Początek biegu terminu przedawnienia roszczenia ubezpieczonego od OC wobec ubezpieczyciela należy wiązać z rozsądnie rozumianym terminem wymagalności roszczenia z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnego przypadku. Wyznacza go definitywne ustalenie odpowiedzialności cywilnej ubezpieczonego od OC podmiotu wobec poszkodowanego, albowiem dopiero wtedy powstaje obowiązek ubezpieczyciela przejęcia

1. W ramach apelacji, Sąd drugiej instancji ma obowiązek merytorycznego rozpoznania sprawy na nowo w granicach zaskarżenia, dokonując własnych ustaleń faktycznych i wybierając, interpretując oraz stosując adekwatne normy prawa materialnego, przy czym ograniczony jest jedynie zarzutami procesowymi apelującego. 2. Po uchyleniu wyroku przez Sąd Najwyższy i ponownym rozpoznaniu, Sąd odwoławczy jest związany

Naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie w rozumieniu art. 3983 § 1 pkt 1 k.p.c. ma miejsce również wtedy, gdy orzeczenie sądu nie zawiera pełnych ustaleń faktycznych odnoszących się do przesłanek zastosowanej przez ten sąd normy prawa materialnego. Zastosowanie przepisów prawa materialnego do niedostatecznie ustalonego przez sąd drugiej instancji stanu faktycznego oznacza zatem

Przyjęcie alternatywnego zachowania legalnego pozwanego (w związku z wystąpieniem przyczyny, uzasadniającej niezwłoczne odwołanie powoda ze stanowiska dyrektora, która ujawniła się po zakończeniu postępowania konkursowego) jest czynnikiem, który w swych konsekwencjach skutkuje ostatecznie brakiem szkody po stronie powoda, nawet gdyby pozwany nawiązał z powodem stosunek pracy na podstawie powołania,

Istnienia zobowiązania solidarnego nie można domniemywać. Wskazuje się przy tym, że nie ma podstaw do automatycznego kwalifikowania wszystkich umów o współdziałanie (lub podobnie nazywanych), jako umów spółki cywilnej. Uznanie konkretnej umowy za umowę spółki cywilnej jest możliwe wtedy, gdy zawiera ona wszystkie cechy konstrukcyjne umowy spółki cywilnej, tj. gdy określa dążenie wspólników do osiągnięcia

Z art. 65 § 2 k.c. wynika nakaz kierowania się przy wykładni umowy jej celem. Nie jest konieczne, aby był to cel uzgodniony strony, wystarcza cel zamierzony przez jedną stronę, który jest wiadomy drugiej.

W istocie strony umowy gwarancyjnej nie doszły do porozumienia w zakresie istotnego elementu czynności prawnej (umowy gwarancji bankowej), w związku z czym należało przyjąć, że zamierzona czynność prawna nie doszła do skutku i była czynnością nieistniejącą z uwagi na brak porozumienia stron (dyssens).

Osoba fizyczna, udzielająca poręczenia za zobowiązania małżonka - przedsiębiorcy, jest konsumentem w świetle art. 221 k.c., nawet jeśli poręczenie nie jest bezpośrednio związane z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

1. W toku postępowania wywołanego skargą o uchylenie wyroku sądu polubownego rolą sądu powszechnego nie jest badanie zgodności wyroku sądu polubownego z właściwym w sprawie prawem materialnym. Zadaniem tego sądu jest jedynie zbadanie, czy w sprawie nie wystąpiła ustawowa podstawa do uchylenia tego wyroku. Kontrola sprawowana przez sąd państwowy nie jest bowiem równoznaczna z rozstrzyganiem sprawy ex