Grunty podlegają opodatkowaniu zgodnie z ich klasyfikacją w ewidencji gruntów i budynków. Podatki muszą być nakładane na podstawie tych zapisów, a nie deklarowanego przez właściciela sposobu użytkowania. Odmienne opodatkowanie wymaga uprzedniej zmiany klasyfikacji ewidencyjnej.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków jest determinująca dla rodzaju opodatkowania. Dopóki nie zostaną w sposób formalny zmienione zapisy w ewidencji, organy zobowiązane są do stosowania wymiaru podatków na ich podstawie, co wyklucza możliwość podważania klasyfikacji w toku postępowania podatkowego.

Doręczenie osobie trzeciej decyzji podatkowej na adres zgodny z rejestrem CRP KEP jest skuteczne, jeśli osoba trzecia sama wskazała ten adres jako miejsce zamieszkania w dokumentach podatkowych.

Nieruchomości mieszkalne przeznaczone do najmu mieszkaniowego przez działalność gospodarczą są opodatkowane na zasadach właściwych dla budynków mieszkalnych, gdy spełniają funkcję zaspokajania potrzeb mieszkaniowych najemców. Decyzje o przeciwnym brzmieniu są niezasadne bez stosownych ustaleń.

Decyzja administracyjna o odmowie zwrotu oprocentowania nadpłaty podatku od nieruchomości może być uznana za przedwczesną, jeśli organ nie uwzględni wszystkich przesłanek wskazanych przez sądy w poprzednich orzeczeniach jako warunkujących prawidłowość opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym jest pierwsza sprzedaż samochodu osobowego niezarejestrowanego zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego nie zapłacono akcyzy na terytorium kraju, co zobowiązuje sprzedawcę do uiszczenia należnego podatku.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki kopalne, determinuje opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. Ewentualna zmiana klasyfikacji wymaga odrębnej procedury administracyjnej.

NSA potwierdził obowiązek organów celnych do jednoznacznego wykazania uzasadnionych wątpliwości dotyczących pochodzenia towaru przed odmową preferencji celnych; zaniechano wskazania takich wątpliwości, co wyklucza odmowę preferencji.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków determinuje rodzaj opodatkowania; podmioty kwestionujące właściwość klasyfikacji winny zainicjować postępowanie w celu jej korekty. Ostateczne opodatkowanie gruntu podatkiem od nieruchomości pozostaje zgodne z aktualnym wpisem ewidencyjnym.

Odrębne podpisanie skargi składanej w formie dokumentu elektronicznego jest bezwzględnym wymogiem formalnym; jego niedochowanie prowadzi do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Brak wskazania uzasadnionych wątpliwości przez organy celne uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnej; decyzje kwestionujące pochodzenie towarów muszą precyzyjnie uzasadniać powody weryfikacyjne zgodnie z Dodatkiem I do Konwencji.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak wykazania uzasadnionych wątpliwości przez organ celny wobec pochodzenia towaru, co uniemożliwiło wszczęcie skutecznej weryfikacji pochodzenia; uznanie wyroku WSA za zgodne z prawem.

Skarga kasacyjna, jako niemająca usprawiedliwionych podstaw, podlega oddaleniu. Prawidłowość decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze o umorzeniu postępowania została potwierdzona, jako że postępowanie stało się bezprzedmiotowe, zgodnie z art. 21 § 1 pkt 2 i art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej.

Rekultywacja terenów zdegradowanych, jako faza działalności gospodarczej przy wydobyciu kopalin, utrzymuje status gruntu do momentu jej ukończenia decyzją administracyjną. Skarga kasacyjna jest bezzasadna.

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są podstawą wymiaru podatków, a zmiana klasyfikacji gruntów wymaga odrębnego postępowania administracyjnego. Rekultywacja gruntów pozostaje integralną częścią działalności gospodarczej w ramach eksploatacji kopalin.