Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy nie ma zastosowania do nowozatrudnionych pracowników, jeśli został skutecznie rozwiązany przed podpisaniem umowy o pracę, a wyłączenie jego stosowania w umowie o pracę jest zgodne z prawem, jeżeli warunki umowy są indywidualnie negocjowane i korzystniejsze dla pracownika.

Rozwiązanie stosunku pracy w formie SMS, bez uzasadnienia przyczyny w trybie art. 52 k.p., narusza przepis art. 30 § 3 k.p. o wymogu zachowania formy pisemnej dla oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę. Tego rodzaju formalne uchybienie upoważnia pracownika do roszczenia odszkodowania.

Uposażenie rodzinne przyznawane rodzinie zmarłego sędziego nie jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego i przepisy dotyczące zawieszenia renty rodzinnej z powodu osiągania przychodu powyżej określonego progu nie mają do niego zastosowania.

Zgodnie z art. 18m ust. 1 pkt 6 ustawy o promocji zatrudnienia marszałek województwa jest zobowiązany do wykreślenia podmiotu z rejestru prowadzących agencje zatrudnienia w przypadku nieusunięcia przez podmiot w wyznaczonym terminie stwierdzonych naruszeń w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Pomimo braku skutecznego przejścia części zakładu pracy w trybie art. 231 k.p., czynności z zakresu prawa pracy dokonane przez podmiot, który miał być przejmującym pracodawcą, mogą wywoływać skutki prawne, jeżeli były dokonane za wiedzą i bez sprzeciwu faktycznego pracodawcy, a sankcja nieważności w stosunkach pracy powinna być stosowana wyjątkowo, zwłaszcza gdy czynności te nie zostały dokonane wbrew

Ustawodawca, konstruując sformułowanie "wypadki szczególnie uzasadnione", w sposób zamierzony oparł się na zwrocie niedookreślonym, co pozwala organowi stosującemu prawo dokonać we własnym zakresie oceny, czy należy zastosować zasadę ogólną, czy odstąpić od niej z powodu szczególnej sytuacji strony z uwzględnieniem okoliczności danej sprawy. Ocena sądu, czy faktycznie zachodzi "wypadek szczególnie

Stosowanie zadaniowego systemu czasu pracy wymaga od pracodawcy dokumentowania i wykazania, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w wymiarze czasu pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p., co w razie sporu pomiędzy stronami umożliwia sądową kontrolę tego systemu czasu pracy w zakresie roszczeń o zasądzenie wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeżeli wykonanie

Wręczona funkcjonariuszowi służby celno-skarbowej propozycja zatrudnienia nie ma charakteru cywilnoprawnego. W istocie jest to akt administracyjnoprawny, którego kontrola następuje w postępowaniu cywilnym. Kwestia roszczeń powoda nie powinna być rozstrzygana jako roszczenie ze stosunku pracy, bowiem dotyczy stosunku służbowego, a jako taka powinna być rozstrzygnięta w zwykłym postępowaniu cywilnym.

W przypadku konieczności zwolnień z przyczyn ekonomicznych, pracodawca zachowuje swobodę wyboru kryteriów doboru pracowników do zwolnienia, o ile są one obiektywne i sprawiedliwe; jednym z dopuszczalnych kryteriów może być staż pracy na danym stanowisku.

Pisemne oświadczenie woli pracodawcy określające nowe zasady wynagradzania pracownika nie jest wypowiedzeniem zmieniającym, jeżeli nie zawiera oświadczenia o wypowiedzeniu dotychczasowych warunków umowy o pracę. Tego rodzaju oświadczenie pracodawcy jest kwalifikowane jako oferta zmiany treści umowy, której przyjęcie przez pracownika może nastąpić w sposób dorozumiany.

Likwidacja stanowiska pracy jako wynik rzeczywistych zmian organizacyjnych w zakładzie podjętych w ramach przysługującej pracodawcy autonomii zarządczej stanowi uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę, nawet jeśli zadania wykonywane przez pracowników na zlikwidowanych stanowiskach są powierzane podmiotom zewnętrznym.

Akta organu rentowego, w tym dokumenty złożone w postępowaniu przed tym organem, stanowią integralną część akt sprawy sądowej po wniesieniu odwołania, a zatem nie mogą być objęte prekluzją dowodową na podstawie art. 381 k.p.c. Przy ocenie, czy orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów jest równoznaczne ze znacznym stopniem niepełnosprawności, należy uwzględnić zmiany prawne wprowadzone po wydaniu

W świetle prawa, zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego oparte na umowie o pracę, która nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w reżimie pracowniczym, nie stanowi ważnego tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi; sąd kasacyjny nie ma kompetencji do przewartościowania ustaleń faktycznych i dowodowych dokonanych przez sądy niższych instancji.

W sytuacji, gdy stosunek służbowy funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej został przekształcony w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę, nie dochodzi do konwersji, lecz do ustania stosunku służbowego traktowanego jak zwolnienie ze służby, a odpowiednim trybem rozpatrzenia roszczenia o przywrócenie do służby jest postępowanie administracyjne, a nie postępowanie przed sądem pracy.

Art. 31 ust. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ma charakter lex specialis wobec art. 15 ust. 7 ustawy o finansach publicznych, co oznacza, że samorządowy zakład budżetowy prowadzący działalność jako zakład aktywności zawodowej zobowiązany jest do przekazywania uzyskanych środków na zakładowy fundusz aktywności, a nie do budżetu jednostki samorządu

Prawomocny wyrok karny, który ustala naruszenie praw pracowniczych oraz fakt pozostawania w stosunku pracy, ma znaczenie prejudycjalne dla sądu cywilnego rozpoznającego spór dotyczący istnienia stosunku pracy między tymi samymi stronami, tak że sąd cywilny jest zobowiązany wziąć pod uwagę te ustalenia przy rozstrzyganiu sprawy.

Związek między zasadami równego traktowania a zasadami niedyskryminacji polega wyłącznie na tym, że jeśli pracownicy, mimo wypełniania tak samo jednakowych obowiązków, traktowani są nierówno ze względu na przyczyny wymienione w art. 183a k.p., wówczas mamy do czynienia z dyskryminacją. Jeśli natomiast nierówność nie jest podyktowana zakazanymi kryteriami, można mówić jedynie o naruszeniu zasady równych

Obniżenie wymiaru czasu pracy i wynagrodzenia nauczyciela mianowanego, wynikające z obiektywnych potrzeb organizacyjnych szkoły i błędnego przekonania o statusie zatrudnienia, nie stanowi dyskryminacji ze względu na płeć i wiek.

Skoro prawo do urlopu wypoczynkowego obliczane jest w oparciu o dni robocze, ekwiwalent za niewykorzystany urlop powinien być ustalany analogicznie, uwzględniając powszechne zasady ustalania ekwiwalentu w Kodeksie pracy, z pominięciem współczynnika 1/30, co wynika z braku szczegółowych regulacji w ustawie o Biurze Ochrony Rządu.

Nie może być sporu co do tego, iż nie jest czynnością zmierzającą bezpośrednio do dochodzenia roszczenia zawezwanie do próby ugodowej, którego celem jest jedynie wydłużenie okresu zaskarżalności wierzytelności przez doprowadzenie do kolejnej przerwy biegu przedawnienia. Taki cel pozostaje zarówno w sprzeczności z założeniami instytucji przedawnienia roszczenia, którymi jest przede wszystkim czasowe

Niewypłacalność pracodawcy zachodzi w przypadku, gdy został zgłoszony wniosek o wszczęcie postępowania zbiorowego w oparciu o niewypłacalność pracodawcy, który następnie w fazie rozpoznawczej został uwzględniony bądź oddalony z powodu braku środków na koszty postępowania. Wydanie odpowiedniego orzeczenia na skutek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości jest zatem warunkiem uznania pracodawcy za niewypłacalnego

Z samego oświadczenia pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę musi wynikać, w sposób niebudzący wątpliwości, co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi i usprawiedliwiającego rozwiązanie z nim stosunku pracy. Dalsza konkretyzacja i uzupełnianie przyczyny wypowiedzenia mogą służyć jedynie pełniejszemu uzasadnieniu wypowiedzenia, nie mogą jednak usunąć wadliwości (niekonkretności lub nieprawdziwości

Przejście części zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 231 k.p. wyklucza możliwość rozwiązania stosunku pracy pod pretekstem likwidacji pracodawcy, a nowy pracodawca odpowiada za wszelkie zobowiązania wynikające z niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy przez poprzednika.

Niezawieranie pisemnych umów o kierowaniu do pracy za granicą oraz brak pisemnego informowania o opłatach i kosztach związanych ze skierowaniem do pracy za granicą przez podmiot prowadzący agencję zatrudnienia stanowi naruszenie obowiązków wynikających z art. 85 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i uzasadnia zakaz wykonywania działalności przez taki podmiot. Ochrona osób korzystających z usług agencji