Z art. 52 § 2 k.p. da się wyprowadzić klarowną sekwencję zdarzeń. Najpierw powinny wystąpić „okoliczności uzasadniające rozwiązanie umowy”, następnie „uzyskanie przez pracodawcę wiadomości”, po czym zatrudniający rozwiązuje umowę o pracę bez wypowiedzenia. Wzorcowo zdarzenia te powinny nastąpić w tej kolejności. Intrygujące jest pytanie o ocenę przypadków, w których zaburzono tak nakreślony ciąg zdarzeń

1. Jeżeli w świetle innych reguł wykładni nie da się jednoznacznie ustalić sensu oświadczenia woli, to należy przyjąć takie jego znaczenie, jakie nie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, a które pozwala osiągnąć cel składającego oświadczenie woli, przy założeniu, że jest on osobą działającą racjonalnie, a więc dobierającą efektywne środki działania dla osiągnięcia zamierzonego

Prawidłowa wykładnia art. 170 ust. 4 ustawy – Przepisy wprowadzające Krajową Administrację Skarbową nakazuje, w zakresie przysługującej im odprawy z tytułu wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie art. 170 ust. 1 tej ustawy, odpowiednio stosować do pracowników KAS (niebędących funkcjonariuszami ani urzędnikami Służby Cywilnej zatrudnionymi na podstawie mianowania), art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych

Zapewnienie pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego odpowiedniego miejsca do spania w kabinie tego pojazdu podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie pozbawia go roszczenia o zwrot kosztów noclegu.

Umowa cywilno-prawna o przejęcie pracowników jest tylko zdarzeniem prawnym, które może wywołać skutek w postaci przejścia zakładu pracy jedynie wtedy gdy dojdzie do faktycznego przejścia składników jednostki gospodarczej decydujących o jej tożsamości, a takie przejście nie nastąpiło.

Uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie musi być jedynie zawinione uchybienie pracownicze wywołujące istotną szkodę majątkową w mieniu pracodawcy. Taką przyczyną może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy.

Dla skutecznego rozwiązania za wypowiedzeniem stosunku pracy z mianowanym nauczycielem akademickim z innych ważnych przyczyn przepis art. 125 ustawy o szkolnictwie wyższym wymaga zasięgnięcia opinii wskazanego w statucie organu kolegialnego uczelni. Wymóg ten został wprowadzony w miejsce obowiązku uzyskania zgody tego organu, wymaganego w poprzednio obowiązującym brzmieniu art. 125 (tj. przed nowelizacją

W procesie o przywrócenie do pracy pracodawca z jednej strony ma obowiązek udowodnić zasadność wypowiedzenia oraz poprawność uruchomionej w tym celu procedury. Dostrzeżenie wad na tym ostatnim polu (powód był pracownikiem szczególnie chronionym w rozumieniu art. 118a ustawy o powszechnym obowiązku obrony) nie wyczerpuje obowiązków sądu powszechnego w procesie o przywrócenie do pracy, skoro w grę wchodzi

Ocena stanu zdrowia osoby w wieku do 16-tego roku życia dokonywana w celu ustalenia, czy jest ona osobą niepełnosprawną oraz w celu określenia wskazań związanych z jej niepełnosprawnością (sposobów jej kompensacji) musi uwzględniać następujące okoliczności. W pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy u takiej osoby występują stany chorobowe wymienione w § 2 ust. 1 pkt 1-9 rozporządzenia z

1. Działanie w ramach porządku prawnego wyłącza bezprawność naruszenia dobra osobistego, ale pod pewnymi warunkami. W ogólności bezprawność oznacza bowiem zachowanie niezgodne (sprzeczne) z prawem. Jeżeli więc obowiązujące przepisy przewidują określone procedury, to działanie w ich ramach (często wkraczające w sferę prawnie chronionych dóbr osobistych) z reguły nie jest bezprawne. Jeżeli jednak w toku

1. Jeżeli członek zarządu spółki z ograniczona odpowiedzialnością pozostaje w stosunku pracy z tą spółką, to łączą go z nią równolegle dwa stosunku prawne – jeden regulują przepisy prawa spółek, drugi prawa pracy. Jeżeli miałoby dojść w takiej sytuacji do rozwiązania umowy o pracę zanim ustanie stosunek korporacyjny (co jest możliwe do wyobrażenia, wypowiedzenie umowy o pracę na stanowisku członka

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Wadliwa (niedopuszczalna) jest regulacja zakładowego prawa płacowego, która ze stażu uprawniającego pracownika do nagrody jubileuszowej wyłącza okres jego zawodowej służby wojskowej, przy jednoczesnym zaliczeniu zatrudnienia u innych pracodawców i okresów czynnej służby wojskowej.

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej

Dopuszcza się stosowanie art. 66 § 2 k.c. w zakresie umów zawieranych pomiędzy pracownikami a pracodawcami.

Brak możliwości powierzenia osobie trzeciej czy też wyspecjalizowanej instytucji opieki nad dzieckiem na czas pracy nie stanowi trwałej przeszkody w podjęciu pracy i nie można jej kwalifikować jako uzasadnioną przyczynę odmowy podjęcia zatrudnienia, o której mowa w art. 33 ust. 4 pkt 3 u.p.z.i.r.p.

Jeżeli pracodawca nie prowadzi dokumentacji umożliwiającej sprawdzenie prawidłowości naliczania wypłaconych świadczeń (czyli z dokumentacji przedstawionej przez pracodawcę nie można jednoznacznie wykazać, z jakiego tytułu wypłacano pracownikowi poszczególne kwoty), to pracodawca musi liczyć się z tym, że to na nim będzie spoczywał ciężar udowodnienia prawidłowego obliczenia i wypłacenia świadczenia

Zawezwanie do próby ugodowej na podstawie art. 185 § 1 k.p.c. przerywa bieg terminu przedawnienia w odniesieniu do wierzytelności określonych w tym wezwaniu, tak co do przedmiotu żądania jak i co do wysokości. Nie oznacza to jednak, że każde zawezwanie do próby ugodowej, niezależnie od swojej treści wywrze taki skutek. Zawezwanie do próby ugodowej na podstawie art. 185 § 1 k.p.c. przerywa bieg terminu

W orzecznictwie Sądu Najwyższego widoczna jest tendencja do uznawania za pracodawcę, w złożonych strukturach organizacyjnych, niższego szczebla tej struktury. Na przykład, jeżeli spółka prawa handlowego ma oddziały w różnych miejscowościach, to one są zazwyczaj uważane za pracodawców, a nie spółka, mimo że ona jest osobą prawną. Nie inaczej jest w innych podmiotach, które należą choćby do Skarbu Państwa

Nie dochodzi w świetle art. 321 § 1 k.p.c. do wyrokowania, co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem ani zasądzania ponad żądanie, w sytuacji gdy pracodawca jednostronnie uznał, że należało rozwiązać stosunek pracy w trybie natychmiastowym, a powódka zażądała w pozwie odszkodowania w kwocie trzymiesięcznego wynagrodzenia trybie art. 55 § 11 k.p., pozostając w mylnym przekonaniu, że mogła po dacie