Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych, w szczególności wynikających z art. 18 ustawy o transporcie drogowym, uzasadnia nałożenie kary, gdy przewóz osób zamawiany jest za pomocą aplikacji mobilnej. Utrzymanie decyzji administracyjnej przez sąd I i II instancji jest prawidłowe, nawet przy uznaniu, że aplikacja nie została szczegółowo wyjaśniona w decyzji
Decyzja organu administracyjnego o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym była prawidłowa i zgodna z prawem, a podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty procesowe nie mogły mieć istotnego wpływu na wynik sprawy.
Sąd administracyjny uznaje, że nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest uzasadnione, gdy spełnione są przesłanki z art. 239b Ordynacji podatkowej, w tym krótkiego okresu do przedawnienia zobowiązania i uprawdopodobnienia jego niewykonania.
Opóźnione przekształcenie użytkowania wieczystego na własność następuje, gdy nieruchomość zostaje zabudowana na cele mieszkaniowe po 1 stycznia 2019 r., niezależnie od jej wcześniejszego zagospodarowania.
Urządzenia należące do T. Sp. z o.o. w L. spełniają definicję automatów do gier hazardowych, co uzasadnia nałożenie kary na podstawie ustawy o grach hazardowych, a dowód z eksperymentu procesowego jest miarodajny dla ustalenia charakteru gier.
Sąd uznał, że automaty do gier spełniają przesłanki automatów losowych zgodnie z ustawą o grach hazardowych, uzasadniając nałożenie kary za brak zezwoleń; postępowanie dowodowe, w tym eksperyment, były prawidłowe.
Uchwała Rady Miejskiej w Łodzi dotycząca ustalenia opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów była sprzeczna z art. 130a Prawa o ruchu drogowym, gdyż ustalono ją na podstawie niezgodnych z prawem przesłanek finansowych.
Skarga kasacyjna T. Sp. z o.o. na wyrok WSA w Poznaniu została oddalona. Organizowanie gier na automatach bez koncesji stanowi naruszenie ustawy o grach hazardowych; dowody przeprowadzone przez organy są wystarczające i zgodne z przepisami prawa.
Skarga kasacyjna, oparta na zarzutach nieprecyzyjnie wskazanych naruszeń prawa materialnego i proceduralnego, nie mogła prowadzić do uchylenia decyzji nakładającej karę pieniężną za urządzanie gier hazardowych na automatach bez wymaganej koncesji.
Organizowanie gier na automatach o charakterze losowym bez wymaganych zezwoleń podlega karze pieniężnej, a dowody przeprowadzone w formie eksperymentów procesowych funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej mają walor dokumentów urzędowych z wzmocnioną mocą dowodową.
Urządzanie gier o charakterze losowym bez koncesji, zezwolenia lub zgłoszenia, spełniających wymogi ustawowe dla gier hazardowych, podlega karze pieniężnej. Organy administracji i sądy mogą opierać ustalenia faktyczne na wynikach eksperymentów przeprowadzonych zgodnie z ustawą o Krajowej Administracji Skarbowej.
Za urządzanie gier hazardowych na automatach bez koncesji, zezwolenia czy zgłoszenia, wbrew przepisom u.g.h., podmiotowi urządzającemu przysługuje kara pieniężna zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 1 u.g.h., niezależnie od twierdzeń o logicznym charakterze gier.
Automaty do gier, które zawierają element losowości, podlegają regulacjom ustawy o grach hazardowych i wymagają stosownych zezwoleń. Skargę kasacyjną oddalono, podtrzymując decyzję o nałożeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy.
NSA oddalił skargę kasacyjną T. Sp. z o.o., uznając, że urządzenie gier losowych na automatach bez wymaganej koncesji podlega karom, co jest zgodne z ustawą o grach hazardowych. Sąd potwierdził dopuszczalność dowodu z eksperymentu jako skutecznego narzędzia ustalenia charakteru gier.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że gry na automatach, w które angażowała się spółka T. Sp. z o.o., zawierały element losowości wymagający stosownej koncesji. Skarga kasacyjna nie znalazła uzasadnienia, a wyrok nakładający karę pieniężną, utrzymuje się w mocy.
Decyzja odmowy udzielenia zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający została utrzymana, gdyż Spółka H. nie gwarantuje wystarczającej wiarygodności finansowej i organizacyjnej, co stwarza ryzyko zagrożenia dla ważnego interesu publicznego.
Automaty do gier użytkowane przez T. Sp. z o.o. spełniają warunki ustawowe gier hazardowych; kary nałożone za brak koncesji są zgodne z prawem, a materiały dowodowe wystarczają do ich uzasadnienia.
Grający na automatach o elementach losowości bez wymaganej koncesji podlega karze pieniężnej zgodnie z art. 89 u.g.h. Ocenę losowego charakteru gry ustala się na podstawie dowodów urzędowych, a nie prywatnych. Użycie środków dowodowych niezgodnych z przepisami nie wpływa na wynik sprawy.
Decyzje organów administracyjnych dotyczące wygaśnięcia stosunku służbowego muszą opierać się na pełnej i wiarygodnej analizie materiału dowodowego, z uwzględnieniem kwalifikacji, przebiegu służby i dotychczasowego miejsca zamieszkania funkcjonariusza. Organy administracji publicznej winny dochować należytej staranności w gromadzeniu i ocenie dowodów, a wybiórcze ich traktowanie narusza zasady praworządności
Do przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego wymagane jest posiadanie tytułu prawnego do nieruchomości z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na dzień 31 maja roku złożenia wniosku. Bez tego tytułu wnioskodawcy nie przysługuje wsparcie finansowe.
W sytuacji stwierdzenia niezgodności danych w systemie SENT z rzeczywistością, nałożenie kary pieniężnej jest uzasadnione na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, przy braku przesłanek do odstąpienia od kary. Interes publiczny nie stanowi tu podstawy do rezygnacji z sankcji.
Właściciel działki rolnej będącej w składzie Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa musi legitymować się tytułem prawnym do gruntu na dzień 31 maja danego roku, aby uzyskać płatności bezpośrednie. Bezumowne korzystanie z gruntu państwowego nie spełnia wymogów art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne nałożenie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy SENT, potwierdzając, że przedstawienie nieprawidłowych danych w zgłoszeniach SENT nie uprawnia do miarkowania kary ani jej uchylenia.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną M.P., potwierdzając, że działalność skarżącego nosiła cechy prowadzenia transportu drogowego wymagającego spełnienia ustawowych wymogów dotyczących badań lekarskich i psychologicznych.