Organ administracyjny ma obowiązek niezwłocznie poinformować stronę o brakach formalnych wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich oraz skutkach ich nieusunięcia, a zaniechanie tego obowiązku może mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Stworzenie sztucznych warunków w celu uzyskania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, poprzez centralne zarządzanie przez jedną osobę różnymi podmiotami prawnymi, które formalnie tworzą samodzielne jednostki, prowadzi do odmowy przyznania takich płatności, zgodnie z art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.

Warunkiem uzyskania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) jest posiadanie tytułu prawnego do zgłaszanych gruntów, a sam fakt ich posiadania nie jest wystarczający.

Wykonywanie przewozu drogowego osób bez wymaganych prawem dokumentów, nawet jednorazowo i bez formalnej rejestracji działalności gospodarczej, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Wypowiedzenie umowy kredytu z zastrzeżeniem warunku w rozumieniu art. 75 i art. 75c prawa bankowego jest dopuszczalne, o ile nie prowadzi do zaskoczenia kredytobiorcy i stwarza możliwość kontynuacji umowy, a jednocześnie udostępnienie środków finansowych przez bank stanowi potwierdzenie zawarcia umowy kredytowej, nawet gdy początkowo występują wątpliwości co do umocowania osoby podpisującej umowę.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając w granicach skargi kasacyjnej, nie jest zobowiązany do konkretyzowania ani korygowania zarzutów skargi, a skarga kasacyjna, aby mogła być merytorycznie rozpatrzona, musi precyzyjnie wskazywać przepis prawa, który został naruszony oraz sposób tego naruszenia.

W sytuacji, gdy skarga kasacyjna nie wskazuje konkretnych przepisów prawa materialnego lub procesowego, które zostały naruszone przez sąd pierwszej instancji, lub nie uzasadnia, na czym polegało naruszenie tych przepisów, Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca skargę jako bezzasadną, uznając poprawność ustaleń prawnych i faktycznych sądu niższej instancji.

Nieruchomości będące w faktycznym władaniu przedsiębiorstwa państwowego, które nie posiada dokumentów potwierdzających zarząd lub użytkowanie w dniu 27 maja 1990 r., podlegają komunalizacji z mocy prawa na rzecz gminy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r.

Odpowiedzialność inwestora za zobowiązania wobec podwykonawcy nie musi wynikać z solidarności inwestora i wykonawcy, jeżeli istnieje bezpośredni stosunek zobowiązaniowy między inwestorem a podwykonawcą, wynikający z ustaleń dokonanych bezpośrednio między tymi stronami.

Błędna treść instrukcji wypełnienia wniosku o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej nie obciąża skarżącego, jeśli wykazane jest, że instrukcja została przestrzegana, a negatywne konsekwencje wynikają wyłącznie z jej niejasności.

Błędy w instrukcji wypełnienia wniosku o płatność rolno-środowiskowo-klimatyczną nie obciążają organu administracyjnego, jeśli decyzja odmowna jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa materialnego i właściwie odnosi się do całokształtu rozstrzyganej sprawy.

Działalność polegająca na faktycznym przewozie osób za odpłatnością, nawet jednorazowo, podlega przepisom ustawy o transporcie drogowym i wymaga posiadania odpowiednich zezwoleń oraz licencji, niezależnie od formalizacji prowadzonej działalności gospodarczej.

Skarga kasacyjna, aby była skuteczna, musi dokładnie wskazywać naruszone przepisy prawa materialnego lub postępowania i wykazywać, w jaki sposób wpłynęły one istotnie na wynik sprawy. Błędne sformułowanie zarzutów uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie skargi kasacyjnej przez Sąd.

Przepis art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym wyłącza możliwość nałożenia odrębnych kar za naruszenia stwierdzone podczas jednej kontroli jedynie w sytuacji, gdy te same naruszenia odpowiadają określeniom w obu załącznikach nr 3 i nr 4 do ustawy, a nie w każdym przypadku stwierdzenia naruszeń w czasie jednej kontroli.

Wykonywanie transportu drogowego bez licencji oraz wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego jest podstawą do nałożenia kary pieniężnej, nawet jeśli przewóz osób odbywa się za pomocą aplikacji mobilnej, a działalność nie jest formalnie zarejestrowana.

Ocena podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz zwrotu nienależnie pobranych świadczeń powinna być dokonywana w odrębnych postępowaniach, a ustalenie nienależności świadczeń wymaga wykazania braku prawa do świadczenia oraz świadomości nienależności po stronie pobierającego w trakcie pobierania.

Obniżenie świadczenia emerytalnego funkcjonariusza, który służył na rzecz totalitarnego państwa, ale także pomyślnie przeszedł weryfikację i pełnił funkcję w wolnej Polsce, do poziomu przeciętnej emerytury, narusza zasady równości i bezpieczeństwa socjalnego określone w Konstytucji RP.