Sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. zachodzi, gdy w składzie sądu bierze udział sędzia powołany na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym ustawą z 8 grudnia 2017 r., jeżeli wadliwość procesu powoływania, polegająca na zignorowaniu braku poparcia środowiska sędziowskiego i udzieleniu rekomendacji jako gratyfikacji za legitimizowanie

Orzeczenie dyscyplinarne musi zawierać szczegółową kwalifikację prawną czynu, a jego wymierzenie musi nastąpić w ustawowym terminie; brak wskazania podstaw prawnych skutkuje uchyleniem kary.

Prezydent Miasta Nowego Sącza nie wykazał błędów proceduralnych ani merytorycznych w zarządzeniu Wojewody Małopolskiego dotyczącym zmiany organizacji ruchu drogowego. Decyzja o nałożeniu ograniczeń została uznana za zgodną z interesem ogólnospołecznym, a skarga kasacyjna oddalona.

Sprzeciw dotyczący zgłoszenia znaku NIVELIUM jest zasadny, gdyż podobieństwo do znaku NIVEA prowadzi do ryzyka nienależnej korzyści i szkody dla renomy i charakteru odróżniającego wcześniej zarejestrowanych znaków towarowych B. AG.

Wznowienie postępowania administracyjnego i uchylenie ostatecznej decyzji przyznającej płatność obszarową mogą mieć miejsce, gdy ujawnione zostają nowe dowody wskazujące na istotne zmiany w kwalifikujących się powierzchniach działek rolnych.

Wznowienie postępowania administracyjnego w sprawach przyznania płatności ONW jest zasadne, gdy ujawnione zostaną nowe, nieznane organowi w chwili wydania decyzji, okoliczności wpływające na kwalifikację działek i wysokość dotacji.

Zatwierdzenie taryfy wodociągowej przez organ regulacyjny, po upływie terminu 45 dni, nie narusza prawa o ile postępowanie zostało przeprowadzone z zachowaniem warunków ekonomicznych i formalnych, a strona miała możliwość wniesienia odmiennych dowodów w tym zakresie.

W sprawie dotyczącej zatwierdzania taryf regulacyjnych, NSA uznał, że organ regulacyjny powinien stosować zasady równoważące ochronę interesów konsumentów i konieczność zapewnienia przedsiębiorstwom niezbędnych przychodów. W przypadku braku poprawionego wniosku, organ może wydać decyzję tymczasową.

Przewoźnik drogowy posiadający licencję na przewóz osób samochodem osobowym zobowiązany jest spełniać ustawowe warunki przewozu okazjonalnego pojazdami niespełniającymi kryterium konstrukcyjnego, pod rygorem sankcji określonych w załączniku do ustawy o transporcie drogowym.

Zarządzający transportem jest obowiązany do zapewnienia ważnych badań lekarskich i psychologicznych kierowców, niezależnie od formy ich zatrudnienia, co czyni go odpowiedzialnym za naruszenia tych obowiązków i uzasadnia nałożenie kar administracyjnych.

NSA uchyla zaskarżony wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność pełniejszego uzasadnienia przez organy administracyjne uznania marży zysku za nieuzasadnioną w kontekście prawa o taryfach wodno-kanalizacyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".

Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym związane z brakami w wymaganych orzeczeniach lekarskich kierowców nie jest tożsame z deliktami wymienionymi w załączniku nr 3 ustawy, uzasadniając tym samym oddalenie skargi strona pozostaje zobowiązana do uiszczenia kary pieniężnej.

Stwierdzenie nowej istotnej okoliczności faktycznej lub nowego dowodu, nieznanego organowi w chwili wydania decyzji, mimo że istniał, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i oznacza naruszenie prawa, co uprawnia sąd do uchylenia decyzji.

Brak aktualizacji numeru rejestracyjnego przypisanego do urządzenia viaBOX skutkuje nieuiszczeniem opłaty elektronicznej za przejazd po drogach płatnych, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej przez organ administracyjny.

Odpowiedzialność administracyjna nadawcy towaru za naruszenia przepisów transportu drogowego nie wymaga wykazania winy; wystarczy stwierdzenie naruszenia obowiązujących zasad przewozu odpadów i wykazanie wpływu na powstanie naruszenia.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym było dotknięte nieważnością, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na pozbawienie strony możliwości obrony swych praw.

Skarga kasacyjna została oddalona, ponieważ nie wykazano uchybień proceduralnych ani merytorycznych po stronie organów administracyjnych, co potwierdza zasadność nałożenia kary pieniężnej za naruszenia transportowe.

Brak uiszczenia opłaty elektronicznej za przejazd wynikał z wyczerpania baterii w viabox, za który odpowiada właściciel pojazdu, co stanowi podstawę do utrzymania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przez GITD.

W sprawach administracyjnych kar pieniężnych nakładanych na podstawie ustawy o transporcie drogowym, przepisy Działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego nie znajdują zastosowania, gdy ustawa szczególna dostatecznie reguluje przesłanki, w tym odstąpienia od odpowiedzialności.

Odpowiedzialność przewoźnika drogowego za naruszenie przepisów o ręcznym wprowadzaniu danych kierowcy nie zależy od winy; wystarczy samo stwierdzenie naruszenia do nałożenia kary. Dokumenty wewnętrzne przedsiębiorstwa nie podważają dowodów z kontroli.

Działanie polegające na przewozie osób bez wymaganej licencji, nawet bez formalnego statusu przedsiębiorcy, wypełnia znamiona naruszenia przepisów o transporcie drogowym, skutkując możliwością nałożenia kary pieniężnej.

Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., należy tym samym rozumieć w odmienny sposób aniżeli obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, o którym mowa w art. 7 k.p.a., czy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, o którym mowa w art. 77 § 1 k.p.a. Postępowanie wyjaśniające w ramach wydawania zaświadczenia służby opracowaniu już istniejących