Podtrzymywanie przez finansowy organ orzekający lub organ dochodzenia, na podstawie art. 268 § 3 pkt 1 u.k.s., uprzednio wydanego orzeczenia karnego powinno mieć formę wyraźnego oświadczenia woli na piśmie, jednakże brak takiego wyraźnego oświadczenia woli nie oznacza braku skargi uprawnionego oskarżyciela. Uchybienie to, jeżeli nie zostało naprawione w fazie przygotowania do rozprawy głównej, może

Świadczeniem wypłaconym w rozumieniu przepisu art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) jest kwota świadczenia faktycznie wypłaconego osobie pobierającej świadczenie, zwiększona o kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych odprowadzoną przez organ rentowy na rzecz organu podatkowego.

Uruchomienie nowej i nie zwolnionej od podatków działalności gospodarczej oznacza zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ utratę przez podatnika warunków do wcześniej

W razie wszczęcia postępowania celnego dotyczącego towarów zaopatrzeniowych, kooperacyjnych i inwestycyjnych sprowadzonych z zagranicy organ celny z urzędu, przed dokonaniem odprawy celnej, obowiązany jest zapewnić podatnikowi możliwość złożenia oświadczenia, które - stosownie do par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1990 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej oraz ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 27 poz. 156 ze zm./, w okresie ich obowiązywania, dotyczyły spółek prawa cywilnego.

Przedmiotem przestępstwa skarbowego określonego w art. 80 § 1 u.k.s. może być każda rzecz ruchoma, którą dokonujący obrotu towarowego z zagranicą jest obowiązany dostarczyć do granicznego miejsca odpraw celnych i zgłosić do odprawy celnej (art. 40 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne, Dz.U. nr 75, poz. 445).

1. Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o podatkowych zobowiązaniach /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie może stanowić podstawy do wydania przez urząd skarbowy decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na członków jej zarządu w sytuacji określonej w art. 298 par. 1 Kodeksu handlowego. 2. Odmawia odpowiedzi na drugie

Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku.

Nie odlicza się od podstawy wymiaru podatku dochodowego darowizn na rzecz fundacji powołanych do realizacji celów gospodarczo użytecznych.

Grunty zajęte na ośrodek wczasowy przedsiębiorstwa państwowego, który jest wykorzystywany sezonowo, są gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. nr 12, poz. 50 ze zm.).

Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W razie wątpliwości co do czasu obowiązywania ustawy należy przyjąć, że każdy przepis normuje przyszłość, a nie przeszłość.

Obrotem kasyna gry w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ jest kwota zakładów uczestników gry.

1. Wymiar podatku od spadków i darowizn ustala się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu złożenia zeznania podatkowego. 2. Koszty pogrzebu, łącznie z nagrobkiem potrąca się z podstawy opodatkowania według cen rynkowych za usługi /rzeczy/ w dacie złożenia zeznania podatkowego.

Przepis art. 217 § 2 k.p.k. odnosi się do wszystkich przestępstw zagrożonych w przepisach części szczegółowej u.k.s. (art. 47-121) karą grzywny, ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności nie przekraczającą jednego roku, chociażby in concreto, ze względu na istnienie okoliczności wymienionych w art. 24 lub 25 u.k.s., groziło za nie – na podstawie art. 26 § 1 u.k.s. – wymierzenie kary pozbawienia

1. Przewidywana nadpłata podatku dochodowego od osób prawnych, jaka wystąpi po upływie roku podatkowego, nie daje podstawy do wstrzymania się przez podatnika z zapłatą zaliczki na ten podatek za miesiąc grudzień roku podatkowego, ustalonej na zasadach określonych w art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. (Dz.U. nr 3, poz. 12) w brzmieniu ustalonym w art. 3 ustawy z dnia 29 września 1989 r.

Wyłączenie spod mocy obowiązującej przepisów ustawy z 10 kwietnia 1974 r. – Prawo lokalowe (Dz.U. z 1983 r. nr 11, poz. 55 ze zm.) budynków gospodarstw rolnych, nie podlegających podatkowi od nieruchomości albo od niego zwolnionych, utraciło swoje znaczenie z chwilą powszechnego opodatkowania tych budynków (lub ich części) podatkiem od nieruchomości na podstawie ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach

1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek „podwójnej karalności” czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego

Art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. nr 45, poz. 207 ze zm.) nie ma zastosowania do darowizn, co do których w dniu 11 sierpnia 1983 r., na skutek upływu 5-letniego terminu przedawnienia ustanowionego w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. nr 27, poz. 111 ze zm.), organ podatkowy nie mógł wydać decyzji w sprawie