłaściwe umieszczenie karty kierowcy w slocie tachografu, które nie rejestruje jego rzeczywistej aktywności, nie stanowi świadomej ingerencji w dane rejestrowe tachografu, a błąd w użytkowaniu tachografu, co powinno być klasyfikowane jako naruszenie warunków użytkowania tego urządzenia zgodnie z l.p. 6.3.19 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym.
W sytuacji wadliwego funkcjonowania tachografu obowiązkiem kierowcy jest niezwłoczne podjęcie działań naprawczych i właściwe zaznaczanie swojej aktywności, a odpowiedzialność za naruszenia w tym zakresie nie jest wyłączona brakiem wykazania awarii urządzenia przez przedsiębiorcę transportowego.
Dopuszczalne jest zażalenie na zarządzenie o zwrocie pozwu mimo uiszczenia brakującej opłaty od pozwu w terminie tygodniowym od dnia doręczenia zarządzenia o zwrocie pozwu, powodującego, że pozew wywołuje skutek od daty jego pierwotnego wniesienia zgodnie z art. 1302 § 2 k.p.c.
Termin przedawnienia roszczenia o rekompensatę za koszty odzyskiwania należności, opartego na art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, określa art. 118 Kodeksu cywilnego.
1. W sytuacji, w której wynika, że poza roszczeniem objętym żądaniem, powodowi przysługuje jeszcze inne roszczenie, sąd nie może wyrokować co do tego roszczenia. Powód jako dysponent żądania musi się liczyć ze skutkami procesowymi żądania, przy którym obstaje, a wszelkie zabiegi interpretacyjne w zakresie wykładni żądania nie mogą doprowadzić do tego by sąd zmienił rzeczywistą treść żądania powoda.
1. W przypadku nieważności umowy, chwila jej zawarcia jest najbardziej miarodajna dla określenia wartości świadczenia, co ma bezpośredni wpływ na ocenę ekwiwalentności świadczeń i możliwość ustalenia jej bezwzględnej nieważności z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego. 2. Wszelkie działania podjęte przed zawarciem danej czynności prawnej, w szczególności mające wpływ na jej późniejszą
1. W przypadku zawarcia umowy przez rzekomy organ osoby prawnej, który nie jest jej organem lub przekracza zakres umocowania takiego organu, umowa ta jest bezwzględnie nieważna. Wadę tę sądy orzekające uwzględniają z urzędu, a także w celu dokładniejszego zbadania sprawy mogą podjąć inicjatywę dowodową z urzędu. 2. Dobra wiara oznacza błędne, ale w danych okolicznościach usprawiedliwione przekonanie
W umowie przedwstępnej sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa niezbędne jest jednoznaczne ustalenie, jakie składniki majątkowe wchodzą w skład tej części przedsiębiorstwa, aby umowa ta była ważna. Brak precyzyjnego określenia przedmiotu sprzedaży w umowie przedwstępnej prowadzi do jej nieważności, gdyż nie pozwala na skuteczne zawarcie umowy przyrzeczonej.
Odpowiedzialność administracyjna za niezwrócenie w terminie cofniętej licencji na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy ma charakter obiektywny, a dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie faktu naruszenia obowiązku zwrotu licencji w ustawowym terminie, niezależnie od przyczyn i okoliczności, jakie doprowadziły do niezachowania terminu.