Organ administracyjny nie jest zobowiązany do powoływania biegłego, jeżeli posiada wystarczającą wiedzę specjalistyczną do oceny stanu faktycznego, a skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy prawa wraz z ich uzasadnieniem oraz wpływem na wynik sprawy.

Art. 19 ust. 1 oraz art. 5 ustawy nowelizującej z 2003 r. nie przewidują automatycznego przedłużenia ważności zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych wydanych przed dniem 1 stycznia 2001 r.; okres obowiązywania takich zezwoleń może być zmieniany na wniosek przedsiębiorcy na podstawie ogólnych przepisów u.s.s.e.

Brak określenia wartości ograniczonego prawa rzeczowego, jakim jest służebność gruntowa, oraz pominięcie osób uprawnionych do tego prawa w postępowaniu, stanowi naruszenie przepisów prawa, które może mieć istotny wpływ na wynik sprawy odszkodowawczej.

Przewóz drogowy, który wykorzystywał jedynie krótki odcinek transportu kolejowego, nie spełnia definicji transportu kombinowanego zgodnie z art. 4 pkt 13 ustawy o transporcie drogowym, co nie wyklucza stosowania zakazu ruchu określonego w przepisach.

Podobieństwo oznaczeń towarowych, nawet gdy różnice graficzne występują, oraz komplementarność usług oznaczanych tymi znakami, mogą prowadzić do wprowadzenia w błąd przeciętnego konsumenta co do pochodzenia towarów lub usług, co stanowi podstawę do odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy.

Decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być zmieniona lub uchylona na podstawie art. 155 kpa tylko wtedy, gdy nie sprzeciwiają się temu przepisy szczególne, a zmiana lub uchylenie decyzji nie mogą prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej tą decyzją.

Zarządzający transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za zapewnienie, że pojazdy używane do przewozu mają aktualne badania techniczne; przerzucenie tej odpowiedzialności na nieuprawnione osoby nie zwalnia go z tej odpowiedzialności.

Utworzenie nowej grupy producentów rolnych przez byłych członków innej grupy, z zamiarem kontynuowania tej samej działalności i uzyskania ponownego wsparcia finansowego, stanowi stworzenie sztucznych warunków do otrzymania płatności, co jest sprzeczne z celami systemu wsparcia określonymi w art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013.

Weryfikacja powierzchni działek rolnych kwalifikujących się do płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego powinna opierać się na aktualnych obrazach ortofotomapy oraz rzetelnych wynikach kontroli na miejscu, a ciężar dowodu w zakresie wykazania błędności tych ustaleń spoczywa na rolniku składającym wniosek o płatności.

W przypadku szeroko zaklasyfikowanych kategorii towarów związanych z odzieżą, dowód rzeczywistego używania znaku towarowego obejmującego te kategorie, musi być przedstawiony w sposób wyczerpujący, a ocena tych dowodów musi uwzględniać różnorodność funkcji i cech odzieży oraz realia rynkowe.

Znak towarowy nie może być zarejestrowany, jeśli jest podobny do wcześniejszego znaku towarowego w stopniu mogącym wprowadzić w błąd właściwy krąg odbiorców co do pochodzenia towarów, nawet jeżeli poziom uwagi odbiorców jest wyższy niż przeciętny.