Przepis art. 105a ust. 3 Prawa bankowego uprawniający banki do przetwarzania danych osobowych dłużników bez ich zgody, nie wymaga faktycznego potwierdzenia odbioru zawiadomienia przez dłużnika, jeżeli bank dołożył wszelkiej staranności, aby zawiadomienie zostało doręczone na wskazany przez dłużnika adres, a dłużnik miał realną możliwość zapoznania się z jego treścią.

Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania płatności z funduszy unijnych wyklucza możliwość ich przyznania oraz utrzymania, a w przypadku stwierdzenia takich nienależnych korzyści, środki te podlegają zwrotowi zgodnie z przepisami prawa materialnego i proceduralnego.

Postanowienia umowy ubezpieczenia eksportowego oraz Ogólne Warunki Ubezpieczenia (OWU) mogą zawierać mniej korzystne regulacje dla ubezpieczającego od przepisów Kodeksu cywilnego, jeśli taka możliwość wynika z ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych.

Organ administracyjny, który otrzymuje wniosek w zakresie swojej właściwości, musi dokonać jego oceny z punktu widzenia materialnych i procesowych przesłanek oraz podjąć odpowiednie rozstrzygnięcie w formie przewidzianej przepisami prawa. Brak takiego działania stanowi bezczynność.

Stworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności w ramach pomocy finansowej, poprzez działania takie jak sprzedaż podmiotowi powiązanemu i zaniżenie ceny sprzedaży, jest sprzeczne z celami prawa wspólnotowego i wyklucza przyznanie pomocy finansowej.

W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej, obowiązek przedstawienia dowodów i wykazania okoliczności faktycznych spoczywa na stronie postępowania, a organ administracji nie jest zobowiązany do informowania strony o brakach formalnych we wniosku ani do podejmowania działań w celu ich uzupełnienia z urzędu.

Umowa kredytowa denominowana we frankach szwajcarskich (CHF) jest nieważna, jeśli zawiera klauzule abuzywne i brak jest zgodnych oświadczeń woli stron co do istotnych warunków umowy, a usunięcie klauzul abuzywnych powoduje, iż umowa nie może zostać utrzymana w mocy.

Kary administracyjne nałożone na przewoźnika za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i ruchu drogowym są zgodne z prawem krajowym oraz unijnym, a zasada ne bis in idem nie została naruszona, gdyż dotyczyły różnych deliktów administracyjnych.

Opłata za wydanie karty pojazdu pobrana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu §1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. podlega zwrotowi na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP.

Prowadzenie działalności gospodarczej przez spółkę, w której radny pełni funkcję członka zarządu i wspólnika, z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, stanowi naruszenie zakazu określonego w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, skutkujące wygaśnięciem mandatu radnego. Teza od Redakcji