Obligatoryjne świadczenia urlopowe wypłacane przez pracodawcę są ewidencjonowane na koncie kosztów zespołu 4 „Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia”. Ewidencja powinna uwzględnić fakt, że pracodawca obowiązany jest pobrać za pracownika zaliczkę na podatek dochodowy, oraz to, że świadczenie urlopowe do wysokości odpisu podstawowego nie jest uwzględniane w podstawie ustalania składki na ubezpieczenia

Pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, mają wybór formy, w jakiej będą zaspokajali ich potrzeby socjalne. Ta grupa pracodawców może albo utworzyć fundusz socjalny (na ten temat publikujemy też tekst na str. 79), albo wypłacać raz w roku świadczenie urlopowe. Jeśli zostanie podjęta decyzja o wypłacaniu

Wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, stanowiące zgodnie z art. 134 § 12 k.p. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2003 r. podstawę obliczania dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych na podstawie art. 134 § 1 k.p., nie obejmuje: l dodatku specjalnego za trudną pracę, określonego w § 12 i załączniku nr 6 do rozporządzenia

Pracodawca nie ma kompetencji do samodzielnego tworzenia „zasad etyki przedsiębiorstwa”. Może natomiast tworzyć odpowiednie kwestionariusze i żądać od pracowników odpowiedzi na zawarte w nich pytania dotyczące pracy, zadań oraz współpracowników - również w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Odmowa udzielenia odpowiedzi na takie pytania stanowi naruszenie obowiązków pracowniczych (wyrok

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych dopuszcza zwrotną pomoc na cele mieszkaniowe jako jedną z form pomocy socjalnej świadczonej przez pracodawcę. Pożyczki mieszkaniowe mają być udzielane na warunkach określonych umową. Ustawa nie precyzuje tej kwestii bardziej szczegółowo. W związku z tym znajdą tu zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, Kodeksu cywilnego, a także postanowienia Regulaminu

Kwestionowane przepisy (art. 98 ust. 4 w związku z art. 145 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym od 15 lutego 2000 r. do 21 września 2004 r. - przyp. red.) dotyczące opłaty adiacenckiej od wzrostu wartości nieruchomości będącej wynikiem jej podziału naruszają konstytucyjną zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa - wyrok Trybunału

Artykuł 2 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2a ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w zakresie, w jakim przepisy te uniemożliwiają pracownikom skorzystanie z usług świadczonych przez pracodawcę na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej i sportowo-rekreacyjnej, jeśli są świadczone poza terenem kraju, jest niezgodny z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji RP (wyrok Trybunału

Posłużenie się w zakładowym układzie zbiorowym pracy sformułowaniem, że pracownicy otrzymają nagrody „zależnie od decyzji organu uprawnionego do podziału zysku” oznacza powstanie po ich stronie roszczenia o te nagrody, chyba że ze zgodnego zamiaru stron układu zbiorowego pracy wynika, iż ich wolą było uzależnienie powstania prawa do nagrody z zysku od wcześniejszej decyzji walnego zgromadzenia akcjonariuszy

Z rozwiązaniem umowy o pracę z pracownikiem niepełnosprawnym zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności często łączy się obowiązek wypłacenia mu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystaną część dodatkowego urlopu wypoczynkowego. W związku z odrębnymi, niż wynikające z Kodeksu pracy, regulacjami dotyczącymi nabywania przez niepełnosprawnych prawa do tego urlopu, powstaje wiele

W niektórych przypadkach pracownik, mimo że w danym okresie był nieobecny w pracy i nie wykonywał swoich codziennych obowiązków, otrzymuje wynagrodzenie. Jedną z takich okoliczności jest niezdolność do pracy spowodowana chorobą. Kodeks pracy przewiduje, że pracownikowi z powodu takiej nieobecności w pracy przysługuje wynagrodzenie chorobowe, a po wyczerpaniu w danym roku kalendarzowym 33 dni nieobecności

Od 1 stycznia 2007 r. nie ma już formularza PIT 11/8B. Drukiem obowiązującym jest formularz PIT-11. Poniżej wyjaśniamy, komu i kiedy należy go wydawać oraz jak prawidłowo go wypełnić.

Wynagrodzenie i zasiłek chorobowy są świadczeniami wypłacanymi w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą lub np. poddaniem się badaniom na dawcę komórek. Krąg osób uprawnionych do wynagrodzenia chorobowego jest ograniczony. Przysługuje ono tylko przez ściśle określony czas, po upływie którego osoba nabywa prawo do zasiłku chorobowego.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest nazywane trzynastą pensją, ponieważ dla pracownika, który przepracował cały rok, kwota dodatkowego wynagrodzenia rocznego jest zwykle porównywalna z kwotą jego miesięcznej pensji.

Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników w zakładzie pracy nieobjętym zakładowym ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, ma obowiązek wprowadzić w swojej firmie regulamin wynagradzania. Dla ważności tego regulaminu i zawartych w nim zapisów znaczenie ma zarówno dochowanie procedury jego wprowadzania, jak i przestrzeganie powszechnie obowiązujących zasad dotyczących jego treści.

W podstawie wymiaru dodatkowego wynagrodzenia rocznego wypłacanego u pracodawców sfery budżetowej nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności. Na tym tle pojawiły się wątpliwości, czy w tej sytuacji z podstawy wymiaru „trzynastki” należy wyłączyć także wynagrodzenie za okres, w którym pracodawca udzielił pracownikowi zwolnienia od pracy. A zatem, czy pojęcie usprawiedliwionej

Wyłącznie elektroniczna forma złożenia wniosku o dofinansowanie do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) jest niezgodna z Konstytucją - stwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 6 lutego 2007 r. (P 25/06). W skład niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata z wyboru, o których mowa w art. 98 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego, nie wchodzi podatek

Regulamin wynagradzania powinien określać najniższe stawki płac dla poszczególnych kategorii zaszeregowania. Nierówne traktowanie musi być zawsze oparte o jakąś cechę (np. wiek, płeć, narodowość, orientację seksualną). Aby można było przedstawić skutecznie zarzut dyskryminacji, należy podać tę cechę (wyrok Sądu Najwyższego z 9 stycznia 2007 r., I PK 180/06).