Zadeklarowana wartość celna towaru może zostać zakwestionowana, jeżeli organy celne posiadają uzasadnione wątpliwości co do jej zgodności z rzeczywistą wartością transakcyjną. Organy mają prawo stosować metody oszacowania zastępczej wartości celnej w razie niewystarczającego dowodu zadeklarowanej ceny zakupu.
Raport OLAF można uznać za dokument urzędowy w rozumieniu art. 194 Ordynacji Podatkowej, stanowiący wiarygodny dowód celny określający pochodzenie towarów na odcinkach pozaeuropejskich. Skarga kasacyjna nie wykazała istotnego wpływu błędów proceduralnych na wynik postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak podstaw wznowienia postępowania z uwagi na nieprzedstawienie nowych dowodów w odpowiednim terminie uzasadniał odmowę wznowienia, co wypełniało przesłanki z art. 148 § 1 i art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.
Uznaje się, iż raporty OLAF stanowią dokumenty urzędowe, dające podstawę do nałożenia cła antydumpingowego, zaś sporne towary importowane przez P. Sp. z o.o. pochodziły z Chin, co uzasadnia prawidłowość decyzji celnych podjętych przez organy polskie.
Zadeklarowana wartość transakcyjna importowanych towarów nie została wykazana dostatecznymi dowodami, a decyzje organów stosujących metody zastępcze były zgodne z prawem.
NSA oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, iż brak prawnych podstaw do podważenia decyzji organów celnych, które zasadnie zakwestionowały zadeklarowaną wartość celna towaru, opierając się na danych porównawczych wobec niewystarczającej dokumentacji przedstawionej przez importera.
Dla potrzeb klasyfikacji taryfowej prawidłowe zakwalifikowanie towaru wymaga ustaleń faktycznych, które winny być odpowiednio kwestionowane w skardze kasacyjnej. Brak zarzutów do ustaleń faktycznych uniemożliwia weryfikację materialnoprawnych zarzutów skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że zarzuty proceduralne i materialne nie wykazały uchybień wpływających na wynik sprawy; decyzja organów celnych o nałożeniu cła antydumpingowego pozostaje w mocy.
Oddalenie zarzutu naruszenia prawa materialnego oraz procesowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie odrzucenia wartości transakcyjnej towaru na podstawie Ustawy o unijnym kodeksie celnym, skutkowało zasadnym wykorzystaniem przez organy celne metod zastępczych w celu prawidłowego ustalenia wartości celnej importowanych towarów.
Raport OLAF jako dokument urzędowy może stanowić podstawę rozstrzygnięcia w postępowaniu celnym, uzasadniając nałożenie cła antydumpingowego na towary mające rzeczywiste pochodzenie z Chin, niezależnie od formalnej deklaracji ich indyjskiego pochodzenia.
Klasyfikacja taryfowa towarów wymaga ustaleń faktycznych; skarga kasacyjna skupiająca się wyłącznie na naruszeniach prawa materialnego, bez zarzutów dotyczących ustaleń faktycznych, nie może skutkować zmianą klasyfikacji celnej.
Dla zakwalifikowania danej działalności jako pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych istotne znaczenie ma jej ciągłość oraz zorganizowany i zarobkowy charakter, przy czym wszystkie te przesłanki muszą wystąpić kumulatywnie. Prowadzenie regularnych zajęć dydaktycznych (dwa razy w tygodniu
Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, sąd meriti może w wyjątkowych przypadkach nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia roszczenia banku przeciwko konsumentowi, jeżeli wymagają tego względy słuszności (art. 1171 § 1 k.c.).
Uznanie za abuzywne klauzul indeksacyjnych umożliwiających bankowi jednostronne ustalanie kursu walut powoduje nieważność umowy kredytu hipotecznego. Klauzule niespełniające wymogów transparentności nie mogą być zastąpione. Interes prawny konsumentów ustala się szeroko.
Nabywca przedsiębiorstwa upadłego, jako wolny od obciążeń, nie może być uznany za następcę prawnego w zakresie zobowiązań podatkowych upadłego, co wyklucza możliwość wznowienia postępowania podatkowego przez tego nabywcę.
W postępowaniu podatkowym wznowieniowym nabywca przedsiębiorstwa upadłego, działając na podstawie art. 317 ust. 3 Prawa upadłościowego, nie posiada legitymacji do działania jako następca prawny upadłego w zakresie zobowiązań podatkowych, co wyklucza prawo do wznowienia postępowania.
Importowane urządzenia powinny być klasyfikowane jako przenośne elektroniczne czytniki z podstawową funkcją czytania książek elektronicznych, co uzasadnia ich przypisanie do kodu TARIC 8543 70 05 00, stosując stawkę celną 0,9%.
Organy celne prawidłowo pomniejszają wartość celną towarów importowanych na warunkach Incoterms CPT o wewnątrzunijne koszty transportu, zgodnie z art. 72 lit. a unijnego kodeksu celnego; wartość ta wyznacza wysokość należności celnych.
NSA podziela pogląd, iż zarządzający transportem ponosi obiektywną odpowiedzialność za naruszenia przewozowe z tytułu braku ważnych orzeczeń psychologicznych i prawa jazdy kierowcy, co uzasadnia nałożenie na niego kary pieniężnej.
Skarga kasacyjna wniesiona przez P.H. wobec wyroku WSA we Wrocławiu została oddalona przez NSA z powodu niewykazania zasadności zarzutów naruszenia przepisów postępowania i prawa materialnego.
Umowa, której przedmiotem jest przeprowadzenie szkoleń oraz wykładów o charakterze dydaktycznym, nawet jeśli wymagają one unikatowej wiedzy i umiejętności wykonawcy, nie stanowi umowy o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., lecz umowę starannego działania (umowę o świadczenie usług z art. 750 k.c.), gdy przedmiot umowy nie został precyzyjnie określony in concreto, temat poszczególnych wykładów pozostawiono
NSA orzekł, że decyzja o uchyleniu prawa jazdy w wyniku wznowienia postępowania, opartego na dowodach sfałszowanych, była zgodna z prawem. Skarga kasacyjna Rzecznika Praw Obywatelskich została oddalona z uwagi na brak podstaw jej uwzględnienia.
W przypadku bardzo poważnych naruszeń dotyczących świadectwa kierowcy, Główny Inspektor Transportu Drogowego jest zobowiązany do cofnięcia wypisu z licencji wspólnotowej i zawieszenia wydawania nowych świadectw kierowców. Polska regulacja krajowa, jako wykonanie normy unijnej, jest proporcjonalna i przewiduje dotyczące sankcje w sposób precyzyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzję organów niższej instancji, bowiem nie wykazano nowych, istotnych okoliczności uzasadniających wznowienie postępowania administracyjnego, co uniemożliwia zastosowanie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.