Termin sześciu miesięcy określony w art. 13n ustawy o drogach publicznych, od którego liczy się przedawnienie nałożenia kary pieniężnej, ma charakter materialnoprawny i nie jest uzależniony od doręczenia stronie zawiadomienia o wszczęciu postępowania.

Nie jest zasadna skarga kasacyjna R. Sp. z o.o. dotycząca nałożenia kary za urządzanie gier na automatach poza kasynem; uznano spółkę za urządzającą gry z uwagi na jej aktywną rolę w stworzeniu warunków dla ich prowadzenia.

Opłata paliwowa jest ściśle związana z podatkiem akcyzowym, a brak przedawnienia zobowiązania podatkowego uzasadnia utrzymanie w mocy decyzji wymiarowych. Zarzuty naruszenia przepisów prawnych nie zostały uwzględnione przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Klauzule waloryzacyjne i przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych kursem waluty obcej, zawierające niedozwolone postanowienia umowne, są abuzywne, co uzasadnia ich niewiążący charakter od początku i prowadzenie do nieważności umowy kredytu jako niemożliwej do utrzymania w pozostałym zakresie.

Skarga kasacyjna w sprawie administracyjnej kary pieniężnej za naruszenia przepisów transportu drogowego jest bezzasadna. Przewoźnik odpowiada za naruszenia wynikające z niewłaściwej organizacji i nadzoru nad świadczonymi usługami, niezależnie od indywidualnych działań kierowców.

Przewóz okazjonalny wymaga spełnienia dodatkowych wymogów prawnych wynikających z art. 18 ust. 4a u.t.d. Wykonanie takiego przewozu, pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych, skutkuje nałożeniem kary pieniężnej za naruszenie ustawy o transporcie drogowym.

Treść regulacji materialnoprawnej wynikającej z art. 92a i art. 93 u.t.d. nie stanowi podstawy do wydzielenia w decyzji administracyjnej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 92a ust. 1 i 2 u.t.d., rozstrzygnięć cząstkowych odpowiadających wysokości jednostkowych kar pieniężnych za każde naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego, stypizowane w załącznikach nr 3 i

Odpowiedzialność obiektywna przewoźnika za naruszenie przepisów o transporcie drogowym poprzez posługiwanie się kartą kierowcy należącą do innej osoby nie może być wyłączona samym twierdzeniem o braku winy, ale wymaga udowodnienia podjęcia wszelkich niezbędnych środków zapobiegawczych.

Skarga kasacyjna została częściowo uwzględniona z powodu niewystarczających ustaleń faktycznych dotyczących konsumenckiego statusu pozwanej przy zawieraniu umowy kredytu, co wpływało na zastosowanie ochrony przewidzianej dla konsumentów w art. 3851 k.c.

Sąd oddalił skargę kasacyjną, uznając za słuszne stanowisko organów administracji, że na skarżącym ciążył obowiązek zapłaty opłaty paliwowej, wobec niewykazania jej uiszczenia na wcześniejszych etapach obrotu i skutecznego zawieszenia przedawnienia zobowiązań.

Posiadacz zależny lokalu ponosi odpowiedzialność za obecność niezarejestrowanych automatów do gier, nawet po wypowiedzeniu umowy, jeśli okres wypowiedzenia nie upłynął w momencie kontroli.

Przewóz odpadów kuchennych nie spełnia przesłanek wyłączenia spod przepisów ustawy o czasie pracy kierowców na podstawie art. 13 ust. 1 lit. n rozporządzenia nr 561/2006, gdyż odpady te nie mogą być kwalifikowane jako odpady zwierzęce.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że obowiązki dotyczące udostępniania danych z karty kierowcy oraz posiadania karty w czasie przejazdów są bezwzględne, a ich nieprzestrzeganie skutkuje odpowiedzialnością administracyjną, niezależnie od prób późniejszego uzupełnienia braków.

Podstawą prawidłowości decyzji administracyjnej o wygaśnięciu stosunku służbowego jest brak nieposzlakowanej opinii funkcjonariusza i niezłożenie nowej propozycji służby zgodnie z art. 170 ust. 1 p.w. KAS. Brak zarzucanych naruszeń prawa materialnego i proceduralnego uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.

Nieważność klauzul indeksacyjnych w umowach kredytów walutowych prowadzi do upadku umowy kredytu, co wymaga zwrotu świadczeń wzajemnych bez możliwości uzależnienia ich od wzajemnego zabezpieczenia przez strony.

Przewóz okazjonalny, realizowany przy użyciu aplikacji pośredniczącej, wymaga spełnienia wymogów licencyjnych i konstrukcyjnych pojazdu zgodnych z art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym. Brak spełnienia tych wymogów uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Klauzule przeliczeniowe i waloryzacyjne umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, obarczone brakiem transparentności i jednostronną możliwością ich określenia przez bank, są abuzywne i wywołują nieważność umowy, jeśli ich eliminacja uniemożliwia zrealizowanie głównego celu umowy.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu mogą być uznane za abuzywne, jeżeli rażąco naruszają interesy konsumenta. Zastosowanie tych postanowień nie jest wiążące, co skutkuje ich nieważnością. Termin przedawnienia roszczeń zwrotnych rozpoczyna się wraz z zawiadomieniem banku przez konsumenta.

Zajęcie towaru przez organ celny, w kontekście zmiany przepisów unijnych zakazujących importu z Białorusi, było zgodne z przepisami prawa celnego. NSA potwierdził prawidłowość tej decyzji z uwagi na nowe restrykcje i ich bezpośrednie zastosowanie w prawie krajowym.

Skarga kasacyjna, oparta na zarzutach nieodpowiadających wymaganiom prawnym, nie może być uwzględniona, co skutkuje oddaleniem skargi i utrzymaniem wyroku sądu pierwszej instancji w mocy.

Interes społeczny organizacji społecznej może uzasadniać jej dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli działania tej organizacji przyczyniają się do wyjaśnienia istotnych kwestii wpływających na podjęcie decyzji o zezwoleniu na przewozy drogowe. Działania stowarzyszenia wspierające decyzję administracyjną mogą być zgodne z art. 31 § 1 k.p.a.

Brak podobieństwa wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego pomiędzy znakami B. TABLETKI USPOKAJAJĄCE a TABLETKI USPOKAJAJĄCE L uzasadnia brak ryzyka wprowadzenia w błąd odbiorców oraz nieprzyznanie ochrony z tytułu renomy i powszechnej znajomości.

Zarzuty skargi kasacyjnej podnoszone przez J.M. odnośnie naruszenia procedur administracyjnych i błędnego uznania nienależnie pobranej płatności w wysokości 6 945,76 zł okazały się niezasadne, co skutkowało oddaleniem skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Decyzja Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z dnia 3 grudnia 2012 r. o przyznaniu płatności rolnośrodowiskowej nie zawiera wad kwalifikowanych pozwalających na stwierdzenie jej nieważności. Warunki proceduralne i materiał dowodowy były rozpatrzone zgodnie z prawem.