Instytucja powrotnego wywozu towarów, w kontekście unijnego kodeksu celnego, dotyczy wyłącznie towarów wyprowadzanych poza obszar celny Unii Europejskiej; przyjęcie zgłoszenia celnego nie stanowi decyzji w rozumieniu art. 5 pkt 39 UKC.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na brak udowodnienia naruszenia prawa materialnego i proceduralnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy. Wartość celna i dług celny ustalone były prawidłowo przez organ podatkowy.

Skarga kasacyjna M. N. na decyzję DIAS w sprawie weryfikacji wartości celnej towarów została oddalona przez NSA z powodu nieskutecznego wykazania naruszeń prawa materialnego i procesowego, co potwierdza prawidłowość wcześniejszych rozstrzygnięć.

W sprawach o weryfikację wartości celnej towaru, skarga kasacyjna zostanie oddalona, jeśli sąd I instancji prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy, a zarzuty naruszenia przepisów postępowania nie mają uzasadnienia.

Skarga kasacyjna wniesiona przez M. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku o weryfikacji zgłoszenia celnego zostaje oddalona z uwagi na wyczerpujące i zgodne z procedurą postępowanie dowodowe, które nie wykazało naruszenia praw procesowych skarżącego.

Skarga kasacyjna pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw, a zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego nie zostały wykazane jako mające istotny wpływ na wynik sprawy. Zatem skarga kasacyjna zostaje oddalona, a zasady kompletności materiału dowodowego zostały zachowane.

Zgłoszenie celne pozostaje czynnością materialno-techniczną, a procedura powrotnego wywozu zgodnie z UKC obejmuje wyłącznie wywóz poza obszar celny UE, nie dotyczy lotów wewnątrzunijnych. Skarga kasacyjna została oddalona.

Instytucja powrotnego wywozu towarów nie może być stosowana do towarów przemieszczających się w ramach lotów wewnątrzunijnych; ponadto, zgłoszenie celne ma charakter czynności materialno-technicznej, a nie decyzji administracyjnej.

Dostarczenie towarów nieunijnych na pokłady statków w lotach wewnątrzunijnych nie objęte procedurą powrotnego wywozu, skutkuje powstaniem długu celnego z tytułu ich niewyprowadzenia poza obszar celny UE.

Ciągnik siodłowy, jako pojazd samochodowy sklasyfikowany w art. 2 pkt 42a p.r.d. oraz art. 8 pkt 3 u.p.o.l., podlega opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie weryfikacji zgłoszenia celnego dotyczącego importu zaniżonej wartości towarów jest bezzasadna, podtrzymując rozstrzygnięcie WSA co do zgodności z prawem merytorycznym i proceduralnym.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając ją za bezpodstawną, jako że nie wykazano naruszenia prawa materialnego lub proceduralnego w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, przy jednoczesnym braku błędów w wykładni i zastosowaniu prawa przez Sąd I instancji.

Skarga kasacyjna zostaje oddalona, gdyż zarzuty naruszenia przepisów materialnych i proceduralnych nie wykazały istotnego wpływu na wynik sprawy. Ustalenia sądu I instancji dotyczące weryfikacji zgłoszenia celnego i wartości celnej pozostają w mocy.

Skarga kasacyjna dot. nabycia użytkowania wieczystego z mocy prawa zostaje oddalona, gdyż brak jest dowodów jednoznacznie potwierdzających prawo zarządu. Dokumentacja musi wskazywać w sposób jasny i jednoznaczny podstawę prawną zarządu, co nie zostało dostatecznie wykazane przez skarżącego.

Skarga kasacyjna dotycząca negatywnej oceny z egzaminu adwokackiego, uchwałą Komisji II stopnia oraz wyrokiem WSA, jest nieuzasadniona. Naczelny Sąd Administracyjny usankcjonował integralność jednorocznej, kompleksowej oceny, uniemożliwiając kumulowanie pozytywnych wyników cząstkowych z różnych lat do uzyskania wyniku pozytywnego z egzaminu.

Odmowa udostępnienia wyjaśnień w predyscyplinarnym postępowaniu notarialnym musi być rozpatrywana w oparciu o jednolity reżim prawny, a organ musi umożliwić stronie wybór trybu postępowania zgodnie z odpowiednim poinformowaniem jej o konsekwencjach prawnych.

Słowo "400 panoramicznych" nie nabyło wtórnej zdolności odróżniającej w rozumieniu prawa własności przemysłowej i nie może być zarejestrowane jako znak towarowy z uwagi na brak jednoznacznego kojarzenia go przez konsumentów z jednym podmiotem.

Znak towarowy "500 panoramicznych" nie nabył wtórnej zdolności odróżniającej w wyniku jego używania na rynku; skarga kasacyjna oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że dla nabycia takiej zdolności wymagane jest jednoznaczne postrzeganie znaku jako pochodzącego od skarżącego przedsiębiorcy przez krąg odbiorców.

NSA orzekł, że decyzja Prezesa UKE o określeniu warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej pozostaje w zgodzie z prawnymi zasobami rynku i promuje skuteczną konkurencję, eliminując bariery w dostępie do infrastruktury, niezależnie od posiadania znaczącej pozycji rynkowej przez adresata decyzji.

Art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. nie ma zastosowania do jednoczynowego naruszenia; brak uiszczenia opłaty elektronicznej jest naruszeniem skutkowym, wykluczającym możliwość odstąpienia od kary pieniężnej na tej podstawie.

Odmowa przyjęcia propozycji pracy w służbie cywilnej powoduje wygaśnięcie stosunku służbowego, traktowanego jako zwolnienie ze służby, zgodnie z art. 165 ust. 7 i art. 170 p.w. KAS.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy SENT na przewoźnika nakłada się obligatoryjnie karę pieniężną za zgłoszenie błędnych danych w systemie monitorowania przewozu towarów, przy czym brak wyrządzenia szkody publicznoprawnej oraz nieznaczne uchybienia formalne nie uzasadniają odstąpienia od jej nałożenia.

Nie jest dopuszczalne nakładanie kary pieniężnej na przewoźnika, gdy zaistnieją przesłanki interesu publicznego, nawet w przypadku uchybienia formalnym obowiązkom zgłoszenia SENT. Sąd Administracyjny może odstąpić od nałożenia kary, uwzględniając szeroko rozumiany interes publiczny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia przez organ odwoławczy bez uchylenia decyzji organu pierwszej instancji narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania administracyjnego, prowadząc do uchylenia zarówno wyroku WSA, jak i decyzji organu II instancji.