Zawarcie umowy o pracę bez rzeczywistego zamiaru jej realizacji w reżimie pracowniczym, lecz wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi podstawę do stwierdzenia jej pozorności i wykluczenia tytułu do ubezpieczenia społecznego.

W postępowaniu sądowoadministracyjnym naruszenie zasady rzetelnego procesu poprzez niedoręczenie uczestnikowi skargi oraz niewezwanie go do przedstawienia stanowiska przed posiedzeniem niejawnym stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności postępowania, jeżeli skutkowało to pozbawieniem strony możności obrony jej praw.

W postępowaniu sądowoadministracyjnym zasadniczą rolę odgrywa zapewnienie stronie możliwości obrony jej praw, w tym poprzez odpowiednie informowanie o posiedzeniach niejawnych, co ma znaczenie dla zachowania gwarancji procesowych.

Pozbawienie strony możliwości obrony swoich praw przed sądem przez brak zawiadomienia o terminie posiedzenia niejawnym wypełnia przesłankę nieważności postępowania sądowego zgodnie z art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.

Zakwalifikowanie nieprawidłowości jako 'ciągłych' lub 'powtarzających się' w kontekście przepisów Rozporządzenia Rady nr 2988/95 może skutkować wydłużeniem terminu przedawnienia, co nie zawsze wymaga istnienia szkody rzeczywistej, lecz obejmuje również potencjalną szkodę dla interesów finansowych UE.