Rażące naruszenie prawa nie występuje, gdy uchybienie nie wywołuje skutków społeczno-gospodarczych nieakceptowalnych prawnie. Oczywiste naruszenie przepisów nie gwarantuje stwierdzenia nieważności, jeśli skutki naruszenia nie obalają podstaw praworządności.

Rażące naruszenie prawa, polegające na rejestracji pojazdu bez pełnej dokumentacji homologacyjnej, jest niewystarczające, aby decyzja administracyjna została uznana za nieważną. Decyzja musi wywołać nieakceptowalne skutki gospodarcze i społeczno-prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak dokumentu homologacji w procesie rejestracji pojazdu sprowadzonego spoza UE nie stanowił rażącego naruszenia prawa. W konsekwencji nie uzasadniało to stwierdzenia nieważności decyzji rejestracyjnej.

Przewóz okazjonalny osób, realizowany pojazdem niespełniającym kryteriów określonych w art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym, uzasadnia nałożenie administracyjnej kary pieniężnej. Podjęte ustalenia faktyczne, potwierdzone protokołem kontroli, stanowią dostateczną podstawę prawną do stwierdzenia deliktu.

W postępowaniu sądowym przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym wystąpiła nieważność z powodu wadliwego pełnomocnictwa, przez co decyzja administracyjna o cofnięciu licencji transportowej wymaga ponownego rozpatrzenia.

W skardze kasacyjnej wniesionej przez A. Sp. z o.o. na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego od decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego brak jest usprawiedliwionych podstaw do podważenia zgodności z prawem zaskarżonego wyroku, a co za tym idzie, skarga kasacyjna podlega oddaleniu."

Decyzja rejestracyjna pojazdu rolniczego, wydana z naruszeniem art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., może zostać uznana za naruszającą prawo, jednak nie stanowi to automatycznie podstawy do stwierdzenia jej rażącego naruszenia, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych.

Stwierdzenie rażącego naruszenia prawa wymaga wykazania oczywistości naruszenia, jednoznaczności przepisu oraz istotnych skutków społeczno-gospodarczych czyniących decyzję nieakceptowalną w obrocie prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że oczywiste naruszenie wymogu przedstawienia dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu nie spełnia przesłanek rażącego naruszenia prawa, wykluczając podstawy do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Automaty należące do T. Sp. z o.o. uznane zostały za urządzenia do gier hazardowych, jako że oferowane na nich gry miały charakter losowy. Urządzanie takich gier wymaga uzyskania stosownego zezwolenia, a brak jego skutkował zasadnym nałożeniem kary.

Organizowanie przez Skarżącą gier na automatach bez wymaganej koncesji stanowi naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych. Automaty te zawierały element losowości, co kwalifikuje je jako urządzenia hazardowe niezależnie od formalnych procedur uruchamiania gier, uzasadniając nałożenie kary finansowej przez właściwe organy administracyjne.

Losowy charakter gier urządzanych na automatach przesądza o ich kwalifikacji jako gier hazardowych, wymagających stosownej koncesji lub zezwolenia. Skarga kasacyjna spółki "T." Sp. z o.o. została oddalona, a zastosowany eksperyment procesowy uznano za wystarczający dowód wskazujący na charakter gier.

Przedmiotowe automaty do gier typu "Finder" organizowały gry zawierające element losowości, co przesądza o ich kwalifikacji jako gier hazardowych, a w konsekwencji o konieczności uzyskania koncesji zgodnie z ustawą o grach hazardowych. Skarga kasacyjna spółki nie zasługiwała na uwzględnienie.

NSA oddalił skargę kasacyjną uznając, że spółka prowadziła gry hazardowe na automatach bez koncesji i zezwoleń, co stanowiło naruszenie ustawy o grach hazardowych. Sąd uznał, że postępowanie administracyjne i dowodowe przeprowadzono prawidłowo.

Automaty do gier wykorzystywane przez T. Sp. z o.o. oferują rozgrywki zawierające element losowości, co kwalifikuje je jako urządzenia do gier hazardowych na podstawie ustawy, a brak koncesji lub zgłoszenia w tej działalności uzasadnia nałożenie kary administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że automaty używane przez T. Sp. z o.o. znajdują się w zakresie definicji gier hazardowych ze względu na element losowości, niepoddający się swobodzie gracza, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej za brak wymaganych zezwoleń.

Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając legalność dowodów z eksperymentów i charakter automatów jako urządzeń do gier losowych, oddala skargę kasacyjną. Kara pieniężna nałożona za prowadzenie gier na automatach bez koncesji została uznana za uzasadnioną.

Działalność polegająca na urządzaniu gier na automatach, które zawierają element losowości, bez koncesji, zezwolenia lub wymaganego zgłoszenia jest niezgodna z ustawą o grach hazardowych i uzasadnia wymierzenie kary pieniężnej.

Niedopuszczalne jest udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy "HELLENA ORANŻADA" dla napojów alkoholowych, gdyż takie oznaczenie może wprowadzać modelowego konsumenta w błąd co do charakteru towaru, co wyczerpuje przesłanki z art. 129¹ ust. 1 pkt 12 pwp.

Urządzanie gier na automatach bez wymaganej koncesji, zezwolenia lub zgłoszenia, gdy gry te wykazują element losowości wpływający na ich wynik, uzasadnia wymierzenie kary na podstawie ustawy o grach hazardowych.

Gry na automatach wykazujące element losowości są grami hazardowymi wymagającymi koncesji. Sąd administracyjny może bazować na eksperymencie procesowym jako istotnym dowodzie w postępowaniu dowodowym celem ustalenia charakteru gier.

Skarga kasacyjna T. Sp. z o.o. na decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona; potwierdzono legalność zastosowanych dowodów i uznano automaty do gier jako zawierające element losowości, wymagające koncesji.

Gry oferowane na automatach przez T. Sp. z o.o. są grami hazardowymi wymagającymi koncesji, co uzasadnia wymierzenie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych.

Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, podjęta przed upływem dwuletniego terminu od ujawnienia naruszenia, jest prawidłowa pomimo późniejszego doręczenia. Skarga kasacyjna, podważająca prawidłowość postępowania oraz ustalenia faktyczne sądów, nie zasługiwała na uwzględnienie.