W kontekście umów zawartych w wyniku przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, zasada swobody umów, wyrażona w art. 3531 k.c., nie wyłącza możliwości zastrzeżenia przez zamawiającego uprawnienia do kształtowania okresu świadczenia usług, jednakże takie zastrzeżenie musi być wyraźnie i jednoznacznie zaakceptowane przez drugą stronę i nie może powodować istotnej nierówności pozycji

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal

Materiał prasowy, który nie ma związku z mieniem państwowym i stosunkami cywilnoprawnymi, ale dotyczy wykonywania funkcji władczych przez państwo i procesu legislacyjnego, nie podlega wymogom sprostowania określonym w ustawie prasowej. Skarb Państwa, reprezentowany przez Ministra Sprawiedliwości, nie ma przymiotu zainteresowanego w takiej sprawie.

Niedopuszczalne jest uzupełnianie umowy przez sąd krajowy poprzez zmianę nieuczciwego warunku na podstawie prawa krajowego oraz utrzymanie części nieuczciwego warunku, jeśli prowadziłoby to do zmiany treści umowy.

W kontekście umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, klauzule przeliczeniowe i klauzule ryzyka walutowego są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozpatrywać oddzielnie. Wyeliminowanie klauzuli przeliczeniowej z umowy powoduje zrywanie powiązania umowy z walutą obcą, co uniemożliwia dalsze stosowne przeliczenia. Ponadto, postanowienia umowy pozwalające bankowi swobodnie kształtować kurs

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art

Więź rodzinna niewątpliwie jest bowiem wartością, której naruszenie może – w określonych okolicznościach – skutkować przyznaniem zadośćuczynienia za krzywdę.

Zgodnie z treścią art. 379 pkt 3 k.p.c. nieważność postępowania zachodzi, jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona. Wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że dla powstania nieważności postępowania z uwagi na powagę rzeczy osądzonej konieczne jest istnienie uprzedniego prawomocnego orzeczenia

Powołanie się na art. 382 k.p.c. może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału, orzekając wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przed sądem pierwszej instancji albo oparł swe merytoryczne orzeczenie na własnym materiale, z pominięciem wyników postępowania dowodowego przeprowadzonego przez sąd

1. Przy interpretacji umowy kredytowej istotne jest nie tylko dosłowne brzmienie umowy, ale także zamiar i cel, jakie strony miały na względzie podczas jej zawierania, zgodnie z art. 65 § 2 Kodeksu Cywilnego. 2. Oceniając, czy klauzule w umowie konsumenckiej są abuzywne, sąd powinien uwzględniać stan faktyczny i prawny na chwilę zawarcia umowy, a nie późniejsze zachowania stron, zgodnie z art. 3851

W ramach realizacji roszczenia informacyjnego agent ma prawo żądać nie tylko informacji wskazanych w oświadczeniu dającego zlecenie, ale także innych danych potrzebnych do samodzielnego ustalenia wysokości należnego mu wynagrodzenia, co stanowi istotny instrument kontroli działania dającego zlecenie oraz prewencyjny środek kształtowania się uczciwych praktyk i zachowań w rozliczeniach z agentami.

Użyty w art. 455 k.c. termin „niezwłocznie” oznacza termin realny, mający na względzie okoliczności danej sprawy. Zgodnie z treścią tego przepisu dłużnik zobowiązania bezterminowego powinien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela do wykonania. Czas owej „niezwłoczności” powinien być ustalany każdorazowo w zależności od okoliczności sprawy. Chodzi tu o taki czas, jaki jest niezbędny