Zakaz konkurencji obejmujący okres po ustaniu stosunku pracy aktualizuje się w chwili, gdy między stronami umowy o zakazie konkurencji nie istnieje już stosunek pracy (uchwała składu 3 sędziów Sądu Najwyższego z 7 marca 2006 r., I PZP 5/05).
Oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu stosunku pracy pracownikowi powinno składać się z określonych elementów. Ich brak nie powoduje jednak nieważności samej czynności prawnej, jaką jest wypowiedzenie umowy o pracę, ale skutkuje tym, że jest ono wadliwe. W związku z wadliwością pracownik może skutecznie dochodzić przed sądem pracy roszczeń przysługujących w związku z nieuzasadnionym lub niezgodnym
Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania na dyżurze poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania obowiązków wynikających z umowy o pracę. Dyżur ten może odbywać się w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.
Pracodawcy zobowiązani zostali w Kodeksie pracy do zaspokajania w miarę posiadanych środków socjalnych potrzeb pracowników. Oznacza to, że jeżeli dysponują określonymi rezerwami finansowymi, powinni przeznaczać je także na pewne formy finansowego wsparcia pracowników. Ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (j.t. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr
Jeżeli pracodawca dysponuje prawidłowo wystawionym zaświadczeniem lekarskim, dopuszczającym danego zatrudnionego do pracy na zajmowanym stanowisku, to nie ma obowiązku dodatkowego weryfikowania prawdziwości tego orzeczenia. Zgon w miejscu pracy, wywołany przewlekłą chorobą, nie może być wówczas uznany za wypadek przy pracy, gdyż choroba ta nie stanowi przyczyny zewnętrznej śmierci (wyrok Sądu Najwyższego
Trudności kadrowe pracodawcy uzasadniają zasądzenie na rzecz pracownika jedynie odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy. Naruszenie przepisów, które wystąpiło już po zakończeniu stosunku pracy, może spowodować sytuację, w której przywrócenie do pracy będzie niemożliwe (wyrok Sądu Najwyższego z 8 lutego 2006 r., III PK 97/05).
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika jest najbardziej niekorzystnym dla niego zakończeniem stosunku pracy. Dlatego pracodawca, decydując się w ten sposób rozwiązać umowę o pracę, powinien spełnić wszystkie warunki właściwe do zwolnienia dyscyplinarnego. W przeciwnym razie naraża się na roszczenia pracownika, który może dochodzić przywrócenia do pracy lub odszkodowania z tytułu
Przepisy art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem w okresie urlopu wychowawczego także w sytuacjach, gdy nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 1861 § 1 zdanie drugie Kodeksu pracy (uchwała składu 3 sędziów Sądu Najwyższego z 15 lutego 2006
W razie nieudzielenia przez pracodawcę w okresie rozliczeniowym innego dnia wolnego od pracy w zamian za dozwoloną pracę świadczoną w niedzielę lub święto, pracownikowi przysługuje za każdą godzinę takiej pracy tylko jeden dodatek przewidziany w art. 15111 § 2 in fine lub § 3 k.p. (uchwała składu 3 sędziów Sądu Najwyższego z 15 lutego 2006 r., II PZP 11/05).
Wśród przychodów, które są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, są m.in. świadczenia należne z tytułu niezdolności do pracy lub za okres tej niezdolności. Natomiast z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne nie podlega wyłączeniu wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy finansowane ze środków pracodawcy.
Udzielenie urlopu zaległego w okresie wypowiedzenia powinno być uzgodnione z pracownikiem. Niedopuszczalna jest jednak odmowa przyjęcia już udzielonego urlopu - chyba że pracownik odmowę taką uzasadni ważnymi przyczynami (wyrok Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2006 r., sygn. I PK 124/05).
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników (z wyłączeniem prokuratorów i sędziów) stanowi przychód, w rozumieniu przepisów podatkowych, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, poza ściśle określonymi składnikami tego przychodu. Z obowiązku z odprowadzania składek zwolnione są określone zarówno rodzaje wypłat pieniężnych, jak i świadczeń w naturze.
Niedziele i święta są dla pracownika dniami wolnymi od pracy. Jednak w pewnych przypadkach praca w te dni jest dopuszczalna, ale pracodawca jest zobowiązany do dodatkowej rekompensaty za tę pracę. W takim przypadku wątpliwości powstają co do wysokości dodatku, jaki pracodawca powinien zapłacić pracownikowi za pracę w niedzielę lub święto.
Objęcie przez pracownika innego stanowiska pracy w innej miejscowości w wyniku ustnego porozumienia zmieniającego może być w okolicznościach sprawy traktowane jako dorozumiane wyrażenie zgody na otrzymywanie wynagrodzenia pomniejszonego o premię przewidzianą wyłącznie dla poprzedniego stanowiska (wyrok Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2002 r., I PKN 575/01, OSNP 2004/11/190).
Zakres zastosowania art. 1514 k.p. nie obejmuje tych kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu pracy, których obowiązki nie ograniczają się do organizowania kontroli i nadzorowania czynności pracowników podległej sobie komórki, lecz polegają na wykonywaniu pracy na równi z nimi (wyrok Sądu Najwyższego z 13 stycznia 2005 r., II PK 114/04, OSNP 2005/16/245).
W razie złamania przez byłego pracownika zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy pracodawcy należy się od tego pracownika zwrot całej kwoty wypłaconego odszkodowania (wyrok Sądu Najwyższego z 10 stycznia 2006 r., sygn. I PK 97/05).
W zakresie innych niż wynagrodzenie świadczeń pieniężnych ze stosunku pracy, takich jak odprawa emerytalno-rentowa - przepisy układu zbiorowego mogą również dotyczyć pracowników będących osobami zarządzającymi zakładem pracy. Jeżeli układ zbiorowy przewiduje odprawę wyższą niż kodeksowa - należy wypłacić kwotę wyższą (wyrok Sądu Najwyższego z 10 stycznia 2006 r., sygn. I PK 115/05).