Tworzenie przez podmioty sztucznych warunków w celu uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia rolniczego, sprzecznych z ich celami, stanowi podstawę do odmowy przyznania takich korzyści zgodnie z art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013.

Użytkownik wieczysty, który nie złożył wniosku o kontrolę zasadności podwyższenia opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste w trybie art. 78 ust. 1-3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie może w postępowaniu o zapłatę skutecznie kwestionować wysokości tej opłaty, powołując się na wadliwość operatu szacunkowego lub naruszenie zasad współżycia społecznego.

W procesie przyznawania płatności w ramach systemów wsparcia rolniczego to na beneficjencie ciąży obowiązek przedłożenia dowodów potwierdzających spełnienie warunków do uzyskania płatności, a przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego przez organ nie znajduje zastosowania. W przypadku sporu sądowego na tle interpretacji spełnienia kryteriów, ustalenia faktyczne dokonane przez organ i podtrzymane

Sztuczne stworzenie warunków w celu uzyskania korzyści finansowych, które są sprzeczne z celami wsparcia rolniczego, wyklucza przyznanie płatności ekologicznych, jeśli beneficjent nie spełnia kryteriów rzeczywistego prowadzenia działalności rolniczej.

Sztuczne tworzenie warunków do uzyskania płatności rolniczych, sprzeczne z celami systemu wsparcia rolnego, uzasadnia odmowę przyznania tych płatności, nawet jeśli formalnie spełniono inne wymagania. Wnioskodawca ma obowiązek przedstawić dowody na zgodność swoich działań z celami funduszy.

Podmiot wykonujący przewóz drogowy osób bez wymaganej licencji oraz stosownych orzeczeń lekarskich i psychologicznych, mimo braku zarejestrowanej działalności gospodarczej, podlega odpowiedzialności za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, jeżeli działalność ta ma zorganizowany charakter i odbywa się w ramach aplikacji ułatwiającej świadczenie usług transportowych.

Jednoczesne wyczerpywanie znamion naruszeń z załącznika nr 3 i nr 4 ustawy o transporcie drogowym przez jedno zachowanie, uzasadnia nałożenie jednej kary pieniężnej zgodnie z art. 92a ust. 1 u.t.d. Tylko w przypadku tożsamych naruszeń można zastosować ograniczenie nakładania wielu kar.

Wykonywanie transportu drogowego osób, nawet jednorazowo, za pośrednictwem aplikacji mobilnej służącej do zlecania przewozów okazjonalnych, wymaga posiadania odpowiedniej licencji zgodnie z ustawą o transporcie drogowym. Brak licencji w takim przypadku skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.