Na stronie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych ukazał się 4 marca 2011 r. komunikat przypominający o dokumencie, który od 1 stycznia 2011 r. daje prawo do obniżenia wpłat na PFRON.

Pracownik, który nie przyczynił się w żaden sposób do wypłaty nienależnego wynagrodzenia za pracę, co do zasady nie musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu tego typu płatności ze stosunku pracy. Bez znaczenia jest też fakt późniejszego poinformowania przez pracodawcę o nienależnej wypłacie (wyrok Sądu Najwyższego z 8 czerwca 2010 r., I PK 31/10).

Odmowa przeniesienia do pracy w innej miejscowości przy niezmienionych warunkach płacowych może być uznana za współprzyczynę rozwiązania umowy o pracę wykluczającą zastosowanie przepisów o rozwiązywaniu stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Pracownik w takim przypadku nie otrzyma odprawy (wyrok Sądu Najwyższego z 12 sierpnia 2009 r., II PK 38/09).

Pracodawcy zatrudniający pracowników niepełnosprawnych mogą otrzymać od Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych znaczącą pomoc finansową z tego tytułu. Pomoc zwykle przekracza koszty realizacji uprawnień pracownika wynikających z jego niepełnosprawności, takich jak dodatkowy urlop czy skrócony czas pracy.

Od 1 stycznia 2010 r. nastąpiła zmiana w zakresie kształtowania wysokości przyrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwie. Obecnie wysokość przyrostu wynagrodzeń ustalają strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy (zakładowa organizacja związkowa i pracodawca).

Z pracownikiem samorządowym skazanym prawomocnie za przestępstwo umyślne należy rozwiązać umowę o pracę. Obowiązek taki jest zgodny z Konstytucją - wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 stycznia 2009 r. (sygn. P 40/07).

Czas pozostawania bez pracy, za jaki pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie, nie musi obejmować miesięcy następujących bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy (uchwała Sądu Najwyższego z 2 lipca 2008 r., II PZP 12/08)

Trybunał Konstytucyjny orzekł w wyroku z 1 lipca 2008 r. (sygn. akt K 23/07) o niezgodności z konstytucją trybu powoływania rad pracowników przez związki zawodowe. Jednocześnie przesunął utratę mocy tych niekonstytucyjnych przepisów na okres 12 miesięcy od daty publikacji wyroku. Przestaną one zatem obowiązywać od 9 lipca 2009 r. Trybunał nie zakwestionował natomiast ważności mandatów już wybranych

Sąd jest zobowiązany do zbadania zasadności rozwiązania stosunku pracy również w przypadku zwolnień grupowych (wyrok Sądu Najwyższego z 8 sierpnia 2006 r., I PK 50/06).

Przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę należy podawać precyzyjnie. Jeżeli u danego pracodawcy obowiązuje regulamin organizacyjny lub inne tego typu przepisy, w wypowiedzeniu powinny być wykazane wyłącznie naruszenia norm odnoszących się do danego stanowiska pracy. Nie można rozszerzać odpowiedzialności pracownika ponad unormowania wskazane w przepisach organizacyjnych dla danego stanowiska (wyrok Sądu