Nałożenie kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej w wyniku użycia viaBox przypisanego do innego numeru rejestracyjnego pojazdu było niezasadne, wobec braku wyraźnych podstaw ustawowych do aktualizacji umowy zgodnie z obowiązującymi regulacjami administracyjnymi.

NSA uznał, że przy ocenie naruszenia obowiązków w zakresie uiszczania opłat elektronicznych należy stosować przepisy obowiązujące w czasie zdarzenia, a nie późniejsze nowelizacje, co skutkuje nieważnością decyzji administracyjnej niepopartej wyraźną regulacją ustawową.

W przypadku zmiany numeru rejestracyjnego pojazdu przed 1 lipca 2020 r., brak jego aktualizacji w systemie viaTOLL, z wyłącznym poleganiem na umowie cywilnoprawnej, nie uprawnia do nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej.

Unieważnienie przetargu telekomunikacyjnego nie skutkuje automatycznie uchyleniem decyzji rezerwacyjnej; wymaga to wykazania zmiany wyników przetargu jako konsekwencji unieważnienia.

Rzeczywiste przyczyny braku uiszczenia opłaty elektronicznej, wynikające z nieprawidłowości systemu poboru opłat, wykluczają nałożenie kary administracyjnej, jeżeli użytkownik drogi nie naruszył uprzednich obowiązków administracyjnoprawnych.

Zmiana danych pojazdu w systemie viaTOLL, niezwiązana z obowiązkiem prawnie narzucanym, nie uzasadnia nałożenia kary administracyjnej zgodnie z art. 13k ust. 1 pkt 2 ustawy o drogach publicznych. Uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania celem wyjaśnienia istoty sprawy.

Samoistny posiadacz lokalu, wynajmując tylko część powierzchni innemu podmiotowi, nie traci posiadania i podlega odpowiedzialności na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy o grach hazardowych, jednak organ musi rozważyć możliwość odstąpienia od kary pieniężnej zgodnie z art. 189f k.p.a.

Skarga kasacyjna na orzeczenie WSA w przedmiocie uchylenia kary pieniężnej za nielegalne urządzanie gier hazardowych przy terminalach komputerowych została oddalona z uwagi na formalne braki skargi kasacyjnej i nieuzasadnione naruszenia przepisów procesowych.

Skarga kasacyjna M. M. od wyroku WSA w Poznaniu, uznająca ją za "urządzającego gry", podlega oddaleniu. Czynności skarżącej spełniały definicję urządzania gier na automatach, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej zgodnie z ustawą o grach hazardowych.

Kara pieniężna za urządzanie gier na automatach poza kasynem, oparta o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, jest prawidłowa nawet bez notyfikacji przepisu do Komisji Europejskiej; brak możliwości miarkowania kary nie narusza zasady proporcjonalności.

Sądy prawidłowo uznały, że R.S. był posiadaczem zależnym lokalu, w którym prowadzono nielegalne gry hazardowe; oddalono skargę kasacyjną jako bezpodstawną.

Karze administracyjnej za posiadanie lokalu z niezarejestrowanymi automatami do gry podlega faktyczny posiadacz zależny lokalu, nie zaś poprzedni najemca, który oddał lokal w podnajem innemu podmiotowi.

Sędzia powołany przez Prezydenta RP na stanowisko sędziego sądu wyższej instancji nie ma uprawnień do orzekania w sądzie niższej instancji bez uzyskania delegacji przewidzianej w art. 77 § 1 ustawy o ustroju sądów powszechnych, a orzekanie w takiej sytuacji powoduje nieważność postępowania z uwagi na sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c., przy czym art. 47b §

Uznsje się, że klauzule waloryzacyjne w umowie kredytowej naruszające interesy konsumentów jako abuzywne prowadzą do nieważności całej umowy, gdyż ich usunięcie wpływa na główny przedmiot świadczenia stron.

W przypadku sprzedaży przedmiotu leasingu przez finansującego po rozwiązaniu umowy leasingu operacyjnego z winy korzystającego, finansujący obowiązany jest do działania z należytą starannością przy sprzedaży, ale nie musi podejmować ponadprzeciętnych wysiłków w celu uzyskania najwyższej możliwej ceny, przy czym korzyścią podlegającą zaliczeniu na poczet odszkodowania zgodnie z art. 70915 k.c. jest

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. Sp. z o.o., uznając, że przedłużenie roszczenia o zwrot nienależnie pobranych płatności nie zostało przedawnione, a sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną A.K. dotyczącą decyzji Szefa KAS o umorzeniu postępowania związanej z wygaśnięciem stosunku służbowego, uznając brak podstaw do uwzględnienia kasacji.

W transporcie międzynarodowym podlegającym Konwencji CMR reklamacja złożona przez przewoźnika umownego wobec przewoźnika faktycznego (podwykonawcy) skutecznie zawiesza bieg rocznego terminu przedawnienia roszczenia odszkodowawczego zgodnie z art. 32 ust. 2 CMR, niezależnie od tego, czy przewoźnik umowny uprzednio uregulował szkodę wobec odbiorcy towaru, przy czym przesłanką odpowiedzialności ubezpieczyciela

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej, pozwalające bankowi jednostronnie ustalać kursy walut, naruszają równorzędność stron i są abuzywne. Ich bezskuteczność uniemożliwia utrzymanie w mocy umowy, prowadząc do jej nieważności, co skutkuje obowiązkiem restytucyjnym banku wobec konsumentów.

Umowa kredytowa zawierająca abuzywne klauzule waloryzacyjne do CHF, które nie były jednoznacznie określone i rzetelnie wyjaśnione konsumentom, narusza ich interesy i jest nieważna. Sąd nie może automatycznie uzupełniać takich klauzul innymi postanowieniami.

Prokurator posiada uprawnienie do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie skierowania na badania lekarskie, pomimo braku jego wymienienia w przepisach materialnych, ze względu na przepisy proceduralne przyznające mu takie prawo.

Przyczepa wchodząca w skład kolejki turystycznej, jako element pojazdu nowego, wymaga uzyskania dopuszczenia jednostkowego przed rejestracją, a brak przedłożenia wymaganego dokumentu uzasadnia odmowę jej rejestracji.

Czynność wpisu daty ważności uprawnień do kierowania pojazdami stanowi czynność materialno-techniczną, która może być zaskarżona przed sądem administracyjnym. Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego była zgodna z dotychczasowym orzecznictwem i nie wykazała podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Klauzula abuzywna zawarta w umowie kredytu denominowanego nie wiąże konsumenta ex lege, a roszczenia restytucyjne wynikające z jej zastosowania są wymagalne niezwłocznie po wezwaniu do zapłaty. Bank nie ma prawa zatrzymania świadczeń w oparciu o art. 496 k.c.