Wniosek o odroczenie rozprawy jest uzasadniony, jeżeli przeszkoda, o jakiej mowa w art. 214 § 1 k.p.c., dotyczy także strony reprezentowanej przez pełnomocnika. Niezależnie bowiem od tego, czy strona korzysta w postępowaniu z pomocy pełnomocnika, ma prawo osobiście wziąć udział w rozprawie.

Kwestia dostępu do określonych elementów nieruchomości wspólnej przez samodzielny lokal nie stanowi w świetle art. 2 ust. 2 uwl przesłanki wyłączającej jego wyodrębnienie.

Nieuwzględnienie wniosku zgłoszonego w trybie art. 374 k.p.c. stanowi uchybienie procesowe, które może mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a w pewnych okolicznościach pociąga za sobą nieważność postępowania ze względu na pozbawienie strony możności obrony swoich praw. Nie ma przeszkód, aby strona wniosek o przeprowadzenie rozprawy złożyła w piśmie procesowym, niebędącym ani apelacją, ani odpowiedzią

W orzeczeniach dotyczących zadośćuczynienia za doznane krzywdy i cierpienia na podstawie art. 8 ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, konieczne jest, aby przyznana kwota odzwierciedlała realne doznanie krzywdy i miała na celu wyrównanie ujemnych przeżyć fizycznych i psychicznych, a ograniczenie maksymalnej

Art. 7 dyrektywy 90/314 stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które, na wypadek niewypłacalności organizatora podróży, nie gwarantowałoby zwrotu całości wpłaconych kwot jako przedpłaty oraz kosztów wcześniejszego, niż wynikał z treści umowy, powrotu. Przyjmuje się, że państwo członkowskie nie dysponuje swobodnym uznaniem co do zakresu ryzyka, jakie powinno być pokryte gwarancją organizatora

1. Ustanowiony w art. 108a § 4 Prawa spółdzielczego termin sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, zakreślony przez ustawodawcę do wytoczenia powództwa o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę organu spółdzielni o podziale, należy zakwalifikować jako termin zawity prawa materialnego, który ma na celu ograniczenie w czasie realizacji postanowień prawa spółdzielczego oraz uniemożliwienie

Sąd w postępowaniu upominawczym ma obowiązek oceny ważności i skutków umowy stanowiącej podstawę roszczenia, zgodnie z zasadami prawa krajowego i europejskiego, nawet w przypadku ograniczenia dowodów.

Nietezowane

1. Ewidentnie sprzeczne z intencją ustawodawcy wyrażoną w art. 3851 § 2 k.c. jest przyjęcie, że każda modyfikacja umowy przez usunięcie postanowień abuzywnych prowadzi do nieważności (bezskuteczności) umowy w całości, choćby jej dalsze wykonywanie było możliwe. Co więcej, nie zostało przez ustawodawcę wykluczone utrzymanie umowy w mocy po wyeliminowaniu ‎z niej abuzywnych postanowień odnoszących się

Naruszenie obowiązku informacyjnego w kontekście art. 815 § 3 k.c. może wystąpić zarówno z winy umyślnej, jak i nieumyślnej, a w przypadku naruszenia z winy nieumyślnej, ciężar dowodu spoczywa na ubezpieczycielu, który musi wykazać, że wypadek ubezpieczeniowy nie był następstwem okoliczności niepodanych nieumyślnie do jego wiadomości.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym przyznania płatności rolnych ciężar dowodu dotyczącego stworzenia sztucznych warunków w celu uzyskania takiej płatności spoczywa na organie administracyjnym, który zobowiązany jest wykazać zachodzenie obiektywnych okoliczności i obiektywnych dowodów pozwalających na stwierdzenie, że poprzez takie działania ubiegający się o płatność zamierzał wyłącznie uzyskać