W sprawach dotyczących zarzutów o naruszenie dóbr osobistych w kontekście krytyki działalności publicznej lub społecznej, oceny krytyczne mogą być uznane za naruszające dobra osobiste, jeśli nie opierają się na solidnej podstawie faktycznej oraz brakuje im rzetelności, nawet w sytuacjach, gdy osoba krytykowana pełni funkcje społeczne lub publiczne. Wolność wyrażania opinii nie stanowi nieograniczonego

W sprawach dotyczących wypadków przy pracy, odpowiedzialność za szkodę może być modyfikowana przez stopień przyczynienia się poszkodowanego do powstania tej szkody, nawet jeśli pracodawca nie dopełnił swoich obowiązków w zakresie szkolenia BHP i zapewnienia odpowiednich środków ochrony. Sąd oceniając stopień przyczynienia się poszkodowanego, bierze pod uwagę nie tylko zaniedbania ze strony pracodawcy

1. W państwie prawnym interpretator musi zawsze w pierwszym rzędzie brać pod uwagę językowe znaczenie tekstu prawnego. Jeżeli językowe znaczenie tekstu jest jasne, wówczas - zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda - nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. W takim wypadku wykładnia pozajęzykowa może jedynie dodatkowo potwierdzać, a więc wzmacniać, wyniki wykładni językowej

Sądy administracyjne są uprawnione do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, nawet jeśli Trybunał odroczył moment utraty jego mocy obowiązującej. Odroczenie utraty mocy obowiązującej przepisu ma na celu umożliwienie jego zmiany przez właściwy organ, ale nie oznacza, że przepis ten cały czas był zgodny z Konstytucją. Strona, która

W przypadku umów zawieranych z udziałem konsumentów, niedozwolone postanowienia umowne, naruszające zasady współżycia społecznego, nie wiążą konsumenta, a skutkiem ich uznania za niedozwolone jest konieczność rozliczenia roszczeń obu stron umowy, stosując teorię dwóch kondykcji, zgodnie z art. 410 § 1 i 2 k.c., co znajduje zastosowanie niezależnie od faktu, czy umowa upada w całości, czy też pozostaje

Sądy nie są związane aktami rangi podustawowej i mają prawo do oceny ich zgodności z Konstytucją lub ustawą. W przypadku stwierdzenia niezgodności przepisu z Konstytucją, sąd ma prawo odmówić jego zastosowania.

Zgodnie z art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności aktu prawnego z Konstytucją lub ustawą, umożliwia wznowienie postępowania lub zmianę wcześniej podjętych decyzji.