Sąd administracyjny ma kompetencję do odmowy zastosowania obowiązującego przepisu podustawowego, jeżeli sąd stwierdzi, że narusza on normy wyższego stopnia, nawet w przypadku zastosowania przez Trybunał Konstytucyjny klauzuli odraczającej utratę mocy obowiązującej tego przepisu.

Sąd administracyjny ma kompetencję do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia, który narusza normy wyższego stopnia, nawet w przypadku obowiązywania klauzuli odraczającej skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego, co uzasadnia obowiązek zwrotu nienależnie pobranych opłat.

W przypadku gdy umowa o pracę uległa rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia, uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne powinno skutkować orzeczeniem przywrócenia pracownika do pracy lub przyznaniem mu odszkodowania, zgodnie z art. 45 § 1 i § 2 Kodeksu pracy.

Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy nie ma zastosowania do nowozatrudnionych pracowników, jeśli został skutecznie rozwiązany przed podpisaniem umowy o pracę, a wyłączenie jego stosowania w umowie o pracę jest zgodne z prawem, jeżeli warunki umowy są indywidualnie negocjowane i korzystniejsze dla pracownika.

Rozwiązanie stosunku pracy w formie SMS, bez uzasadnienia przyczyny w trybie art. 52 k.p., narusza przepis art. 30 § 3 k.p. o wymogu zachowania formy pisemnej dla oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę. Tego rodzaju formalne uchybienie upoważnia pracownika do roszczenia odszkodowania.

W sytuacji, gdy nieruchomość jest przedmiotem sporu własnościowego, podmioty gospodarcze powinny prowadzić rokowania dotyczące zawarcia umowy ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości z aktualnie wpisanym właścicielem w księdze wieczystej oraz trwałym zarządcą nieruchomości, aby procedura została uznana za skuteczną. Teza od Redakcji

Uposażenie rodzinne przyznawane rodzinie zmarłego sędziego nie jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego i przepisy dotyczące zawieszenia renty rodzinnej z powodu osiągania przychodu powyżej określonego progu nie mają do niego zastosowania.

Do stwierdzenia działania siły wyższej jako podstawy odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej konieczne jest wykazanie konkretnych i nieprzewidywalnych okoliczności, które uniemożliwiały wypełnienie obowiązku, a standardy dowodowe nie mogą pozostawiać w tym względzie jakichkolwiek wątpliwości.

W przypadku, gdy postępowanie zostało zawieszone w związku z niewykonaniem przez powoda tzw. „innych zarządzeń” w rozumieniu art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. i upłynął ustawowy termin, określony w art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. na zgłoszenie wniosku o podjęcie postępowania, sąd przed wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania w sprawie jest obowiązany zbadać, czy rzeczywiście zaistniała wskazana w postanowieniu

Wygaśnięcie mandatu radnego na podstawie art. 383 § 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego nie następuje w sytuacji, gdy radny otrzymujący wynagrodzenie za świadczenie usługi w ramach nieodpłatnej pomocy prawnej od stowarzyszenia, które zawarło umowę z powiatem, nie korzysta bezpośrednio z mienia tego powiatu w rozumieniu art. 25b ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym.

Ustawodawca, konstruując sformułowanie "wypadki szczególnie uzasadnione", w sposób zamierzony oparł się na zwrocie niedookreślonym, co pozwala organowi stosującemu prawo dokonać we własnym zakresie oceny, czy należy zastosować zasadę ogólną, czy odstąpić od niej z powodu szczególnej sytuacji strony z uwzględnieniem okoliczności danej sprawy. Ocena sądu, czy faktycznie zachodzi "wypadek szczególnie

Działalność gospodarcza radnego, polegająca na sprzedaży towarów na rzecz jednostek organizacyjnych gminy, narusza art. 24f ustawy o samorządzie gminnym i skutkuje wygaśnięciem mandatu zgodnie z art. 383 § 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego, gdyż prowadzi do konfliktu interesów i podważa zaufanie publiczne do prawidłowego funkcjonowania organów samorządowych.

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przed nowelizacją przepisów w 2014 roku, które nie zawiera symboli wskazujących na spełnianie nowych przesłanek, nie jest wystarczające do wydania karty parkingowej zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami.

Przepis art. 29 ust. 2 ustawy o drogach publicznych znajduje zastosowanie, gdy niemożność korzystania ze zjazdu publicznego wynika z przebudowy drogi dokonanej przez organ drogowy, a sytuacja ta nie jest zawiniona przez właściciela zjazdu.